[Reklama] Wydawnictwo Imagine Books


Zwykła historia dwójki utalentowanych młodych ludzi? Nic bardziej mylnego! Weronika Schmidt przedstawia w swojej najnowszej powieści misternie utkany obraz osoby, która tłumi w sobie emocje. Nie jest ich nauczona. Nie potrafi odpowiednio reagować a tym samym wykrzesać od siebie coś więcej. Czy mimo wszystko dla Charlaine i Aryana jest szansa na szczęście i związek?
Biorąc książkę do ręki nie przypuszczałam, że będzie ona tak bardzo nieprzewidywalna i zaskakująca. Od samego początku praktycznie do samego końca nie byłam w stanie obstawić, jaki będzie finał. Głównie dzięki głównemu bohaterowi, którego postać została ukryta za maską. Za wymurowanym murem chroniącym dostęp do jego serca. Bardzo dobrze i realnie został pokazany a także utrzymany w wyznaczonych ryzach.
Charlaine natomiast była niczym rajski owoc dla Aryana. Kusiła i przyciągała uwagę a jej odwaga w mówieniu wszystkiego stała się takim punktem zapalnym. Nie była jak inne, które czekały na dogodny moment, aby zacząć się kleić do mężczyzny. Wręcz przeciwnie - stawała okoniem a to było baaardzo intrygujące.
"Whiskey in a teacup" to powieść, która niejednokrotnie spowoduje, że wasze serca będą biły szybciej. To książka, która dostarczy emocji i wciągnie na długie godziny. To historia z głębszym przesłaniem i drugim dnem, która zmusza do refleksji. Zdecydowanie warta przeczytania.

Polecam

[Reklama] Wydawnictwo Imagine Books


Zwykła historia dwójki utalentowanych młodych ludzi? Nic bardziej mylnego! Weronika Schmidt przedstawia w swojej najnowszej powieści misternie utkany obraz osoby, która tłumi w sobie emocje. Nie jest ich nauczona. Nie potrafi odpowiednio reagować a tym samym wykrzesać od siebie coś więcej. Czy mimo wszystko dla Charlaine i Aryana...

Współpraca reklamowa /

Charlaine zaczyna studia na Uniwersytecie Sztuki, gdzie poznaje aroganckiego syna rektora Aryna. Wspólna pasja zbliża ich do siebie, czego nie dostrzegają od razu...

Uwielbiam klimat jaki autorka stworzyła w tej książce, pomimo lekko pióra wszystko odczuwa się bardzo głęboko i emocjonalne, a czasem nawet personalnie, co spowodowało, że książka zyskała specjalne miejsce w moim sercu. Na dodatek pomimo relacji postaci, możemy odnaleźć tutaj drugie dno, które mnie bardzo wzruszyło.

Bohaterowie tworzą wspólnie obrazy, nigdy nie sądziłam, że motyw sztuki aż tak bardzo mi się spodoba w jakiejkolwiek książce, lecz tutaj jest cudowny, angażujący czytelnika, a przede wszystkim nie nużący, co jest dużym plusem.

Relacja głównych bohaterów jest ciekawa, gdyż zaczyna się od przysługi w której dziewczyna ma zapozować, a chłopak w zamian ma pomóc zaliczyć jej przedmiot, lecz to co się dzieje później, jest wisienką na torcie. Pomimo obawy przed zranieniem, coś ich do siebie przyciąga, ich dialogi są dynamiczne, pełne niezgodności, wzajemnego dogryzania sobie, lecz gdzieś pomiędzy tym zaczyna rodzić się coś więcej, pełnego strachu, chwil szczęścia, co jest przedstawione w uniklany sposób, pokazując przy tym jak ciężko jest zaufać drugiej osobie po zranieniu.

Jestem zachwycona tą książką zarówno wielowarstwowością postaci, które próbują odnaleźć siebie jak i nastrojem dzięki któremu cały zamysł na fabułę jak i jego finalne wykonanie sprawia, że każdy w tej książce znajdzie coś dla siebie.

