Kto uwierzy, że ciężarna dziewczyna zachowała czystość, nawet jeśli pochodzi z tradycyjnej katolickiej rodziny i wbrew oczywistym symptomom twierdzi, że nie zrobiła niczego, co mogłoby spowodować ciążę? W jej prawdomówność wątpią wszyscy: rodzina, ksiądz, mieszkańcy małego miasteczka, nawet jej chłopak, który doskonale zna nieugięte zasady dziewczyny. W atmosferze skandalu i potępienia siedemnastolatka czuje się odrzucona- w poczuciu winy i krzywdy zarazem oczekuje przyjścia na świat dziecka. jej stronę trzyma tylko lekarz, próbując znaleźć wyjaśnienie i pomóc zagubionej dziewczynie.

Bardzo fajna książka poruszająca problem partenogenezy. Problem nie każdemu znany. Warto przeczytać. Gdyż o problemie partenogenezy tak bardzo mało się słyszy w dzisiejszym jakże rozwiniętym świecie. A ten problem powinno się znać. Gdyż jakby nie patrząc dotyczy on organizmu człowieka i jego nie do końca jeszcze rozwiązanych zagadek.

Dzieworództwo, partenogeneza, modyfikacja rozmnażania płciowego polegająca na powstawaniu organizmu potomnego z nie zapłodnionej komórki jajowej (u roślin nosi nazwę apomiksji). W warunkach naturalnych tylko niektóre gatunki mogą rozmnażać się partenogenetycznie, laboratoryjnie można spowodować zjawisko dzieworództwa u większej liczby gatunków.

Dzieworództwo występuje u wielu bezkręgowców (np.: nicienie, niektóre skorupiaki i owady), a także niektórych gatunków kręgowców np.: ryb, płazów, gadów, a nawet ptaków.

Wyróżnia się partenogenezę: przygodną, okolicznościową (fakultatywną), stałą (obligatoryjną) i cykliczną.

U myszy i królików udało się wzbudzić in vitro komórki jajowe do partenogenetycznych podziałów uzyskując w ten sposób zarodki, z których komórki macierzyste posłużyły do wytworzenia niektórych rodzajów tkanek.

W listopadzie 2001 opublikowano pierwsze rezultaty dotyczące in vitro wzbudzonej partenogenezy u ludzi. 22 komórki jajowe (będące jeszcze diploidalnymi) pobudzono chemicznie do podziałów komórkowych, 6 z nich osiągnęła stadium blastocysty lecz nie zawierały one właściwie wykształconego embrioblastu. Sztucznie wzbudzona partenogeneza jest alternatywną do klonowania terapeutycznego (klonowanie) metodą wytwarzania komórek macierzystych, które mogłyby być użyte w leczeniu wielu chorób.

Kto uwierzy, że ciężarna dziewczyna zachowała czystość, nawet jeśli pochodzi z tradycyjnej katolickiej rodziny i wbrew oczywistym symptomom twierdzi, że nie zrobiła niczego, co mogłoby spowodować ciążę? W jej prawdomówność wątpią wszyscy: rodzina, ksiądz, mieszkańcy małego miasteczka, nawet jej chłopak, który doskonale zna nieugięte zasady dziewczyny. W atmosferze skandalu...