Króciutka nowelka, która w kikudziesięciu zdaniach, na kanwie historyjki o potrzebujących czytania dzieciakach, odkrywa prawdziwa naturę człowieka.

Hrabina widziała zajście i znała opowieść zakonnicy- opiekunki, ale odsuwała od siebie takie pochmurne myśli, polecając je radcy. Radca wprawdzie mógł i miał co zaoferować, ale nie chciało mu się w kufrach grzebać, więc zlecił sprawę dziennikarzowi Z. z "Kuriera". Dziennikarz w końcu napisał ogłoszenie w gazecie.

I tak oto ten żywy słup telegraficzny obwieścił w końcu światu, że chłopcy w zakładzie sierot: "łakną czytania, a książek zakład nie posiada". Taką właśnie walkę o sfatygowanego "Robinsona Crusoe" oglądała hrabina. Do redakcji przybył za to ubogi mężczyzna, robotnik z fabryki, razem z równie nędzną córką i paczką starych książek. Miał z nich wszystkich najmniej, a pomocy udzielił najwięcej. I bynajmniej nie dbał o wzmiankę w gazecie. Żył cicho i cicho pomagał. Dobrze chociaż, że sprawy całkowicie nie poniechano, bo w końcu to pozytywistyczna nowela i w grupie siła.

Ale czy to nie prawda aktualna do dnia dzisiejszego - że im kto ma więcej, tym mniej skłonny do bezinteresownej pomocy innym? Ach ten Prus! Zawsze ponadczasowy.

Króciutka nowelka, która w kikudziesięciu zdaniach, na kanwie historyjki o potrzebujących czytania dzieciakach, odkrywa prawdziwa naturę człowieka.

Hrabina widziała zajście i znała opowieść zakonnicy- opiekunki, ale odsuwała od siebie takie pochmurne myśli, polecając je radcy. Radca wprawdzie mógł i miał co zaoferować, ale nie chciało mu się w kufrach grzebać, więc zlecił...

Im mniej masz lub miałeś tym lepiej widzisz potrzeby innych i tym chętniej pomożesz.
Niby stereotyp, ale już w Biblii był "wdowi grosz", Bolesław Prus o tym pisał, dookoła to widzimy (jedni pomagają, bo pomagają, inni tylko z wrzuceniem informacji na facebooka) - czyli chyba to nie jest stereotyp.
Dodatkowo ta mikro nowela zmusza do odpowiedzi na pytanie: czy ja pomagam?
Polecam

Im mniej masz lub miałeś tym lepiej widzisz potrzeby innych i tym chętniej pomożesz.
Niby stereotyp, ale już w Biblii był "wdowi grosz", Bolesław Prus o tym pisał, dookoła to widzimy (jedni pomagają, bo pomagają, inni tylko z wrzuceniem informacji na facebooka) - czyli chyba to nie jest stereotyp.
Dodatkowo ta mikro nowela zmusza do odpowiedzi na pytanie: czy ja...

Jak patrzę na opinie na tym portalu, to wydaje mi się, że chyba nikt nie zrozumiał tej noweli. W "Żywym telegrafie" Prus w tak prosty sposób pokazuje jacy są ludzie. Każdemu jest żal, każdy zapala się, mówi o potrzebie niesienia pomocy! A w rezultacie przerzuca odpowiedzialność dalej. Koniec końców sierotom pomaga ten, który sam niewiele ma i rozumie jak to jest żyć w potrzebie. Nie oczekuje podziękowania ani publikacji swojego imienia w gazecie. Kolejna gorzka opowieść o ludzkiej naturze.

Jak patrzę na opinie na tym portalu, to wydaje mi się, że chyba nikt nie zrozumiał tej noweli. W "Żywym telegrafie" Prus w tak prosty sposób pokazuje jacy są ludzie. Każdemu jest żal, każdy zapala się, mówi o potrzebie niesienia pomocy! A w rezultacie przerzuca odpowiedzialność dalej. Koniec końców sierotom pomaga ten, który sam niewiele ma i rozumie jak to jest żyć w...

Symboliczna historia przedstawiająca wartość wspólnej troski i wzajemnego pomagania sobie nawzajem.

Symboliczna historia przedstawiająca wartość wspólnej troski i wzajemnego pomagania sobie nawzajem.

Wszyscy jesteśmy słowami, które układają się w historię ludzkości.
Miejmy dla siebie zawsze dobre wiadomości, bo przecież nikt nie czeka na złe.
6/10

Wszyscy jesteśmy słowami, które układają się w historię ludzkości.
Miejmy dla siebie zawsze dobre wiadomości, bo przecież nikt nie czeka na złe.
6/10

...czyli poczta pantoflowa, a zatem opowiadanie dobre, bo ma wymiar ponadczasowy

...czyli poczta pantoflowa, a zatem opowiadanie dobre, bo ma wymiar ponadczasowy

"Żywy telegraf" to króciutka, bo długości jednej strony nowela.
Tytułowy telegraf tworzą relacje międzyludzkie, dlatego jest nazwany żywym.
To bardzo filozoficzna nowelka.
Wszyscy niesiemy w sobie ładunek dobrej i złej energii, dlatego na całym świecie cały czas mamy wyładowania. Przekazujemy z rąk do rąk nasze czyny i intencje. Wszystko od nas zależy, ale w myśl idei pozytywistycznej od zespołu, nie od pojedynczej osoby.

Jeśli macie chęć nad tym porozmyślać, to szczerze polecam.
Daję zasłużone 8/10.

"Żywy telegraf" to króciutka, bo długości jednej strony nowela.
Tytułowy telegraf tworzą relacje międzyludzkie, dlatego jest nazwany żywym.
To bardzo filozoficzna nowelka.
Wszyscy niesiemy w sobie ładunek dobrej i złej energii, dlatego na całym świecie cały czas mamy wyładowania. Przekazujemy z rąk do rąk nasze czyny i intencje. Wszystko od nas zależy, ale w myśl idei...