Doskonała lektura dla osób lubiących opowieści grozy. Ja jestem miłośniczką grozy XIX wiecznej, gotyckiej, bardziej cenię te mniej straszne powieści z dreszczykiem niż współczesne horrory. Opowiadania zebrane w tej książce doskonale wpasowały się w mój gust czytelniczy, jest tu wszystko co uwielbiam : stare zamczyska, kaplice z trumnami, opustoszałe domostwa, trupy wychodzące z grobów, no i wampirzyce pod postaciami pięknych arystokratek.
Mnie najbardziej podobały się dwa opowiadania: Gość Draculi Brama Stockera i ,,Carmilla" Josepha Sheridana le Fanu, którego uważam za absolutnego mistrza grozy gotyckiej.

Doskonała lektura dla osób lubiących opowieści grozy. Ja jestem miłośniczką grozy XIX wiecznej, gotyckiej, bardziej cenię te mniej straszne powieści z dreszczykiem niż współczesne horrory. Opowiadania zebrane w tej książce doskonale wpasowały się w mój gust czytelniczy, jest tu wszystko co uwielbiam : stare zamczyska, kaplice z trumnami, opustoszałe domostwa, trupy...

- Narzeczona z Koryntu - zawsze cudowna;
- Wij Gogola - komediowe złoto;
- W domu Sary - żenująco słabe opowiadanie, dawno nie czytałam tak złego kawałka tekstu;
- Pielgrzymka Clifforda M. - bardzo pozytywne zaskoczenie.

- Narzeczona z Koryntu - zawsze cudowna;
- Wij Gogola - komediowe złoto;
- W domu Sary - żenująco słabe opowiadanie, dawno nie czytałam tak złego kawałka tekstu;
- Pielgrzymka Clifforda M. - bardzo pozytywne zaskoczenie.

Zbiór opowiadań, po który powinni sięgnąć wszyscy zainteresowani romantyczną gotycką literaturą grozy. Najbardziej przypadły mi do gustu "Pokój na wieży" Bensona, "Carmilla" Le Fanu i "Zemsta zza grobu" Siewierskiego - całkiem ładnie się zestarzały, a i klimat mają wyjątkowy.

Zbiór opowiadań, po który powinni sięgnąć wszyscy zainteresowani romantyczną gotycką literaturą grozy. Najbardziej przypadły mi do gustu "Pokój na wieży" Bensona, "Carmilla" Le Fanu i "Zemsta zza grobu" Siewierskiego - całkiem ładnie się zestarzały, a i klimat mają wyjątkowy.

Całkiem "przyjemna" lektura. Wyraźnie czuć ducha dawnych czasów przy zamkach, cmentarzach i na rozstajach dróg gdzie chowano samobójców.

Nowe opowiadania, które poznałam miały różne poziomy. Bywały nudniejsze, jak opowiadania starszego sąsiada, ale były też bardziej interesujące. Szczególnie zapamiętałam jedno, gdzie były zupełnie dla mnie nowe opisy powstawania wampirów. Te "narodziny" i ich dojrzewanie zupełnie zostały zapomniane przez obecnych twórców fantasy.

Książka ogólnie dobra, z fajnymi stylami pisania, ale ocena taka, bo w porównaniu z nowszymi pozycjami wypada blado.

Ps. Opowiadania: "Wij", "Rodzina wilkołaka", "Upiór" i "W domu Sary" pominęłam, bo już je czytałam w innych książkach.

Całkiem "przyjemna" lektura. Wyraźnie czuć ducha dawnych czasów przy zamkach, cmentarzach i na rozstajach dróg gdzie chowano samobójców.

Nowe opowiadania, które poznałam miały różne poziomy. Bywały nudniejsze, jak opowiadania starszego sąsiada, ale były też bardziej interesujące. Szczególnie zapamiętałam jedno, gdzie były zupełnie dla mnie nowe opisy powstawania wampirów....

Choć kilka opowiadań już było mi znane reszta bardzo mile połechtała mój gust. Bardzo spodobało mi się polskie opowiadanie o 'Sarze', miało chyba najwięcej klimatu moim zdaniem. Na pewno sięgnę jeszcze po jakieś inne antologie gotyckiej literatury romantycznej grozy, a także poszukam pojedynczych prac autorów. Godny polecenia tytuł.

