W tej części poznajemy bliżej Maggie. Jej problemy osobiste, kontrowersyjne życiowe decyzje i czynniki, które na takowe wpłynęły. Zagłębiamy się także w przeszłość Sereny, która ją ściga już tak długo.
Freeman umiejętnie tworzy atmosferę seksualnego węzła, w którym plączą się bohaterowie. Nie ma tutaj tabu. Zbrodnia teraźniejsza, zbrodnia z dawnych lat, kolejne tajemnice, mroczne, wstydliwe, niesmaczne.
Czy autor przesadził? Dla mnie ani trochę. Uwolnił tutaj skryte ludzkie fantazje i pragnienia, o których wstydzimy się mówić. Każdy chce być doceniany, adorowany, kochany, pożądany. Przez to "Osaczeni" są lekturą z pieprzem.
A morał z tego taki, że im więcej tajemnic, tym węzeł trudniej rozwiązać.

W tej części poznajemy bliżej Maggie. Jej problemy osobiste, kontrowersyjne życiowe decyzje i czynniki, które na takowe wpłynęły. Zagłębiamy się także w przeszłość Sereny, która ją ściga już tak długo.
Freeman umiejętnie tworzy atmosferę seksualnego węzła, w którym plączą się bohaterowie. Nie ma tutaj tabu. Zbrodnia teraźniejsza, zbrodnia z dawnych lat, kolejne tajemnice,...

Świetna historia w której okazuje się, że zaufanie gra główną rolę. Zaufanie do męża, partnera, kochanka... - osób, którym powinno się ufać, bo powierza się im wiedzę o naszym życiu, sprawy, o których nie każdy powinien wiedzieć. Ale czy na pewno można zaufać drugiemu człowiekowi w stu procentach? Bowiem pozory mylą, a ludzie nie są tacy, jakimi chcą by ich widziano...
W tej historii Maggie jest zmuszona powierzyć swoje życie Stride'owi i Serenie, mimo wstydu, bólu i nagłej utraty niezależności i panowania nad własnym życiem, które zawsze sprawiały, że nie było silniejszej od niej. Los sprawił, że stanęła nad krawędzią i tylko Stride jest w stanie jej pomóc, bo jej wierzy, bo jej zaufał. Ale czy słusznie?
Fantastyczna historia. Gorąco polecam! :)

Świetna historia w której okazuje się, że zaufanie gra główną rolę. Zaufanie do męża, partnera, kochanka... - osób, którym powinno się ufać, bo powierza się im wiedzę o naszym życiu, sprawy, o których nie każdy powinien wiedzieć. Ale czy na pewno można zaufać drugiemu człowiekowi w stu procentach? Bowiem pozory mylą, a ludzie nie są tacy, jakimi chcą by ich widziano...
W...

Można się pogubić kto kogo tropi, kto komu grozi i dlaczego. Trup pada gęsto, ale, jak dla mnie, nuda. Autorowi nie udaje się utrzymać napięcia, czasem opisy dramatycznych scen zbyt rozbudowane, kiedy indziej drepczą w miejscu. Da się przeczytać, w miarę poprawne tłumaczenie, ale to wszystko.

Można się pogubić kto kogo tropi, kto komu grozi i dlaczego. Trup pada gęsto, ale, jak dla mnie, nuda. Autorowi nie udaje się utrzymać napięcia, czasem opisy dramatycznych scen zbyt rozbudowane, kiedy indziej drepczą w miejscu. Da się przeczytać, w miarę poprawne tłumaczenie, ale to wszystko.

To co najbardziej lubię w kryminałach - nigdy nie robi się nudno.
W "Osaczonych" autor doskonale podtrzymuje akcję: gdy powolutku zaczynałam się nudzić.. bum! Jakiś nowy wątek, poszlakę, informację bądź wyjaśnienie problemu. Więc czytało się doskonale :)
Bohaterowie mogliby być bardziej dopracowani, niektóre związki bardziej wyjaśnione.. Ale nie jest źle, podoba mi się to, że jest ich tak wielu i są dość różnorodni.
Szokujące zakończenie oczywiście, choć pewnie można było się go w jakiś szalony sposób domyślić ;)
Bardzo przystępny język moim zdaniem choć może trochę ZA potoczny. Ale autor nie bał się używać słów typowych dla danej postaci, co bardzo cenię.
Kilka niedociągnięć, ale porządny wciągający kryminał z wątkiem psychologicznym :)

To co najbardziej lubię w kryminałach - nigdy nie robi się nudno.
W "Osaczonych" autor doskonale podtrzymuje akcję: gdy powolutku zaczynałam się nudzić.. bum! Jakiś nowy wątek, poszlakę, informację bądź wyjaśnienie problemu. Więc czytało się doskonale :)
Bohaterowie mogliby być bardziej dopracowani, niektóre związki bardziej wyjaśnione.. Ale nie jest źle, podoba mi się to,...

