Wspaniała biografia. Byłam pod wrażeniem wielu kwestii związanych z jej życiem jak i charakterystyką samej książki jako utworu, chociażby możliwości opisywania cech innych osób tak bogatymi zwrotami. Osoby piszące o niej jako "głupiej kobiecie" zdecydowanie powinny zapoznać się z gamą innych określeń mając jednocześnie na uwadze kwestie empatii i patrzenia na innych nie tylko przez pryzmat naszego własnego życia, doświadczeń i odczuć. Cieszę się, że podjęto się napisania książki o Assii, która w gruncie rzeczy była bardzo zagubiona, a towarzystwo nieodpowiednich ludzi tylko to pogłębiło.

Wspaniała biografia. Byłam pod wrażeniem wielu kwestii związanych z jej życiem jak i charakterystyką samej książki jako utworu, chociażby możliwości opisywania cech innych osób tak bogatymi zwrotami. Osoby piszące o niej jako "głupiej kobiecie" zdecydowanie powinny zapoznać się z gamą innych określeń mając jednocześnie na uwadze kwestie empatii i patrzenia na innych nie...

Tytułowa Assia Wevill była kobietą nieszczęśliwą. Sama mówiła że nie ma żadnego talentu, kocha bogactwo i być adorowaną. To ostatnie najbardziej jej wychodziło. Miała 3 mężów a mimo to robiła wszystko aby inni mężczyźni interesowali się nią. Nawet gdy miała ponad 40 lat o połowę młodsi szaleli za nią. W sumie i co z tego skoro nie miała własnego kąta na świecie. Mieszkała w wielu miastach i krajach i zawsze coś było nie tak. Była wg mnie dziwna. "Szukała" wciąż dobrej partii gdy taką znalazła to wychodziła za mąż. Potem coś pękało i relacje między małżonkami psuły się. Tak 3 razy!
Lubiła dzieci a dzieci lubiły ją.
Kilkukrotnie chciała popełnić samobójstwo no i w końcu się udało. "Zabrała" ze sobą córeczkę. Spisała testament gdzie chce być pochowana, ale nie spełniono jej woli. Na pogrzebie było raptem 20 osób. Ceremonia odbyła się bez wzniesień i emocji.
Ciekaw jestem czy gdyby wychowała się w innej rodzinie to była by inną osobą, bo takie nastawienie do życia jakie ONA miała do niczego nie doprowadzi.
Oto co napisała o swoim życiu : "przeszłość była rozczarowaniem,teraźniejszość bałaganem,a przyszłość ślepą uliczką"
Była samokrytyczna "posiadam zbyt wiele nieistotnych cech, ale nie miałam woli i rozumu, aby żyć sama"
A może miała jakieś zaburzenia psychiczne ? ...

Tytułowa Assia Wevill była kobietą nieszczęśliwą. Sama mówiła że nie ma żadnego talentu, kocha bogactwo i być adorowaną. To ostatnie najbardziej jej wychodziło. Miała 3 mężów a mimo to robiła wszystko aby inni mężczyźni interesowali się nią. Nawet gdy miała ponad 40 lat o połowę młodsi szaleli za nią. W sumie i co z tego skoro nie miała własnego kąta na świecie. Mieszkała w...

Świetnie napisana biografia, autorzy nie biorą żadnej strony, obiektywnie piszą o trójce bohaterów, którymi są moja ukochana Sylvia Plath, jej mąż Ted Hughes oraz Assia Gutmann Wevill, kobieta dla której Ted zostawił Sylvię.
To pierwsza książka napisana w języku angielskim którą przeczytałam w oryginale od deski do deski. Oczywiście sięgnęłam po nią poprzez zainteresowanie Sylvią.
Za każdym razem gdy zaczynałam czuć sympatię dla Assii, upominałam siebie, że to ona doprowadziła do ciągu tragedii, który dotknął następne pokolenia tego Trójkąta miłosnego.Jednak, jak większość fanów Sylvii-Nie-Hughes-Plath ( fani poetki kilka razy wymazali nazwisko Hughes z nagrobka Sylvii),oczywiście uważam, że główną winę za wszystkie niefortunne wypadki tego trójkąta ponosi Hughes.
Najbardziej wstrząsnęła mną ślepa miłość, nadzieja i żebranie o miłość Assii do Teda dla niej i ich córki, Shury. W listach do Assii, Ted opisuje jak oboje mogą pójść na kompromis aby ich związek znowu kwitnął, jak to było przed samobójczą śmiercią jego żony. Assia ma znowu zamieszkać z nim oraz ich dziećmi(chwilowo za namową Teda mieszka z córką w Londynie),Friedą i Nicolasem z małżeństwa z Sylvią,a także z jego rodzicami. Jednak sugestie Hughes'a to właściwie lista obowiązków jakie ona ma wykonywać, gdy on w tym czasie może iść na piwo do pubu ze swoim ojcem ( czy innymi kochankami, jak się poźniej okazuje, Brendą Hedden, czy późniejszą, drugą żoną Hughes'a, Carol Orchard ). Fani Sylvii wiedzą, że poetka była świetną gospodynią i Assii trudno byłoby ją przyćmić.

