Urodzony w 1936 r. Siegfred Obermeier (pseudonim Carl de Scott) jest znanym i popularnym niemieckim dziennikarzem prasowym i radiowym oraz pisarzem. Specjalizuje się zwłaszcza w powieści historycznej; wiele jego utworów zostało przełożonych na języki europejskie i azjatyckie. Otrzymał prestiżowe wyróżnienie literackie Littera-Medaille. Mieszka w Oberschleiβheim koło Monachium.

Jak Homera nazywano Poetą, tak o niej mówiono po prostu: Poetka. Od wieków intrygowała, budząc kontrowersje i spory, wokół niej nagromadziły się mity i legendy, zaś jej kunszt słowa zachwycał nie tylko starożytnych. Z jej twórczości zachowało się zaledwie kilka pieśni i kilkaset fragmentów wierszy, ale nawet one świadczą o wielkości jej talentu poetyckiego i o zdolności do wyrażania najsubtelniejszych uczuć miłosnych.

Pochodząca z Mityleny na wyspie Lesbos Safona, największa poetka liryczna literatury greckiej, pochodziła z arystokratycznej rodziny; w jej niespokojnym życiu namiętność - często nieszczęśliwa - do pięknych dziewcząt (ale także do mężczyzn) przeplatała się z polityką i religią. Stworzyła thiasos, egzaltowane żeńskie koło, którego uczestniczki łączyło zamiłowanie do sztuki, poezji oraz żarliwy kult Afrodyty. Pisano o niej poematy, dramaty sceniczne, lecz i prześmiewcze komedie... od jej imienia nazwano wreszcie stosunki erotyczne z kobietami.

Mentor wpaja to, co mężczyźnie jest przypisane. O ubiorze właściwym, obyczajnym spożywaniu pokarmów, a też jak mówić i chodzić godnie. Śledzi postępy w gimnazjonie, stara się poznać młodego chłopaka z ważnymi ludźmi, krótko mówiąc czyni wszystko, by z młodzieńca stał się mężczyzną. Zaś młode dziewczęta hoduje się w niewiedzy, potem po zaślubinach idą do łóżka, mając czternaście albo piętnaście lat. Wychodzą wprost z zabawy lalkami do łóżka męża. Mężowi powolne, który wie od mentora co trzeba. Wygląda to mniej więcej tak: starszy młodszemu męskie sprawy objaśnia i stąd też bierze się błąd popełniany przez pokolenia. Mentor nie posiada wiedzy z tematyki innej płci. Dlatego też Safona za swój cel uważała przygotowanie dziewczyn. Po zaślubinach mężczyzna w łożu będzie miał umiejącą obcować z mężem żonę. Wie ona o tym, że w uciechach trzeba umieć brać i dawać.

Szkoły takie jak Safony znane w starożytności były już od dawna, a cielesny związek między nauczycielką i starszymi uczennicami jest równie naturalny i oczekiwany jak ten, który łączy chłopca z jego mentorem.

Wyższość kobiet nad mężczyznami. Gdyby nadeszło trzęsienie ziemi, które by sprawiło, że niezbyt liczny lud ucieka na samotną wyspę. Bogowie zrządzają, że katastrofę przeżył tylko jeden mężczyzna, ale sto kobiet. Mężczyzna jest młody i silny, zdolny każdego dnia lub co drugi dzień dzielić łoże z kobietą. W ten sposób ma możliwość w ciągu niewielu lat spłodzić setkę dzieci i zapewnić przetrwanie swojemu ludowi. A gdyby wyobrazić sobie odwrotną sytuację. Przeżyło stu mężczyzn i tylko jedna kobieta. W najlepszym przypadku kobieta ta może w ciągu dziesięciu lat urodzić sześcioro do ośmiorga dzieci, ale doświadczenie uczy nas, że tak by się nie stało, a do tego czasu bowiem mężczyźni pozabijaliby się nawzajem, gdyż każdy chciałby mieć kobietę dla siebie.

Książka napisana z perspektywy samej Safony. Safona przedstawia w niej historię swojego życia. Sięga głęboko w przeszłość, zapisuje wszystko to co pamięta o swoim życiu. Opis życia jaki przedstawia Safona ma być opisem skierowanym bezpośrednio córki Kleis.

Urodzony w 1936 r. Siegfred Obermeier (pseudonim Carl de Scott) jest znanym i popularnym niemieckim dziennikarzem prasowym i radiowym oraz pisarzem. Specjalizuje się zwłaszcza w powieści historycznej; wiele jego utworów zostało przełożonych na języki europejskie i azjatyckie. Otrzymał prestiżowe wyróżnienie literackie Littera-Medaille. Mieszka w Oberschleiβheim koło...