Choć kilka opowiadań już było mi znane reszta bardzo mile połechtała mój gust. Bardzo spodobało mi się polskie opowiadanie o 'Sarze', miało chyba najwięcej klimatu moim zdaniem. Na pewno sięgnę jeszcze po jakieś inne antologie gotyckiej literatury romantycznej grozy, a także poszukam pojedynczych prac autorów. Godny polecenia tytuł.

"Pokój na wieży - opowieści wampiryczne " czyli klasyczne oblicze wampira przedstawione w jedenastu różnorodnych odsłonach.Zanim jednak przejdę do sedna zacznę od...początku, bowiem początek tej książki wydał mi się najbardziej ciekawy-wartościowy ( nie żebym umniejszała samym opowieściom przedstawionym na kartach tej książki ).Po prostu osobiście bardzo lubię folklor wampiryczny i ogólnie związany z rożnymi nadprzyrodzonymi zjawiskami, zatem kiedy na sam początek lektury zostałam uraczona przez pana Marcina Bradke "nowinkami" ze świata folkloru,byłam oczarowana( owszem większość z nich jest mi znana, ale nigdy za wiele tego typu informacji, choćby były takie same, tylko przedstawione w innej formie).Uważam, że wstęp w tej książce jest bardzo ważnym i ciekawym elementem, który wciąga czytelnika w odpowiedni nastrój i już na starcie jest dopełnieniem treści.
Jeśli o same opowiadania chodzi, to tak jak już wspomniałam są bardzo różnorodne, jedne z nich bardziej przyziemne (mimo dość nadnaturalnej oprawy całości owego zbioru)natomiast inne w klimacie nieco onirycznym,lecz jedno je łączy- wszystkie są ponadczasowe.Wiadomo że, "jaki autor takie pióro", więc nie sposób opowiadania te, ze sobą porównać.Niemniej każdy ma prawo do subiektywnej oceny zatem i ja z tego skorzystam. Opowiadanie, które podobało mi się najbardziej, to zdecydowanie "Carmilla" twórczości J. Sh. Le Fanu. Natomiast najsłabiej według mojej opinii wypadło opowiadanie niejako ojca chrzestnego-wampiryzmu, czyli Bram'a Stoker'a pt."Gość Drakuli".Reszta opowieści zawartych w owym tomiku moim zdaniem plasuje się na miejscu bardzo dobrym.
Ogólnie sumując , gorąco polecam zapoznanie się z całością książki, gdyż można w niej odszukać motyw wampiryczny w różnorakim wydaniu.

"Pokój na wieży - opowieści wampiryczne " czyli klasyczne oblicze wampira przedstawione w jedenastu różnorodnych odsłonach.Zanim jednak przejdę do sedna zacznę od...początku, bowiem początek tej książki wydał mi się najbardziej ciekawy-wartościowy ( nie żebym umniejszała samym opowieściom przedstawionym na kartach tej książki ).Po prostu osobiście bardzo lubię folklor...

Nie mogę wystawić mniejszej liczby gwiazdek, ponieważ książka głęboko zakorzeniła się w mojej duszy. Wielka inspiracja do tworzenia własnych baśni, snucia wizji na temat wampirów. Czytając i wspominając słowa znalezione w tym zbiorze, mam wrażenie, że Nieśmiertelność jest mi po prostu pisana, a Śmierć nie podróżuje tak szybko, jak myślałam. ;)

Może mój Ukochany kupi mi tę książkę na walentynki? Och, wówczas nie byłabym w stanie oderwać się od Jego szyi.

Nie mogę wystawić mniejszej liczby gwiazdek, ponieważ książka głęboko zakorzeniła się w mojej duszy. Wielka inspiracja do tworzenia własnych baśni, snucia wizji na temat wampirów. Czytając i wspominając słowa znalezione w tym zbiorze, mam wrażenie, że Nieśmiertelność jest mi po prostu pisana, a Śmierć nie podróżuje tak szybko, jak myślałam. ;)

Może mój Ukochany kupi mi tę...

