Nie przepadam za książkami z psychopatami podkładającymi bomby, bo odnoszę wrażenie, że stanowią swego rodzaju instrukcję dla popaprańców, których nigdzie nie brakuje.
Na szczęście autor wypisuje różne bzdury w kwestiach technicznych, a ja pozwolę sobie tego nie komentować w szczegółach, bo pewnie sam dokonałbym niegodziwego instruktażu. Autor wygląda na gościa, który w swoim życiu nie odpalił nawet noworocznych fajerwerków.
Następny problem, jaki widzę w takich książkach, to zmaganie się wyznaczonych do tego bohaterów z jednym psychopatą przez całą powieść, co w pewnym momencie staje się nużące, a nierzadko wkurzające. Konieczne jest wprowadzenie, najlepiej kilku - wątków pobocznych, też sensacyjnych.
Do tego nasi pozytywni bohaterowie zachowują się jak kretyni, przy czym poziom tego skretynienia powoduje wrażenie, że sytuację kontroluje nie prowadzący śledztwo, tylko psychopata. I mógłby on odesłać naszych herosów w kosmos mniej więcej 176 razy i nie wiadomo w sumie dlaczego tego nie robi. Jeden dodatkowy sensacyjny wątek towarzyszący, czyli śledztwo równoległe trochę ratuje książkę z monotematyzmu, ale takich dynamicznych wątków przydałoby się więcej.
Samo zakończenie to typowa żenada.
Wzorowanie się na hollywoodzkich produkcjach klasy C podyktowane imperatywem uczynienia końcowej akcji bardziej dreszczotwórczą?
Eh... gamonie podkładają się i w zasadzie dla mnie już nie żyją. Do tego te dyskusje i kłótnie nad bombą, gdy czas ucieka. Idiotyzm. Ma się ochotę temu gościowi uciąć język, a potem puknąć młotkiem w głowę jeszcze raz. Jeśli założyć, że nasze herosy powinny posiadać wysokie kwalifikacje policyjne i FBI, to trzeba uruchomić pisarską inwencję twórczą i stworzyć coś bardziej wiarygodnego i pomysłowego, a nie oderwany od rzeczywistości gniot złożony z żenujących wydarzeń w końcowej akcji.
Nie mogę opisywać tych idiotyzmów, bo zrobiłby się spojler, a tych głupstw jest sporo.

Można przeczytać, jak ktoś ma ochotę odmóżdżyć się przy tej książce, ale nie można za dużo myśleć, bo zamiast się „dreszczować”, człowiek zacznie się chichrać, tudzież irytować.

Nie przepadam za książkami z psychopatami podkładającymi bomby, bo odnoszę wrażenie, że stanowią swego rodzaju instrukcję dla popaprańców, których nigdzie nie brakuje.
Na szczęście autor wypisuje różne bzdury w kwestiach technicznych, a ja pozwolę sobie tego nie komentować w szczegółach, bo pewnie sam dokonałbym niegodziwego instruktażu. Autor wygląda na gościa, który w...