Też tak macie, że znacie dobrze jakiś film, widzieliście go wielokrotnie i nagle okazuje się, że powstał on na podstawie książki? Ja tak miałem co najmniej kilka razy. Nie inaczej było w przypadku Planety małp z 2001 roku - film widziałem cztery razy albo i więcej. Bardzo mi się on podoba i gdy leci w telewizji to czasami włączę i obejrzę go. Przez zupełny przypadek zorientowałem się, całkiem niedawno, że istnieje książka o tym samym tytule, która została napisana w 1963r.

Planeta małp opowiada o wyprawie trzech mężczyzn na odległą planetą Sororę w układzie Betelgezy, gdzie panują warunki bardzo zbliżone do tych na Ziemi. Jakie jest ich zdziwienie, gdy spotykają tam ludzi, którzy zostali sprowadzeni do roli prawie bezrozumnych zwierząt, którzy chadzają po lesie nago, jedzą surowe mięso i reagują szałem na ubrania czy też jakikolwiek przejaw techniki. Natomiast dominującym gatunkiem są 3 rodzaje małp: szympansy, orangutany oraz goryle. To one przejawiają inteligencję, potrafią mówić oraz ubierają się jak my. Zupełnie jakby nastąpiło odwrócenie ról! Główny bohater - Ulisses Mérou zostaje pochwycony już na samym początku pobytu na planecie, podczas obławy goryli na ludzi i zawieziony do małpiego instytutu. Tam wszyscy złapani zostają poddani szeregom testów, takich samych jakie stosuje się obecnie wobec dziko złapanych małp, testując ich inteligencję oraz zdolność do nauki. Mianowicie chodzi o testy Pawłowa - na pewno każdy kojarzy słynny eksperyment z dzwonkiem i podawaniem jedzenia zwierzęciu. Te i wiele innych sprawdzianów małpy stosują na ludziach, których uważają za zwykłe zwierzęta. Być może tylko nieco tylko inteligentniejsze od innych zwierząt.

Książka wbrew pozorom jest bardzo cienka i powiedziałbym na jeden wieczór. Dosłownie! Niech to jednak nikogo nie zmyli. Książka porusza w prostej historii bardzo wiele ważnych zagadnień. Niezwykle ciekawe dla mnie były momenty, gdzie wykorzystywano wspomniane testy Pawłowa, pokazujące dobitnie fakt utraty inteligencji na Sororze przez rodzaj ludzki. Także sposób narracji - w formie opowieści czy też sprawozdania z tej ekspedycji, jeszcze dobitniej podkreśla grozę, jakiej doznaje główny bohater na planecie i która udziela się również czytelnikowi. Kilkukrotnie miałem wrażenie, jakbym sam znalazł się na Sororze. Planeta małp to na pewno książka niezwykła i ciężko napisać wszystkie moje zachwyty nad nią, bez konieczności zdradzania całej fabuły.

Na sam koniec wspomnę kilka słów o samym wydaniu. Niestety nie jest ono zachwycające... A szkoda, ponieważ ta książka zasługuje na ładne wydanie i szersze poznanie. Planeta małp od wydawnictwa Amber posiada nieciekawą grafikę, będącą kadrem z filmu z 2001 roku. Gwoli ścisłości nie przepadam za filmowymi okładkami, jednak nie zawsze mnie one tak irytują jak ta. Dochodzi do tego również kwestia papieru na jakim wydrukowano książkę - jest dość kiepskiej jakości... Przez co całość sprawia wrażenie dość nieciekawe i odpychające.

Planetę małp czytałem z zapartym tchem i każde odejście od lektury było dla mnie niezwykle uciążliwe. Zdecydowanie jest to klasyk S-F, który powinien znać każdy, kto choć troszkę lubi ten gatunek. Przy czym, nie nastawiajcie się, że film, który wielu z Was zapewne widział będzie zgodny z książką bo mówię to od razu: nie będzie. Znajomość ekranizacji, nawet bardzo dobra nie umniejszy przyjemności z czytania książki Boulle'a. Minusem jest jednak forma wydania książki, ale niestety nie ma innych lepszych dostępnych na rynku.

http://hrosskar.blogspot.com/2015/10/planeta-map.html

Też tak macie, że znacie dobrze jakiś film, widzieliście go wielokrotnie i nagle okazuje się, że powstał on na podstawie książki? Ja tak miałem co najmniej kilka razy. Nie inaczej było w przypadku Planety małp z 2001 roku - film widziałem cztery razy albo i więcej. Bardzo mi się on podoba i gdy leci w telewizji to czasami włączę i obejrzę go. Przez zupełny przypadek...