Od razu przyznaję, że nie skończyłam jej czytać, a nawet przeczytałam mniej niż więcej, po prostu nie dałam rady. Wiem oczywiście, że jest to celna i kąśliwa krytyka pewnych czasów i ich absurdów, coś jak czeski Bareja. Wiem, że lekką formą i bohaterem udającym idiotę powinna przemawiać do wszystkich i odczarowywać bardzo poważne tematy. Wiem, że streszcza ducha Czechów i również nas, Polaków, powinna czegoś uczyć.

Ale nie lubię ludzi, którzy rżną głupa, i nie lubię ludzi, którzy mają słowotok. I nie lubię takiej literackiej konwencji, gdzie bohater zabija kota/kradnie psa/oszukuje system/doprowadza do degradacji przełożonego, ale nikt mu nic nie robi, bo jak tu przecież karać głupka, zamiast tego czas się zatrzymuje i cały opresyjny aparat państwowy słucha trzech debilnych historyjek o pieskach i pijaczkach. Gdy doszłam do wniosku, że czekam tylko, aż ktoś wreszcie rozstrzela czeskiego bohatera narodowego, zrobiło mi się wstyd i musiałam przestać czytać, żeby nie pogarszać sprawy.

Przepraszam wszystkich Czechów, nie moja para kaloszy.

Od razu przyznaję, że nie skończyłam jej czytać, a nawet przeczytałam mniej niż więcej, po prostu nie dałam rady. Wiem oczywiście, że jest to celna i kąśliwa krytyka pewnych czasów i ich absurdów, coś jak czeski Bareja. Wiem, że lekką formą i bohaterem udającym idiotę powinna przemawiać do wszystkich i odczarowywać bardzo poważne tematy. Wiem, że streszcza ducha Czechów i...