"Nawiedzony Dom Na Wzgórzu" - to tytuł po którym obiecywałam sobie naprawdę wiele... Czekałam na dreszczyk emocji, atmosferę grozy i ciarki na plecach, bo przecież czekała mnie przygoda w starym, strasznym dom... I niestety nie doczekałam się...
Nie ma tu hektolitrów krwi, wnętrzności na wierzchu i tego się wcale nie spodziewałam, bo to nie o to tutaj chodziło, czyli to na plus. Jednak miałam się bać, miałam spotkać na kartach powieści zjawiska, które wywołałyby u mnie gęsią skórkę... Jednak dostałam tylko kilka skrzypnięć podłogi, kilka podmuchów zimnego powietrza i łomot do drzwi, wszystko to podane tak, że we mnie nie wzbudziło to strachu, ani nawet niepokoju...
Ja się przygotowywałam na bezsenne noce, wysłuchiwanie szelestów i "kroków" w ciemnościach... A tu nic... Zawiodłam się, oj strasznie się zawiodłam...
Styl autorki jednak sprawia, że szybko czas mija w "nawiedzonym domu' i nie czyta się tego źle, czego trochę się obawiałam biorąc pod uwagę, że powieść ma soje lata :)
Jednak jak na literaturę grozy, to samej grozy jak dla mnie w tej książce było tyle co kot napłakał, a atmosfery nie było nic a nic. No trudno, pozostaje mi przekonać się teraz jak ta książka zainspirowała twórców serialu...

"Nawiedzony Dom Na Wzgórzu" - to tytuł po którym obiecywałam sobie naprawdę wiele... Czekałam na dreszczyk emocji, atmosferę grozy i ciarki na plecach, bo przecież czekała mnie przygoda w starym, strasznym dom... I niestety nie doczekałam się...
Nie ma tu hektolitrów krwi, wnętrzności na wierzchu i tego się wcale nie spodziewałam, bo to nie o to tutaj chodziło, czyli to na...