Przemogłam się i zmogłam tę poruszającą jeszcze niedawno nastoletnie, dziewczęce serca sagę. Mojego nie poruszyła, ale moje serce już dawno nie jest nastoletnie :). Z jednej strony dlatego, że widziałam filmy, z drugiej bo chciałam się nieco skonfrontować z niezbyt pochlebną opinią S. Kinga (że ważne jest mieć chłopaka ;) ). Cóż mogę powiedzieć, pomijając to jak jest napisana, czyta się źle, główna bohaterka denerwuje swoją osobowością, swoim podejściem do życia - nie wiem jak to ująć; jedynym plusem jest w ostatniej części to, że możemy "rzucić" okiem na sytuację z punktu widzenia jednego z "potworów". I tyle. To nie jest saga o tym, jak ważne jest mieć chłopaka, tylko o tym jak ciężko jest mieć własne życie będąc z kimś w związku (czy się z nim rozstając). Jakaś metafora uzależnienia? Męcząca wizja prawdziwej miłości. Z żalem stwierdzam, że chyba wolę filmy; są mało emocjonujące, ale przynajmniej w każdym jest jedna-dwie sceny, na które można popatrzeć. Lubię wampiry, ale tu się rozczarowałam. W sumie nie dziwię się, że powstało "50 twarzy Greya". Nie trzeba się było specjalnie wysilać... chyba...

Przemogłam się i zmogłam tę poruszającą jeszcze niedawno nastoletnie, dziewczęce serca sagę. Mojego nie poruszyła, ale moje serce już dawno nie jest nastoletnie :). Z jednej strony dlatego, że widziałam filmy, z drugiej bo chciałam się nieco skonfrontować z niezbyt pochlebną opinią S. Kinga (że ważne jest mieć chłopaka ;) ). Cóż mogę powiedzieć, pomijając to jak jest...