Assia po wprowadzeniu się do Green Court, dostaje lekkiej obsesji na punkcie swojej zmarłej poprzedniczki, sypia w jej łóżku, a znajomi odnotowują, że ma załamanie osobowości i czytając dzienniki zmarłej Plath, wyobraża sobie, że jest nią. Assia była wykształconą kobietą, znającą kilka języków ,była specjalistką od reklamy i świetnie zarabiała. Kilka razy rzuciła to wszystko dla Hughesa, jadąc z nim do Irlandii czy Hiszpanii, gdzie ten spędził niegdyś swój miesiąc miodowy z Sylvią. Wevill opisuje Hughes'a w swoich listach i dziennikach, że "w sypialni pachnie jak rzeźnik". Nigdy nie miała oporów przed opowiadaniem swoim znajomym takich szczegółów, z czego Hughes nie był naturalnie zadowolony. Wszystkie kochanki Hughes'a twierdziły, że był gwałtownym kochankiem i również o tym wspominały, łącznie z Sylvią.

Do dzisiaj można zobaczyć reklamę telewizyjną, której autorką była Assia, pt."Sea Witch - Sirens (1965, UK)".
Była to nowatorska sztuka na tamte czasy i przyniosła furorę firmie dla której Assia ją napisała. Między innymi tak trudno jest zrozumieć postępowanie Assi w miłości do mężczyzn ( miała trzech mężów).

Bardzo trudno jest opisać krótko tę pozycję, a ja długo nie lubię pisać, sami musicie przeczytać. Chcę jeszcze dodać, że Hughes był odpowiedzialny za pochówek obu swoich kobiet, które popełniły samobójstwo poprzez zatrucie się gazem ( Assia zabiła też swoją córkę Shurę, której Ted nigdy w listach do nikogo nie wspominał, a jeśli już, to pisał o niej "dziecko Assii",mimo, że ją uznał i w akcie urodzenia Shury widnieje jego nazwisko). Sylvia nie chciała być skremowana, jak i zarówno Assia, niestety Hughes zignorował wolę kobiet ,które kochał ( moja teoria spiskowa jest taka,że miał coś spólnego z ich samobójstwami ). Assia życzyła sobie aby na nagrobku był napis "A LOVER OF UNREASON" czyli tytuł tej książki, niestety ona i jej córka nawet nie mają nagrobka, Hughes zabrał obie urny i po długim przetrzymywaniu ich w sypialni gdzie spała jego najnowsza kochanka, podobno rozrzucił je po wzgórzach skąd pochodził. Sylvia jest pochowana w Hebden Bridge, 4 godziny jazdy od miejsca gdzie mieszkam w Anglii, czasem tam jeżdżę na jej grób. Pełen jest wyrwanych kartek z tomików z jej poezji, biletów transportu publicznego skąd jej fani nadal przyjeżdżają, oraz ...DŁUGOPISÓW.

BARDZO polecam tę książkę z różnych powodów, które sami odkryjecie, czytając ją.

Świetnie napisana biografia, autorzy nie biorą żadnej strony, obiektywnie piszą o trójce bohaterów, którymi są moja ukochana Sylvia Plath, jej mąż Ted Hughes oraz Assia Gutmann Wevill, kobieta dla której Ted zostawił Sylvię.
To pierwsza książka napisana w języku angielskim którą przeczytałam w oryginale od deski do deski. Oczywiście sięgnęłam po nią poprzez zainteresowanie...

Historia życia i samobójczej śmierci Assi Wevill, kobiety dla której Ted Hughes zostawił Sylvię Plath. To barwna opowieść o wielkiej miłości i o demonicznym mężczyźnie, który ma na sumieniu życie dwóch swoich partnerek i własnego dziecka. Można być zdolnym poetą i złym człowiekiem. Jakim trzeba być egoistą, zapatrzonym w siebie draniem, by zrobić rodzinie coś tak potwornego.

Historia życia i samobójczej śmierci Assi Wevill, kobiety dla której Ted Hughes zostawił Sylvię Plath. To barwna opowieść o wielkiej miłości i o demonicznym mężczyźnie, który ma na sumieniu życie dwóch swoich partnerek i własnego dziecka. Można być zdolnym poetą i złym człowiekiem. Jakim trzeba być egoistą, zapatrzonym w siebie draniem, by zrobić rodzinie coś tak potwornego.

Nie da się spokojnie czytać o tak głupiej kobiecie, zwłaszcza wiedząc, że zabiła siebie i dziecko. Ale książka jest napisana bardzo dobrze.

Nie da się spokojnie czytać o tak głupiej kobiecie, zwłaszcza wiedząc, że zabiła siebie i dziecko. Ale książka jest napisana bardzo dobrze.

Och pierwszy raz tak bardzo zaciekawiła mnie czyjaś biografia. Przykre, że sięgnęłam po nią tylko za sprawą Sylvii Plath, ale i tak mimo to cieszę się, że udało mi się ją przeczytać.
Odpowiednio napisana. Czyta się ją tak lekko i szybko.. I do tego ciekawa i to bardzo bardzo. Chociaż rozdział,w którym opisana jest śmierć Assii i Shury,chyba jestem za wrażliwa, bo wzbudził we mnie mnóstwo myśli. Jednakże jestem zachwycona tą książką.

Och pierwszy raz tak bardzo zaciekawiła mnie czyjaś biografia. Przykre, że sięgnęłam po nią tylko za sprawą Sylvii Plath, ale i tak mimo to cieszę się, że udało mi się ją przeczytać.
Odpowiednio napisana. Czyta się ją tak lekko i szybko.. I do tego ciekawa i to bardzo bardzo. Chociaż rozdział,w którym opisana jest śmierć Assii i Shury,chyba jestem za wrażliwa, bo wzbudził...