Drugi tom tej niekończącej się opowieści przynosi lekkie rozczarowanie. Formuła nie zmieniła się ani na jotę, wciąż mamy do czynienia ze niezwykle zgrabnie spisaną baśnią w postaci powieści szkatułkowej, pełnymi garściami czerpiącą z wszelkiego rodzaju mitów, opowieści, bajek i legend ze wszystkich stron świata. Jednak gdzieś pod tym "ciężarem" barwnego języka i bogatego stylu zabrakło interesujących opowieści, które były w pierwszym tomie równoważnikiem momentami uciążliwego snucia historii dla samej radości opowiadania.
"W miastach monet i korzeni" każda z postaci ma jakąś historię do opowiedzenia, problem tkwi jednak w tym, że większość z nich jest raczej mało zajmująca - a to nie zdarzało się w tomie pierwszym, gdzie niemal każda opowieść była ważnym składowym elementem łamigłówki, której pełen obraz krystalizował się dopiero na samym końcu. Tym razem nie sposób pozbyć się wrażenie obcowania z "przerostem formy nad treścią", i trudno nie uznać większości z opowieści - mimo, iż pięknie spisanych - za zwykłe "zapchajdziury"...
Tak czy inaczej, autorka nadal potrafi zachwycić, choć nie zawsze zaciekawić, i wątpię czy ktokolwiek spróbowawszy pierwszego tomu, odmówi sobie poznania zakończenia tej historii, choćby dlatego, by dowiedzieć się kim ostatecznie okazała się bajarka z Ogrodu Nocy...

Drugi tom tej niekończącej się opowieści przynosi lekkie rozczarowanie. Formuła nie zmieniła się ani na jotę, wciąż mamy do czynienia ze niezwykle zgrabnie spisaną baśnią w postaci powieści szkatułkowej, pełnymi garściami czerpiącą z wszelkiego rodzaju mitów, opowieści, bajek i legend ze wszystkich stron świata. Jednak gdzieś pod tym "ciężarem" barwnego języka i bogatego...