Współpraca reklamowa /

Charlaine zaczyna studia na Uniwersytecie Sztuki, gdzie poznaje aroganckiego syna rektora Aryna. Wspólna pasja zbliża ich do siebie, czego nie dostrzegają od razu...

Uwielbiam klimat jaki autorka stworzyła w tej książce, pomimo lekko pióra wszystko odczuwa się bardzo głęboko i emocjonalne, a czasem nawet personalnie, co spowodowało, że książka...

Whiskey in a teacup - Weronika Schmidt

[współpraca reklamowa/reklama z wydawnictwem ImagineBooks]

> Hejka! Dzisiaj przychodzę do was z recenzją książki, która skradła moje serce już kilka miesięcy temu, czyli „Whiskey in a teacup” od Weroniki Schmidt

> Pióro Weroniki poznałam już w jej poprzednich książkach. Trylogia Moon, a następnie dylogia Soften urzekły mnie, ale żadna z tych historii nie skradła mojego serca tak, jak zrobiła to historia Charlaine i Aryana.

> Twórczość Weroniki jest dla mnie niesamowicie komfortową przystanią, do której z przyjemnością wracam. Jej pióro jest lekkie, przyjemne i potrafi wzruszyć czytelnika z łatwością.

> Z każdą kolejną historią styl pisania autorki jest coraz lepszy i jeszcze bardziej pochłaniający. Czytając „Whiskey in a teacup” nie mogłam się oderwać i gdy tylko siadałam do czytania to nic nie mogło mnie oderwać. Towarzyszący mi zastój czytelniczy zniknął, dzięki tej historii, a ciężko było mi się go pozbyć.

> Charlaine pewnego dnia wracając z biblioteki, przechodzi obok jednej z pracowni na uczęszczanej przez nią uczelni i słyszy kłótnie dwójki osób. Zaniepokojona próbuje podsłuchać, a gdy próbuje uciec z tego miejsca, aby nie zostać przyłapaną, potyka się o własne nogi, tym samym zwracając na siebie uwagę Aryana, syna rektora.

> Ich relacja miała być jedynie układem, gdzie ona dla niego zapozuje, a on pomoże jej z zaliczeniem przedmiotu. Nie przewidzieli jednak, że nie będzie to tak proste jak sie z początku wydawało. Każda kolejna spędzona w swoim towarzystwie chwila, przeprowadzona rozmowa, czy z pozoru niewinny dotyk doprowadził do tego, że zaczęli czuć się w swoim towarzystwie komfortowo.

> Ich potyczki słowne, dokuczanie sobie, wspieranie się nawzajem, próby wywołania zazdrości w drugiej osobie, sarkastyczne teksty i napięcie, napięcie i jeszcze więcej napięcia sprawiło, że relacja Charlaine i Aryana należy do jednej z moich ulubionych. Ich wzajemna fascynacja sobą, uwielbienie jakim się darzyli, a jednocześnie strach przed tym co się między nimi utworzyło było niesamowicie wciągające.

> Charlaine jak i Aryan boją się otworzyć, boją się pokochać. Myśl z tyłu głowy, że znowu ktoś ich zrani, bądź to oni zranią nie pozwala im się w pełni uzewnętrznić. Jednak każda spędzona w swoim towarzystwie chwilą, pozwala im uwierzyć, że może osoba obok nich, jest tą którą warto pokochać. Jest tą przed którą warto się otworzyć i pozwolić sobie na szczęście.

> Kilkukrotnie wzruszyłam się podczas czytania, między innymi podczas momentów, w których autorka przywoływała przeszłość bohaterów, która była wyjątkowo bolesna.

> Mogłabyś rozpisać się w wielu kolejnych akapitach o historii Charlaine i Aryana. Mała manipulatorka i dupek z pędzlem w ręku skradli moje serce, zawładnęli moimi myślami i wiem, że jest to historia do której wielokrotnie wrócę i będę na nowo przeżywać każdy punkt ich relacji.

