Powieść historyczna, która przenosi nas do Florencji w czasy Leonarda da Vinci. Bohaterką jest trzynastoletnia szlachcianka Elisabetta mieszkająca z rodzicami w okolicach Florencji. Elisabetta jest jedynaczką, a jej najbliższą przyjaciółką i powierniczką jest Silvia, córka zarządcy posiadłości jej ojca. Młodziutka dziewczyna uczy się gotować od swojej matki, uwielbia przyrodę i ani myśli jak na razie wychodzić za mąż i to bez miłości. Wybór męża przez rodziców jest jednak nieuchronny. Tym bardziej, że rodzice myślą o wydaniu balu z okazji urodzin Elizabetty. Pewnego dnia będąc we Florencji dziewczyna poznaje Leonarda da Vinci, a za jego pośrednictwem Giuliana pochodzącego z najznamienitszego rodu Medyceuszy. Między młodymi zawiąże się niewidzialna nić porozumienia, przyjaźni, a z czasem miłości. Niestety nie będzie tak cukierkowato. Wkrótce w wypadku zginie matka Elizabetty, ojciec w ciągu roku poślubi drugą kobietę, a Lisa zamiast oddawać się towarzyskiemu życiu przez kolejne dwa lata będzie opiekować się i prowadzić dom ojca i macochy. Po za tym w samej Florencji nastąpią radykalne zmiany. Niektórzy z członków wielkich rodów, w tym Medyceuszy zostaje wygnanych z miasta, a pod wpływem surowych kazań Savonaroli wybucha tumult. Drogi Lisy i Guliana rozejdą się, ale czy na zawsze?

Historia miłości ukazana na tle wydarzeń w renesansowej Florencji. Autorka nawiązuje do historycznych faktów z życia miasta. Wspaniale opisuje życie codzienne wyższej warstwy we Florencji, jak i mieszkającej na obrzeżach miasta. Nawiązuje do życia ponad stan, zbytku, oszustw i zaciągania przez bogatą szlachtę długów. Ukazuje zasady obowiązujące w życiu codziennym: wybór męża przez rodziców, zamążpójście za o wiele starszego mężczyznę, często szybkie wdowieństwo i ponowne małżeństwo, mnogość posiadania dzieci, życie bez miłości i namiętności. Odjedziemy tu również liczne odniesienia do wybitnych dzieł malarstwa i architektury. Książka, w której fikcja jest świetnie wpleciona w rzeczywistość. Czy Mona Lisa może mieć coś wspólnego z opowiedzianą historią? Nigdy się tak naprawdę nie dowiemy. Prawdą jest jednak, że Leonardo w ostatnich latach życia głosił o portrecie pewnej damy z Florencji wykonanym na zlecenie Giuliano de' Medici. A w roku 1550 Vasari napisał "Leonardo namalował dla Francisco del Giocondo portret żony Mony Lisy".

Książka zarówno dla młodzieży jak i osób dorosłych. Przybliża czytelnikowi epokę renesansu i zmusza go do większego zainteresowania się tą epoką. Bardzo przyjemna lektura.

http://slowemmalowane.blogspot.com/2010/06/donna-jo-napoli-usmiech-lisy.html

Powieść historyczna, która przenosi nas do Florencji w czasy Leonarda da Vinci. Bohaterką jest trzynastoletnia szlachcianka Elisabetta mieszkająca z rodzicami w okolicach Florencji. Elisabetta jest jedynaczką, a jej najbliższą przyjaciółką i powierniczką jest Silvia, córka zarządcy posiadłości jej ojca. Młodziutka dziewczyna uczy się gotować od swojej matki, uwielbia...