Wszędzie ostatnio głośno o Cukierni. Wszyscy czytają, wszyscy chwalą. Postanowiłam więc sama przekonać się, w czym tkwi fenomen "Cukierni pod Amorem".

Akcja powieści toczy się w dwóch przedziałach czasowych. Przeskakujemy z końca XIX wieku na koniec XX wieku. Oba wątki są ze sobą oczywiście połączone rodzinnymi powiązaniami i elementem tworzącym rodzinną legendę, czyli pierścieniem.

Fabuła mająca miejsce w XIX wieku dotyczy przede wszystkim życia kobiet i ich mężczyzn (a może odwrotnie?). W każdym bądź razie przedstawione w niej jest życie kobiet podejmujących często trudne decyzje, mające wpływ na późniejsze losy ich bliskich. To przedstawienie wiąże się oczywiście z przewijającymi się i będącymi ważną częścią fabuły namiętnościami, tajemnicami, spiskami nawet, małżeństwami zawieranymi na pewno nie z miłości, lecz raczej z przyzwoitości, bądź strachu przed staropanieństwem, co jak łatwo można się domyśleć przyniesie zdradę. Wszystko to pani Małgorzata okrasiła szczyptą dworskich zwyczajów, dołożyła w tle szlacheckie dworki, wystawne bale, polowania, doskonale oddając nastrój epoki.

Przenosząc się do XX wieku, znajdujemy się w 1995 roku, gdzie razem z Igą próbujemy rozwikłać zagadkę tajemniczej mumii, odnalezionej na wykopaliskach przez grupkę archeologów. I o tyle łączy się to z poprzednim wątkiem, że wraz z mumią odnaleziony zostaje rodowy pierścień, tworzący legendę rodziny. Sam wątek byłby całkiem ciekawy, gdyby... tworzył osobną książkę. Wydaje mi się, że przy dawnych Zajezierzycach, ich mieszkańcach i perypetiach, wątek Idy i jej poszukiwań wypada dość blado. Zagadka mumii bowiem zainteresowała mnie średnio.

Pani Małgorzata świetnie też posługuje się językiem. Jest on prosty i lekki, ale równocześnie doskonale udaje jej się stylizować go na ten dziewiętnastowieczny, wplatając umiejętnie archaizmy, a także wyrażenia w obcych językach, których czytanie przypisów nie sprawiło mi żadnych trudności (o dziwo, bo zazwyczaj mocno mnie to denerwuje).

"Cukiernia pod Amorem" to z pewnością książka dla kobiet i o kobietach. Przyjemna, lekka, miła i przede wszystkim bardzo wciągająca.

Wszędzie ostatnio głośno o Cukierni. Wszyscy czytają, wszyscy chwalą. Postanowiłam więc sama przekonać się, w czym tkwi fenomen "Cukierni pod Amorem".

Akcja powieści toczy się w dwóch przedziałach czasowych. Przeskakujemy z końca XIX wieku na koniec XX wieku. Oba wątki są ze sobą oczywiście połączone rodzinnymi powiązaniami i elementem tworzącym rodzinną legendę, czyli...