Ze wszystkich tomów Biblioteki dzieł pisarzy skandynawskich poświęconych bajkom i baśniom, ten wydaje mi się najpełniejszy - na pewno pozwala na to objętość - i w sposób najbardziej wyczerpujący różnorodność tego gatunku.
Na zbiór składają się i bajki długie, rozbudowane, o motywach znanych również z bajek duńskich, fińskich czy niemieckich, jak również krótkie opowiastki o charakterze anegdot czy facecji, traktujące o rezolutnych chłopach, nierzadko zabarwione przaśnym humorem i rubasznością.
Wszystkim, którzy sięgając po "Zaczarowany dzban" spodziewają się opowiastek dla dzieci, z obowiązkowym księciem i księżniczką, zwycięstwem dobra nad złem i morałem, serdecznie polecam rozpoczęcie lektury od posłowia Roberta Stillera i powtórzenie sobie kilka razy, że bajki i baśnie to opowieści przekazywane przez dorosłych dla dorosłych i że kwestie co jest dobre, a co złe, i co powinno zwyciężać są bardzo, bardzo zależne od kultury, a z punktu widzenia opowiadanej historii wcale nie muszą być najważniejsze...

Ze wszystkich tomów Biblioteki dzieł pisarzy skandynawskich poświęconych bajkom i baśniom, ten wydaje mi się najpełniejszy - na pewno pozwala na to objętość - i w sposób najbardziej wyczerpujący różnorodność tego gatunku.
Na zbiór składają się i bajki długie, rozbudowane, o motywach znanych również z bajek duńskich, fińskich czy niemieckich, jak również krótkie opowiastki...

No niestety, ja się rozczarowałam. Przeczytałam ledwo ponad połowę i mam dość. Według mnie (w większości, bo są wyjątki) bajki wcale nie uczą różnicy pomiędzy tym co dobre, a co złe (a to co jest powszechnie rozumiane jako dobro wcale NIE zawsze zwycięża w tamtejszym świecie). Niektóre bajki są kompletnie bezsensowne, jeśli nie po prostu głupie. Co 'ciekawe' są tu bajki w których się pierdzi, jak również takie w których się beka. Jest też bajka łudząco podobna do Jasia i Małgosi (tylko zamiast Baby Jagi występuje para trolli),a także bajka o Kopciuchu, który pojął za żonę mysz. Przede wszystkim jednak rzuca się w oczy cała masa pięknych księżniczek, o "łagodnym" usposobieniu, które zazwyczaj oznacza, że są po prostu posłuszne we wszystkim mężczyznom - np. własnemu ojcu, który karze wyjść takowej za mąż za wilka. A tak w ogóle to żeby zostać bogatym, nie ważne czy się jest głupim czy leniwym, to wystarczy mieć szczęście i w końcu w jakiś sposób uda się zdobyć bogactwo, a nawet może się dodatkowo trafić księżniczka jako żonka.
To ja już jednak wolę baśnie Andersena...

No niestety, ja się rozczarowałam. Przeczytałam ledwo ponad połowę i mam dość. Według mnie (w większości, bo są wyjątki) bajki wcale nie uczą różnicy pomiędzy tym co dobre, a co złe (a to co jest powszechnie rozumiane jako dobro wcale NIE zawsze zwycięża w tamtejszym świecie). Niektóre bajki są kompletnie bezsensowne, jeśli nie po prostu głupie. Co 'ciekawe' są tu bajki w...

Kiedy innym dzieciom rodzice opowiadali po raz pięćsetny historię Kopciuszka czy Czerwonego Kapturka mnie rodzice czytali właśnie szwedzkie baśnie ze zbioru Zaczarowany Dzban. To one pierwsze pokazały mi ten inny lepszy świat,w którym dobro zawsze zwycięża i to one nauczyły mnie czytać. Na wieki,wieków będę miała do nich sentyment ;)

Kiedy innym dzieciom rodzice opowiadali po raz pięćsetny historię Kopciuszka czy Czerwonego Kapturka mnie rodzice czytali właśnie szwedzkie baśnie ze zbioru Zaczarowany Dzban. To one pierwsze pokazały mi ten inny lepszy świat,w którym dobro zawsze zwycięża i to one nauczyły mnie czytać. Na wieki,wieków będę miała do nich sentyment ;)

Z sentymentu, ale i w pelni zasłuzenie daje mocne 5 gwiazdek. Mnostwo bajek, jedne dłuższe inne krotsze, ale wszystkie warte przeczytania.
Bajki, w ktorych króluja trole i magie :) oraz milość.

Z sentymentu, ale i w pelni zasłuzenie daje mocne 5 gwiazdek. Mnostwo bajek, jedne dłuższe inne krotsze, ale wszystkie warte przeczytania.
Bajki, w ktorych króluja trole i magie :) oraz milość.