> #whiskeyinateacupWS #whiskeywatt #czytamimaginebooks #bookstagrampl #bookstagram #weronikaschmidt #wspolpraca #wspolpracareklamowa #reklama

Whiskey in a teacup - Weronika Schmidt

[współpraca reklamowa/reklama z wydawnictwem ImagineBooks]

Hejka! Dzisiaj przychodzę do was z recenzją książki, która skradła moje serce już kilka miesięcy temu, czyli „Whiskey in a teacup” od Weroniki Schmidt

Pióro Weroniki poznałam już w jej poprzednich książkach. Trylogia Moon, a następnie dylogia Soften urzekły mnie, ale żadna...

🤍Historię Aryana i Charlaine poznałam już jakiś czas temu. Pokochałam ją już od pierwszego rozdziału, zresztą jak każdą książkę Weroniki. "Whiskey in a teacup" opowiada o dwójce ludzi, którzy kochają malować i tworzyć sztukę. Ale prawda jest taka, że oni sami nią są... ich historia jest najpiękniejszą sztuką🎨

🤍Tej książki się nie czyta, przez nią się dosłownie płynie. Wracając do naszych artystów czułam ogromny komfort i ciepło w sercu, bo ich historia jest jedną z piękniejszych jakie miałam okazję poznać. Autorka wszytsko opisuje w tak przyjemny i lekki sposób, że nawet nie można pominąć choćby jednego zdania. Cały czas mam ochotę zaznaczać nowe fragmenty, by potem móc do nich wracać i na nowo zakochiwać się w tej książce.

🤍To jak zostali wykreowani bohaterowie jest czymś niesamowitym. Ich relacja hate-love jest pełna napięcia, od którego momentami już nie mogłam wytrzymać z nadmiaru emocji. Kocham te ich docinki, przez które uśmiech nie schodził mi z twarzy🥹 On jest jej winny przysługę. Tylko kto mógłby się spodziewać, że przez pomoc w zdaniu jednego przedmiotu ich życie tak się zmieni... Ich relacja rozwija się w tak piękny sposób. Powoli, małymi kroczkami jest widać te postępy. Jak coraz lepiej się czują w swoim towarzystwie, jak każda z ich masek, które zakładają na codzień zaczyna opadać, z każdym kolejnym spotkaniem. Dwójka skrzywdzonych przeszłością ludzi, którzy w końcu znaleźli coś, a raczej kogoś kto będzie w stanie pomalować ich życie w barwy.

🤍Głównych bohaterów pokochałam już na samym początku. Bardzo się do nich przywiązałam, przez co czytając nie raz się wzruszałam. Z ręką na sercu mogę śmiało powiedzieć, że dupek z pędzlem w ręku i mała manipulatorka stali się moją definicją domu, i z czystą przyjemnością będę jeszcze wiele razy wracać do ich historii🤍🎨

współpraca reklamowa

🤍Historię Aryana i Charlaine poznałam już jakiś czas temu. Pokochałam ją już od pierwszego rozdziału, zresztą jak każdą książkę Weroniki. "Whiskey in a teacup" opowiada o dwójce ludzi, którzy kochają malować i tworzyć sztukę. Ale prawda jest taka, że oni sami nią są... ich historia jest najpiękniejszą sztuką🎨

🤍Tej książki się nie czyta, przez nią się dosłownie płynie....

Charlaine chce się skupić na nauce i doskonaleniu swoich pasji zaczynając studia na Uniwersytecie Sztuki. Nie w głowie jej żadne miłości i uczucia, lecz jak to zawsze bywa w życiu nic nie jest oczywiste. Kiedy przypadkiem poznaje Aryana wyświadczając mu przysługę, nic nie wskazuje za to że za chwilę to Charlaine będzie potrzebowała jego pomocy. Aryan również student malarstwa, jednak przez to iż jest synem rektora ma nie zbyt pochlebną opinię wśród studentów.
Jakie relacje połączą Charlaine i Aryana?
Czy Charlaine uda się podszlifować warsztat artystyczny?

