Jestem fanką Nory Roberts i przeczytałam już wiele książek tejże autorki. Na "Noc na bagnach Luizjany" wyczekiwałam długi czas i byłam niesamowicie szczęśliwa, kiedy wreszcie udało mi się dorwać tę książkę w moje rączki. Spodziewałam się... czegoś innego. Z opisu książki wywnioskowałam, że będzie tam dużo tajemnicy i starych rodzinnych sekretów. Do samej koncepcji nie mam zarzutu- rodzinny sekret, zamordowana kobieta, trup ukryty na bagnach, duchy tułające się po rezydencji. Wszystko ok. Ale bohaterowie... Oni tu po prostu nie pasują. Wkurzają- najprościej mówiąc. O ile momentami bywają do przetrawienia to przez większość książki po prostu...nudzą.
Lena i jej problemy z miłością są utrapieniem każdego czytelnika.
Declan jest całkiem, całkiem, jednakże momentami bywa nadwrażliwy na piękno płci przeciwnej. Mi tacy faceci zwyczajnie nie odpowiadają i zaiste cierpiałam czytając książkę, gdy nagle odzywała się w naszym bohaterze jego romantyczna natura...
Podobał mi się jednak pojawiający się w książce walc "Po balu", który ciekawie łączył przeszłość z teraźniejszością... :)

Jestem fanką Nory Roberts i przeczytałam już wiele książek tejże autorki. Na "Noc na bagnach Luizjany" wyczekiwałam długi czas i byłam niesamowicie szczęśliwa, kiedy wreszcie udało mi się dorwać tę książkę w moje rączki. Spodziewałam się... czegoś innego. Z opisu książki wywnioskowałam, że będzie tam dużo tajemnicy i starych rodzinnych sekretów. Do samej koncepcji nie mam...