Reynolds był moim czarnym koniem s-f, moją nadzieją na lepsze jutro, moim faworytem, moją gwiazdeczką. Ta książka miała być wspaniałym zwieńczeniem fascynującej opowieści o dziejach ludzkości. Ostatecznie natomiast wyszła zdecydowanie najsłabiej z całego cyklu, głównie z powodu zakończenia. Już na początku powieści mamy przesłanki, że autor celowo unika opisywania tego co ciekawe, bo ... nie wiem, byłoby to zbyt wymagające? Zbyt trudne do opisania? Niestety te początkowe obawy znajdują potwierdzenie w końcówce powieści, gdzie zamiast czytać o epickich bitwach, nowych fascynujących graczach i - przede wszystkim - WYJAŚNIENIACH WSZYSTKICH NIEDOKOŃCZONYCH WĄTKÓW CYKLU, znajdujemy opis najmniej emocjonującego starcia w CAŁEJ TRYLOGII. Potem zaś autor serwuje nam króciutki epilog, w którym z grubsza streszcza nam jak się potoczyły dalsze wydarzenia. Pozostawia niewyjaśnionymi wiele wątków i zagadek, które miał okazje rozpocząć na przestrzeni cyklu. Ten grzech autor byłby w stanie z siebie zmyć tylko wydając kolejne powieści z tego świata, które nadrobiły by braki tej książki. Niestety nie zanosi się, szczególnie biorąc pod uwagę, że epilog "Otchłani rozgrzeszenia" i tak już wybiega w przyszłość i stawia definitywną kropkę w tej historii.
Mimo wszystko, książka bardzo wciąga i ogólnie polecam.

Reynolds był moim czarnym koniem s-f, moją nadzieją na lepsze jutro, moim faworytem, moją gwiazdeczką. Ta książka miała być wspaniałym zwieńczeniem fascynującej opowieści o dziejach ludzkości. Ostatecznie natomiast wyszła zdecydowanie najsłabiej z całego cyklu, głównie z powodu zakończenia. Już na początku powieści mamy przesłanki, że autor celowo unika opisywania tego co...