Właściwie to taki świat bajkowy, w którym główny bohater spędza większość życia na drzewach.
Niby sam tytuł na to wskazywał, ale jak brałam książkę do ręki to wydawało mi się, że to będzie jakaś przenośnia a tu niespodzianka Cosimo jest rzeczywiście baronem i faktycznie łazi po drzewach. I z tej perspektywy patrzy na świat, i z tej perspektywy autor zwraca nam uwagę na wiele rzeczy , których nie jesteśmy w stanie dostrzec chodząc w większości czasu ze spuszczoną głową.
Były momenty zabawne, były też bohaterskie, miłosne a także pełne zadumy.

Powieść lekka i czyta się ją z przyjemnością, ale nie są to do końca moje ulubione klimaty.

Dwa cytaty , które utkwiły mi w pamięci:
"Poznali się. On poznał ją i siebie, bo tak naprawdę nic o sobie dotychczas nie wiedział.
A ona poznała jego i siebie, bo choć samą siebie znała od dawna, to przecież nigdy nie
miała pojęcia, że może być taka."

"Pan wie, działa zawsze wyrządzają szkody, bez względu na idee, jakie z sobą przynoszą."

Właściwie to taki świat bajkowy, w którym główny bohater spędza większość życia na drzewach.
Niby sam tytuł na to wskazywał, ale jak brałam książkę do ręki to wydawało mi się, że to będzie jakaś przenośnia a tu niespodzianka Cosimo jest rzeczywiście baronem i faktycznie łazi po drzewach. I z tej perspektywy patrzy na świat, i z tej perspektywy autor zwraca nam uwagę na...