Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetnie napisana biografia, autorzy nie biorą żadnej strony, obiektywnie piszą o trójce bohaterów, którymi są moja ukochana Sylvia Plath, jej mąż Ted Hughes oraz Assia Gutmann Wevill, kobieta dla której Ted zostawił Sylvię. To pierwsza książka napisana w języku angielskim którą przeczytałam w oryginale od deski do deski. Oczywiście sięgnęłam po nią poprzez zainteresowanie Sylvią. Za każdym razem gdy zaczynałam czuć sympatię dla Assii, upominałam siebie, że to ona doprowadziła do ciągu tragedii, który dotknął następne pokolenia tego Trójkąta miłosnego.Jednak, jak większość fanów Sylvii-Nie-Hughes-Plath ( fani poetki kilka razy wymazali nazwisko Hughes z nagrobka Sylvii),oczywiście uważam, że główną winę za wszystkie niefortunne wypadki tego trójkąta ponosi Hughes. Najbardziej wstrząsnęła mną ślepa miłość, nadzieja i żebranie o miłość Assii do Teda dla niej i ich córki, Shury. W listach do Assii, Ted opisuje jak oboje mogą pójść na kompromis aby ich związek znowu kwitnął, jak to było przed samobójczą śmiercią jego żony. Assia ma znowu zamieszkać z nim oraz ich dziećmi(chwilowo za namową Teda mieszka z córką w Londynie),Friedą i Nicolasem z małżeństwa z Sylvią,a także z jego rodzicami. Jednak sugestie Hughes'a to właściwie lista obowiązków jakie ona ma wykonywać, gdy on w tym czasie może iść na piwo do pubu ze swoim ojcem ( czy innymi kochankami, jak się poźniej okazuje, Brendą Hedden, czy późniejszą, drugą żoną Hughes'a, Carol Orchard ). Fani Sylvii wiedzą, że poetka była świetną gospodynią i Assii trudno byłoby ją przyćmić. Assia po wprowadzeniu się do Green Court, dostaje lekkiej obsesji na punkcie swojej zmarłej poprzedniczki, sypia w jej łóżku, a znajomi odnotowują, że ma załamanie osobowości i czytając dzienniki zmarłej Plath, wyobraża sobie, że jest nią. Assia była wykształconą kobietą, znającą kilka języków ,była specjalistką od reklamy i świetnie zarabiała. Kilka razy rzuciła to wszystko dla Hughesa, jadąc z nim do Irlandii czy Hiszpanii, gdzie ten spędził niegdyś swój miesiąc miodowy z Sylvią. Wevill opisuje Hughes'a w swoich listach i dziennikach, że "w sypialni pachnie jak rzeźnik". Nigdy nie miała oporów przed opowiadaniem swoim znajomym takich szczegółów, z czego Hughes nie był naturalnie zadowolony. Wszystkie kochanki Hughes'a twierdziły, że był gwałtownym kochankiem i również o tym wspominały, łącznie z Sylvią. Do dzisiaj można zobaczyć reklamę telewizyjną, której autorką była Assia, pt."Sea Witch - Sirens (1965, UK)". Była to nowatorska sztuka na tamte czasy i przyniosła furorę firmie dla której Assia ją napisała. Między innymi tak trudno jest zrozumieć postępowanie Assi w miłości do mężczyzn ( miała trzech mężów). Bardzo trudno jest opisać krótko tę pozycję, a ja długo nie lubię pisać, sami musicie przeczytać. Chcę jeszcze dodać, że Hughes był odpowiedzialny za pochówek obu swoich kobiet, które popełniły samobójstwo poprzez zatrucie się gazem ( Assia zabiła też swoją córkę Shurę, której Ted nigdy w listach do nikogo nie wspominał, a jeśli już, to pisał o niej "dziecko Assii",mimo, że ją uznał i w akcie urodzenia Shury widnieje jego nazwisko). Sylvia nie chciała być skremowana, jak i zarówno Assia, niestety Hughes zignorował wolę kobiet ,które kochał ( moja teoria spiskowa jest taka,że miał coś spólnego z ich samobójstwami ). Assia życzyła sobie aby na nagrobku był napis "A LOVER OF UNREASON" czyli tytuł tej książki, niestety ona i jej córka nawet nie mają nagrobka, Hughes zabrał obie urny i po długim przetrzymywaniu ich w sypialni gdzie spała jego najnowsza kochanka, podobno rozrzucił je po wzgórzach skąd pochodził. Sylvia jest pochowana w Hebden Bridge, 4 godziny jazdy od miejsca gdzie mieszkam w Anglii, czasem tam jeżdżę na jej grób. Pełen jest wyrwanych kartek z tomików z jej poezji, biletów transportu publicznego skąd jej fani nadal przyjeżdżają, oraz ...DŁUGOPISÓW. BARDZO polecam tę książkę z różnych powodów, które sami odkryjecie, czytając ją.