Ten kryminał mi się podobał.
Sprawy , które wydają się być rozwiązane, okazuje się ,ze tylko tak się wydaje. Bohaterowie książki ,również budzący sympatię nie są kryształowo-czyści. Maggie, główna bohaterka , od której zaczyna się główna akcja jest policjantką , która niejedno przeszła w życiu , również zawodowym.
Znajduje zwłoki męża, zastrzelonego z jej własnej broni, trzymanej w sypialni. Zastrzelony został w czasie kiedy odsypiała chwile zapomnienia przy alkoholu z poprzedniego dnia. Zdaje sobie sprawę ,że wobec braku śladów włamania jest główną ,a najprawdopodobniej jedyną podejrzaną.
Wzywa swego partnera z pracy , przed przybyciem innych, relacjonuje mu wszystko i wie ,że nic z tego nie wynika, w tym momencie nie poprawi jej sytuacji. Widać jej pełną bezradność , jak i jej partnera. Zwłaszcza ,że nie mówi wszystkiego.
W trakcie śledztwa poznajemy ludzi miasteczka nie zawsze od chwalebnej strony. Małe miasteczko więc właściwie wszyscy prawie się znają , wielu łączyło coś w przeszłości. Na pozór moralność jest zachowana i dba o to wielu. Pojawiają się szantaże, groźby, i wreszcie tajemnicze dziewczynki alfa.
W pewnym momencie dowiadujemy się co ukrywała Maggie , i czym groziło jej ujawnienie .
Rozwiązanie nie jest proste i to mi się również spodobało oprócz wciągającego klimatu.

Ten kryminał mi się podobał.
Sprawy , które wydają się być rozwiązane, okazuje się ,ze tylko tak się wydaje. Bohaterowie książki ,również budzący sympatię nie są kryształowo-czyści. Maggie, główna bohaterka , od której zaczyna się główna akcja jest policjantką , która niejedno przeszła w życiu , również zawodowym.
Znajduje zwłoki męża, zastrzelonego z jej własnej broni,...

Niestety, ale książka mi się nie podobała. Uważam, że ma duży potencjał, ale został niewykorzystany. Autor posługuje się prostym i 'płytkim' językiem. Wszystko co opisuje brzmi dla mnie sztucznie... nie udało mi się polubić żadnej postaci, bo żadna też nie miała w sobie nic ciekawego czy charakterystycznego.

Jak dla mnie - dużo głupot, a wydział zabójstw jawił mi się jako banda niedoświadczonych cywilów. Te policyjne gadki, hipotezy, postępowanie - nie brzmiało to w ogóle profesjonalnie.

Nie polecam - jest dużo innych, zdecydowanie lepszych pozycji.

Niestety, ale książka mi się nie podobała. Uważam, że ma duży potencjał, ale został niewykorzystany. Autor posługuje się prostym i 'płytkim' językiem. Wszystko co opisuje brzmi dla mnie sztucznie... nie udało mi się polubić żadnej postaci, bo żadna też nie miała w sobie nic ciekawego czy charakterystycznego.

Jak dla mnie - dużo głupot, a wydział zabójstw jawił mi się jako...

Czyta się szybko i przyjemnie, ale nie porywa.

Czyta się szybko i przyjemnie, ale nie porywa.

Kryminał w dobrym stylu. Na pewno warty przeczytania choć bez fajerwerków.

Kryminał w dobrym stylu. Na pewno warty przeczytania choć bez fajerwerków.

Trzymajaca w napieciu. Zaskakujaca. Polecam

Trzymajaca w napieciu. Zaskakujaca. Polecam

Bardzo dobrze się czytało

Bardzo dobrze się czytało