Trącące nieco myszką, ale wciąż bardzo dobre opowiadania, z czasów, kiedy w centrum zainteresowania fantastów były spekulacje na temat obcych cywilizacji, tudzież lotów międzygwiezdnych. Nie brak tu jednak opowiadań naprawdę wyjątkowych, i niczym odkrywczym nie błysnę, polecając takie perły literatury science-fiction, jak zawarte w tym zbiorze "Kwiaty dla Algernona" Daniela Keyesa i "Trzynastu do Centaura" J.G. Ballarda. Zadziwiające, acz w pewnym stopniu niepokojące w zestawieniu z czasami współczesnymi jest to, że próbki twórczości polskich pisarzy, które trafiły do tej antologii, w niczym nie ustępują poziomem nowelom uznanych twórców zachodnich, obok których w "Krokach w nieznane" się znalazły. Niepokojące dlatego głównie, że o tak dobrze natenczas rokujących pisarzach, jak Konrad Fiałkowski, czy Zbigniew Prostak, nikt już chyba nie pamięta, a fragmenty ich prozy w tym tomie, to rzeczy bardzo dobre i niezwykle intrygujące.

Z felietonów, tak naprawdę, nie zestarzał się jedynie tekst Arthura C. Clarke'a, dotyczący tego, jak często umysł ścisły bywa umysłem jednocześnie ograniczonym, w kwestii prognozowanie tego, co w nauce możliwe, niemożliwe i jak wielka potęga tkwi w zwykłej, niczym nieskrępowanej wyobraźni.

Zbiór polecam wszystkim, bo pominąwszy nawet dawkę przyjemnej nostalgii, jakiej dostarcza, zawiera po prostu bardzo dobre, interesujące a czasem uznawane za przełomowe, dla gatunku, teksty.

Trącące nieco myszką, ale wciąż bardzo dobre opowiadania, z czasów, kiedy w centrum zainteresowania fantastów były spekulacje na temat obcych cywilizacji, tudzież lotów międzygwiezdnych. Nie brak tu jednak opowiadań naprawdę wyjątkowych, i niczym odkrywczym nie błysnę, polecając takie perły literatury science-fiction, jak zawarte w tym zbiorze "Kwiaty dla Algernona" Daniela...