To jest taki przypadek, kiedy książka naprawdę powinna bardzo mi się podobać, bo jest idealnie w moim guście - a jednak tak się nie dzieje... Bierce mnie nie zachwycił, a ja nawet nie umiem rozgryźć, z jakiego powodu - pomysły intrygujące, styl znakomity, klimat odpowiedni też jest - a mimo to zabrakło jakiejś iskry, czegoś, co by mnie naprawdę zauroczyło i zafascynowało.

Opowiadania Bierce`a wykorzystują przede wszystkim jeden motyw - ciągłą obecność i nieprzemijający wpływ przeszłych zdarzeń i dramatów na teraźniejszość. Mamy tu sny o dawnych zbrodniach, umarłych, którzy zachowują się tak, jakby wciąż żyli... Nie da się zapomnieć o przeszłości ani jej wymazać, jest i będzie obecna, czy tego chcemy, czy wręcz przeciwnie... Odezwie się prędzej czy później, czasem w bardzo niepokojącej formie, jako sen, stukanie za ścianą lub jeszcze inaczej.

Bierce pomysły miał mroczne - a jednak nie przekonał mnie do siebie. Część opowiadań dłużyła mi się, traciłam koncentrację. Może to po prostu nie był odpowiedni moment? Na pewno kiedyś jeszcze sięgnę po tego autora - może kolejne spotkanie będzie bardziej udane.

To jest taki przypadek, kiedy książka naprawdę powinna bardzo mi się podobać, bo jest idealnie w moim guście - a jednak tak się nie dzieje... Bierce mnie nie zachwycił, a ja nawet nie umiem rozgryźć, z jakiego powodu - pomysły intrygujące, styl znakomity, klimat odpowiedni też jest - a mimo to zabrakło jakiejś iskry, czegoś, co by mnie naprawdę zauroczyło i...