Trochę szkoda mi czasu na recenzowanie tak dennej książki, jednak nie mogę się powstrzymać i muszę to zrobić. Dwa prymitywne, nudne opowiadania, które przeczytałam z wielkim trudem, bo zupełnie nie interesowało mnie, co się w nich dalej wydarzy. Zwykłe, głupawe romansidła, poziomem intelektualnym zbliżone do „50 twarzy Greya”. Może po prostu jestem mało romantyczna, ale w tego typu historiach zawsze irytuje mnie to, jak szybko ludzie się w sobie zakochują i w jak krótkim czasie stwierdzają, że pożądanie i niepohamowana chęć zaciągnięcia poznanej przed kilkoma dniami (w najlepszym przypadku tygodniami) osoby do łóżka to właśnie ta jedyna, wielka, dozgonna miłość. A gdzie tu czas na prawdziwe poznanie drugiej osoby, poznanie i zaakceptowanie jej złych stron, „przetestowanie” jej w najróżniejszych życiowych sytuacjach? Czegoś takiego tu nie ma, a nawet jeśli pojawiają się między kochankami jakieś konflikty, to już dwie strony dalej są szybciutko zażegnywane i oczywiście wszystko kończy się w łóżku. I chyba właśnie to oderwanie bohaterów od rzeczywistości najbardziej mnie irytowało. Aż chciałoby się, żeby mieli oni więcej problemów, musieli oni się trochę więcej namęczyć, spędzić trochę więcej czasu na budowaniu wspólnej relacji, zamiast od razu wskakiwać do łóżka.
Przewidywalna akcja, przewidywalni bohaterowie, banalne i prymitywne rozmowy między nimi, sprowadzające się przede wszystkim do wyrażania zachwytu sobą nawzajem. Autorka co prawda próbowała nadać sytuacji trochę dramatyzmu, wspominając o traumatycznych wydarzeniach z życia Darcy czy Prestona, jednak moim zdaniem zupełnie jej to nie wyszło. Darcy zadziwiająco beztrosko korzysta z życia jak na kogoś, kto zaledwie rok temu stracił oboje rodziców w pożarze, Preston natomiast co prawda podobno cierpi z powodu zdrady byłej narzeczonej, jednak dla mnie było to mało przekonujące. Może się czepiam, może jestem mało romantyczna, ale tego typu opowiastki zupełnie do mnie nie przemawiają. Jestem mocno zawiedziona, bo wiem, ze Nora Roberts potrafi pisać dobre powieści. Jednakże z tego co widzę, w jej dorobku znajdują się też bardzo słabe pozycje, zatem następnym razem będę bardzo uważać wybierając kolejną jej książkę do przeczytania.

Trochę szkoda mi czasu na recenzowanie tak dennej książki, jednak nie mogę się powstrzymać i muszę to zrobić. Dwa prymitywne, nudne opowiadania, które przeczytałam z wielkim trudem, bo zupełnie nie interesowało mnie, co się w nich dalej wydarzy. Zwykłe, głupawe romansidła, poziomem intelektualnym zbliżone do „50 twarzy Greya”. Może po prostu jestem mało romantyczna, ale w...