Przyznam szczerze, że za tą książkę zabieram się już drugi raz. Za pierwszym zwróciłam ją do biblioteki, bo nie potrafiłam się za nią zabrać. Później znów naszła mnie na nią ochota, która przeszła równie szybko i z lekkim przymusem przystąpiłam do czytania. Jakie były moje wrażenia?
Cóż, pierwsze bardzo dobre; wyimaginowany świat, skrywana miłość i nietypowe zlecenie. Wszystko to spowijała nuta tajemnicy i z początku urzekł mnie klimat tego dzieła. Później jednak zdawał się on jakby... stygnąć? Postacie mnożyły się jak oszalałe, pojawiły się niewytłumaczalne zjawiska, a autorka całkiem puściła wodze fantazji. Niby to dobrze, jednakże zrobiła to w sposób, jaki pozbawił mnie ciekawości dalszej akcji. Rzadko się zdarza, żeby tak obiecująca lektura nagle mi zbrzydła. Miałam nadzieję, że dzieło polskiej autorki będzie dobre, jako, że rzadko się nimi interesuję. Cóż, niestety "Herbata szczęścia" jest kolejnym przykładem na to, że nie widzę w większości polskich dzieł czegoś, co mogłoby zaspokoić moje zmysły.
Rozczarowałam się naprawdę takim rozwojem akcji. Przydługie opisy dłużyły się w nieskończoność. Z pewnością nie jest to dzieło dla mnie, jednak znajdą się osoby, którym się spodoba. Cóż, jak zwykle musiałam się o tym przekonać osobiście. Nie polecam.

Przyznam szczerze, że za tą książkę zabieram się już drugi raz. Za pierwszym zwróciłam ją do biblioteki, bo nie potrafiłam się za nią zabrać. Później znów naszła mnie na nią ochota, która przeszła równie szybko i z lekkim przymusem przystąpiłam do czytania. Jakie były moje wrażenia?
Cóż, pierwsze bardzo dobre; wyimaginowany świat, skrywana miłość i nietypowe zlecenie....