Historia o nastolatkach, o uczuciach, o miłości, o pięknej pasji, trudnościach ze świetnym humorem. Autorka fantastycznie poprowadziła tą historię, sprawiła, że czytelnik został wciągnięty do świata studentów i artystów. Miałam wrażenie jak bym naprawdę siedziała w pracowni i czuła zapach farb. Bardzo lubię powieści młodzieżowe i z przyjemnością sięgnęłam po tę książkę i bardzo przyjemnie spędziłam z nią czas. Książka jest przeznaczona dla starszej młodzieży gdyż zawiera sceny intymne, lecz są napisane ze smakiem. Cieszę się, że powstaje coraz więcej powieści dla młodzieży o młodzieży i ich pasjach. Myślę, że tą historię czytelnicy pokochają, mnie się bardzo podobala i serdecznie polecam.

Charlaine chce się skupić na nauce i doskonaleniu swoich pasji zaczynając studia na Uniwersytecie Sztuki. Nie w głowie jej żadne miłości i uczucia, lecz jak to zawsze bywa w życiu nic nie jest oczywiste. Kiedy przypadkiem poznaje Aryana wyświadczając mu przysługę, nic nie wskazuje za to że za chwilę to Charlaine będzie potrzebowała jego pomocy. Aryan również student...

Nie spodziewałam się wiele a tu takie miłe zaskoczenie. Przyjemnie się czyta a do tego bardzo łatwo się wciągnąć w tą opowieć. Ciekawa postać boahtera, odbiegająca od standardu ale pozytywnie.

Nie spodziewałam się wiele a tu takie miłe zaskoczenie. Przyjemnie się czyta a do tego bardzo łatwo się wciągnąć w tą opowieć. Ciekawa postać boahtera, odbiegająca od standardu ale pozytywnie.

Nie jest żadną tajemnicą, że już od pierwszej książki przepadłam dla historii, które tworzy Weronika.
Uwielbiam emocjonalność, którą nam przekazuje.

Tym razem zabiera nas do świata Charlaine, która studiuje sztukę. Młoda dziewczyna postanawia stronić od miłości, skupiając się jedynie na swoim wykształceniu, a jednocześnie pasji.
Świetny splot wydarzeń sprawia, że jej droga łączy się z zupełnie niespodziewaną osobą.
Aryan jest synem rektora uczelni. Dwa lata starszy chłopak uznawany jest za gbura, który wywyższa się nad innymi. Taką sławą został owiany, tylko czy słusznie?
Dwa zacięte charaktery sprawią, że ciężko będzie przełamać im pewną barierę, ale okaże się, że łączy ich więcej niż mogłoby się wydawać, przede wszystkim wspólna pasja. Znakomicie to wykorzystają.

Spotkanie dziewczyny, która zamknęła swoje serce i chłopaka, który nie umie wyrazić swoich uczuć. Jednak oboje są nimi przesyceni, łatwo jest im pokazać się na płótnie, kartce. Samo to wzbudzało już we mnie ekscytację. Czułam pod skórą, że opór związany z pojawiającymi się, niechcianymi odczuciami, będzie malał z każdym ich kolejnym spotkaniem.

Kreacja głównych postaci od samego początku przypadła mi do gustu. Nie zawiedli mnie swoim postępowaniem, a odkrywanie ich wnętrza było ogromną przyjemnością. Udało mi się z nimi zżyć i żałuję, że ta przygoda dobiegła już końca.
Są to osobowości, z którymi łatwo jest się utożsamić. Oczywiście nie obyło się również bez tych mniej polubionych przeze mnie bohaterów, ale nie ma się co złościć.

Odnajdziemy tu jeden z motywów, który zawsze roztapia moje serce - he fell first. Cóż, mam słabość do mężczyzn, chłopaków, którzy są skupieni od początku tylko na jednej kobiecie. W tym przypadku wyszło to podwójnie dobrze, ponieważ oboje stopniowo odkrywają przed sobą swoje karty.
Pokochałam każde ich zbliżenie cielesne, ale przede wszystkim te mentalne. Czułam dreszcze przy każdym z nich. Serce przyspieszało.

