Nie wiem kiedy dokładnie nadszedł ten moment, w którym dosłownie zaczęłam nałogowo oglądać filmy z Sylvestrem Stallone. Do klasycznych filmów akcji z udziałem tego aktora należą takie pozycje jak ,, Rocky'' czy właśnie ,, Rambo''. A jako,że papierowej wersji historii o bokserze nie mogłam nigdzie znaleźć, sięgnęłam po powieść Davida Morella. Jakie wywarła na mnie wrażenie?

Średnie, niestety. Zanim przejdę do recenzji, pokrótce nakreślę fabułę, a nuż jest ktoś, kto nigdy nie słyszał o postaci Rambo.

John Rambo jest weteranem wojennym, który po traumatycznych przeżyciach powraca do miasteczka w stanie Kentucky, gdzie ma nadzieję odnaleźć spokój i bezpieczeństwo. Niestety, tuż po wkroczeniu do miasteczka podpada szeryfowi miejscowej policji. Teasle to policjant z krwi i kości, który podchodzi do służby śmiertelnie poważnie i nie pozwoli, by nieznajomy włóczęga panoszył się na jego terenie. Tylko że jedną z żelaznych zasad Rambo,których nauczył się jeszcze na wojnie, jest walka do końca. Dwa uparte charaktery. Dwaj mężczyźni gotowi osiągnąć swój cel za wszelką cenę. Szeryf policji z kilkuletnim stażem, kontra weteran wojenny, który zabijał ludzi gołymi rękami, rozpoczynają batalię. Jak się skończy ta wojna i kto ją wygra?

Wypożyczyłam tę powieść na pierwszy maraton czytelniczy,który urządziłyśmy sobie z przyjaciółką. Byłam pewna,że uporam się z nią maksymalnie w 2 godziny, a w kolejce czekała już inna książka. Dlaczego? Historię Johna Rambo znam praktycznie na pamięć, wolę się nawet nie przyznawać ile razy oglądałam ekranizację. Pomyślałam ,, e, bułka z masłem, przeczytam ot tak, z ciekawości, dla porównania, jak na prawdziwą fankę przystało''. Tymczasem, jak się okazało, przeliczyłam się.

Autor napisał historię praktycznie pozbawioną dialogów. Opisy scen, które w większości miały miejsce w lesie, dokładnością można porównać do powieści naszego Sienkiewicza ( co do jednego liścia na drzewie ) . Dodatkowym minusem był też mały druk. Stustronową powieść czytam zazwyczaj w ok. 2 godziny, z tą zeszło mi ponad 5! Historia może i jest ciekawa, ale opisana w niezwykle męczący dla czytelnika sposób. Na moje uznanie zasłużył szczegółowy zarys stresu pourazowego z jakim zmagał się główny bohater. Rzecz jasna w filmie nie ma możliwości tak dogłębnego przedstawienia sylwetki psychologicznej postaci, co Morell doskonale ujął w książce. Punkt widzenia szeryfa również przemawia na korzyść powieści, można bardziej zrozumieć co nim kieruje, jednak mimo wszystko, dłużył mi on czytanie....

Podsumowując, , , Rambo'' to obowiązkowa lektura dla fanów powieści przygodowych z wartką akcją, którym brak dialogów szczególnie nie przeszkadza. Fani filmowej wersji również powinni sięgnąć po książkę chociażby dla porównania. Niektóre szczegóły się różnią, a w szczególności zadziwiające zakończenie, pozostawiające czytelnika z pytaniem ,, co dalej "'? Myli się ten, który myśli, że po obejrzeniu filmu zna postać Johna Rambo na wylot.
Mimo wszystko ekranizacja podobała mi się bardziej, aczkolwiek powieść również była ciekawym doświadczeniem, dowiedziałam się chociażby ciekawostki o genezie pochodzenia nazwiska ,, Rambo''. Polecam raczej męskiemu gronu, nastoletnim chłopcom. Film również polecam.

PS; Szkoda, że w filmie Rambo biegał ubrany. Ups. Naprawdę to napisałam? Cii.... ;)

Nie wiem kiedy dokładnie nadszedł ten moment, w którym dosłownie zaczęłam nałogowo oglądać filmy z Sylvestrem Stallone. Do klasycznych filmów akcji z udziałem tego aktora należą takie pozycje jak ,, Rocky'' czy właśnie ,, Rambo''. A jako,że papierowej wersji historii o bokserze nie mogłam nigdzie znaleźć, sięgnęłam po powieść Davida Morella. Jakie wywarła na mnie...