Niestety rozczarowanie. Do przeczytania tej książki zachęciły mnie recenzje, głównie te mówiące o zawiłościach związanych z manipulowaniem czasem. Mam wrażenie, że czytałem inną książkę, bo w tej książce nie ma nic skomplikowanego: autor wybrał najprostsze rozwiązanie dla paradoksu dziadka. Do tego nudna treść i rozwleczona akcja, zaledwie tuż przed końcem książki, akcja się trochę ożywia, ale później kompletnie zabija ją zakończenie i jakby tego było mało, epilog spada poniżej poziomu czytadeł dla nastolatek.

Znęcając się po kolei zacznę od postaci, które są irytujące w swojej niekonsekwencji. Rozumiem, że osoby deklarujące się jako wierzące, zaprzeczają faktom i własnym, logicznym wnioskom, żeby postępować zgodnie z wiarą. Jeśli tak samo postępują osoby, którym autor kazał być ateistami, to robi się głupio i niestrawnie. Kobiety, albo są sile i dominujące, albo stają się ofiarami przemocy. Najwyraźniej autor nigdy nie słyszał o zwykłych kobietach, które spełniają się w tym co robią, bo to lubią. Do tego jedyny muzułmanin, który pojawia się książce, ginie z okrzykiem "Allah jest wielki", po akcie terrorystycznym (sic!). Naukowiec, żeby nie było.

Autor w posłowiu chwiali się tym, jakie to książki i opracowania przeczytał, żeby przedstawić realia z jakimi zmagał się Kolumb, oraz jak wyglądała ówczesna Ameryka Środkowa. Nie jestem miłośnikiem tamtej epoki, więc się nie odniosę do tego, na ile udało mu się oddać owe realia, ale zrobił to tak nudno, że bardzie już chyba nie można było.

Na koniec tak zwana akcja (napisałem "tak zwana" bo naprawdę niewiele się, w tej książce dzieje, a nawet jak się dzieje, to w ślimaczym tempie. Czekając na jakieś ożywienie nie ma nad czy się zadumać, bo wywody autora są nielogicznie bzdurne, a rozwiązaniem zawsze jest wiara, zupełnie jakby ludzie nie mieli innej motywacji w życiu), która jest koszmarnie prowadzona. Zwroty akcji są tak przewidywalne i rozciągnięte na kolejnych stornach tak, że ciężko je nazwać zwrotami. Historia Kolumba jest opisana, jakby była streszczeniem książki telefonicznej, chwilami ma ochotę ominąć całe strony mu poświęcone, podobnie jak wywody na temat religii.

Mam wrażenie, że książka powstała tylko po to, żeby autor, który jet pastorem, mógł pokazać, że nie ma innej drogi do lepszego świata niż przez wiarę w Chrystusa, nawet wtedy, jeśli fakty temu przeczą. Odradzam wszystkim logicznie myślącym lub lubiącym dobrą fantastykę. Najgorsza książka Carda, jaką czytałem. Pozycja dla lubiących nudne kazania godzące w zdrowy rozsądek.

Niestety rozczarowanie. Do przeczytania tej książki zachęciły mnie recenzje, głównie te mówiące o zawiłościach związanych z manipulowaniem czasem. Mam wrażenie, że czytałem inną książkę, bo w tej książce nie ma nic skomplikowanego: autor wybrał najprostsze rozwiązanie dla paradoksu dziadka. Do tego nudna treść i rozwleczona akcja, zaledwie tuż przed końcem książki, akcja...