Przebrnęłam przez dwa ponad 500-stronicowe tomy, przebrnęłam z trudem. Spodziewałam się dobrego reportażu w stylu "Z zimną krwią" Capote, ale niestety zawiodłam się.Ciekawe fragmenty o życiu Gary'ego i Nocole przeplatały się z nudnymi opisami szczegółów pracy adwokatów, sędziów i dziennikarzy. Ciągle nie wiem, co takiego elektryzującego było w Garym Gilmorze, Mailler nie szczędził fragmentów, gdzie podkreślał jego agresję i egoizm. Mam poczucie, że jeśli chciał pokazać czytelnikowi jego łagodniejszą, artystyczną część duszy, to nie za bardzo mu się to udało. Oczywiście książka skłania do refleksji na temat tego, jak łatwo oceniać mordercę nie patrząc na jego przeszłość, na jego przepełnione przemocą dzieciństwo, zmieniające na zawsze psychikę pobyty w poprawczakach, a potem w więzieniu, gdzie nigdy nie można zaznać ciszy. Skłoniła mnie też do refleksji na temat kary śmierci, w sumie nie osiąga się niczego, może poza zduszeniem chęci odwetu i zemsty.

Przebrnęłam przez dwa ponad 500-stronicowe tomy, przebrnęłam z trudem. Spodziewałam się dobrego reportażu w stylu "Z zimną krwią" Capote, ale niestety zawiodłam się.Ciekawe fragmenty o życiu Gary'ego i Nocole przeplatały się z nudnymi opisami szczegółów pracy adwokatów, sędziów i dziennikarzy. Ciągle nie wiem, co takiego elektryzującego było w Garym Gilmorze, Mailler nie...