Jedynie umieszczenie tu opowiadania "Pielgrzymka clifforda M." stanowi dla mnie kompletną pomyłkę. Dzieło ani wybitne, ani szczególnie pasujące do całości.

Jedynie umieszczenie tu opowiadania "Pielgrzymka clifforda M." stanowi dla mnie kompletną pomyłkę. Dzieło ani wybitne, ani szczególnie pasujące do całości.

Wampiry zawsze mnie fascynowały. Od dziecka. Ten zbiór jest spełnieniem moich marzeń w tej materii ;)
Wedle mojego gustu, o którym pisałam przy okazji recenzji do "Stryja Silasa" Le Fanu, najlepsze dla mnie są:
1. "Carmilla" Le Fanu - klimatyczna, wysublimowana opowieść o wampirzycy - nie spotkałam bardziej wysmakowanej;
2. "Biesiada widm" Dumasa ojca - świetna opowieść z polskim akcentem ;)
3. "Rodzina wilkołaka" i "Upiór" Tołstoja oraz "Zemsta zza grobu" Siewierskiego - dłuższe, niezwykle wciągające opowiadania
4. "Pokój na wieży" Bensona - opowiadanie, któremu zbiór zawdzięcza swój tytuł; po prostu świetne!!! Zawsze podziwiałam skrótowość, umiejętność zawarcia maksimum znaczeń w niewielkiej objętości tekstu, bo sama mam tendencję do rozwlekłości ;) To króciutkie opowiadanko to taka wisienka na torcie
5. "Narzeczona z Koryntu" Goethe'go - doskonałe jako wstęp; bardzo romantyczne, wierszowane


Zdecydowanie słabsze opowiadania to:
1. "Gość Drakuli" Stokera - zbyt przewidywalne w dzisiejszych czasach, kiedy każdy w jakiś sposób, niekoniecznie stricte za pośrednictwem powieści Stokera, zetknął się z postacią hrabiego Draculi
2. "W domu Sary" Grabińskiego - również przewidywalne opowiadanie, opierające się na użytym już przez Żmichowską w "Pogance" motywie wampirzycy, która wysysa z kolejnych kochanków ich młodość i życie, w ten sposób sama pozostając wiecznie młoda i piękna. Jak rzekłam, przewidywalne, choć z upływem czasu lubię je coraz bardziej :)
3. "Pielgrzymka Clifforda M." Lemana - zapewne wielu się spodoba, mnie jednak jakoś obrzydzało... Ale to już kwestia gustu ;)
4. "Wij" Gogola - wstyd się przyznać, ale nie doczytałam do końca... jak dla mnie zbyt fantastyczne - kompletnie nie w moim typie

Ogólnie zbiór jest świetny. Mam nadzieję, że kiedyś uda mi się go gdzieś kupić, choćby z uwagi na "Carmillę", która jako osobna książka sprzedawana jest na allegro za wręcz astronomiczne kwoty.

Wampiry zawsze mnie fascynowały. Od dziecka. Ten zbiór jest spełnieniem moich marzeń w tej materii ;)
Wedle mojego gustu, o którym pisałam przy okazji recenzji do "Stryja Silasa" Le Fanu, najlepsze dla mnie są:
1. "Carmilla" Le Fanu - klimatyczna, wysublimowana opowieść o wampirzycy - nie spotkałam bardziej wysmakowanej;
2. "Biesiada widm" Dumasa ojca - świetna opowieść z...

Bardzo dobry zestaw opowiadań, które każdy interesujący się tym zagadnieniem musi znać. Zakres szeroki - od Gogola przez Stokera do Le Fanu.
Podobny zbiór opowiadań jest zawarty również w książce "Wampir - biografia symboliczna" Marii Janion.

Bardzo dobry zestaw opowiadań, które każdy interesujący się tym zagadnieniem musi znać. Zakres szeroki - od Gogola przez Stokera do Le Fanu.
Podobny zbiór opowiadań jest zawarty również w książce "Wampir - biografia symboliczna" Marii Janion.