Ta historia otwiera czytelnikowi oczy na to, że należy kogoś poznać, a nie sugerować się tylko opiniami innych.
Poznawanie najdrobniejszych szczegółów dotyczących drugiej osoby, dostrzeganie niewidzialnych dla innych rzeczy, może doprowadzić do czegoś pięknego. Pozory i maski potrafią przysłonić to, co najważniejsze, a najprościej jest się ich wyzbyć stopniowo budując zaufanie.

Więź między głównymi bohaterami nie jest jedyną, która skradła moje serce. Ogromną rolę i mnóstwo nadziei wzbudziła we mnie również relacja rodzeństwa - Aryana oraz jego siostry.

Mimo kilku trudnych, przykrych sytuacji, cała książka stała się dla mnie czymś w rodzaju mojego komfortowego miejsca. Śmiałam się, wzruszałam, współczułam i trzymałam kciuki, kibicowałam. Masa różnorodnych emocji, a jak wiadomo, tak uwielbiam najbardziej.

Weronika przepięknie poprzeplatala miłość do sztuki z miłością bohaterów. Ta druga była niczym umiejętnie tworzony obraz, który Charlaine i Aryan malowali razem, używając wspólnego płótna i dzieląc się swoimi ulubionymi barwami.

Nie jest żadną tajemnicą, że już od pierwszej książki przepadłam dla historii, które tworzy Weronika.
Uwielbiam emocjonalność, którą nam przekazuje.

Tym razem zabiera nas do świata Charlaine, która studiuje sztukę. Młoda dziewczyna postanawia stronić od miłości, skupiając się jedynie na swoim wykształceniu, a jednocześnie pasji.
Świetny splot wydarzeń sprawia, że jej droga...

Oj słuchajcie, to bardzo żywiołowa książka! Akcja biegnie tutaj do przodu niczym torpeda, a każde myśli, nawet te nieco grzeszne, mamy zapisane innym drukiem, by nie zlewały się z całością. Druk jest ciutkę mniejszy, ale tak szczerze to zwróciłam na niego uwagę dopiero pod koniec czytania, gdyż wcześniej nie mogłam się oprzeć tej hipnotyzującej scenerii. Postacie są żywiołowe i wiedzą czego chcą, choć czasami ukrywają swoje zamiary i wtedy robi się znacznie ciekawiej. Niby mamy opisany każdy ich krok, westchnięcie, nawet hipnotyzujące spojrzenie, jednak niczego nie ma tutaj w nadmiarze. Czytając czułam się jak naleśnik, po którym ktoś rozlewał syrop klonowy i czułam każdy koniuszek dreszczy, jakie po mnie przechodziły. Ja czytałam już książki autorki, ale tutaj, to prawdziwa wisienka na torcie. Co kolejne dzieło, to bardziej działa na nasze zmysły! Nawet nie wiedziałam, że tak można:-) Wpierw oczywiście poznamy tutaj kobiecą postać i to z jej perspektywy będzie toczyła się opowieść. Zobaczymy jak wygląda studentka pierwszego roku i jej kierunek nauczania, czyli Sztuka. Wiemy, że absolutnie nie jest podsłuchiwaczką, jednak przypadek sprawia, że w ten sposób natrafia na ciekawy spór. Widzimy jak jest zawzięta i jak bardzo zahipnotyzowały ją oczy pewnego przystojniaka. Pomimo tego, że w życiu nie wiodło jej się najlepiej, to jednak chce widzieć jego pozytywy. Nawet jeśli wciąż pakuje się w kłopoty. Kategorycznie chce poświęcić się nauce i wymazać płeć męską ze swojego życia, jednak im bardziej zaprzecza, tym bardziej wpada po uszy i to my jako pierwsi to zauważamy, bo do niej to nie dociera. Poznając przystojniaka z trzeciej klasy malarstwa, i tu będzie się też pojawiała jego perspektywa wypowiedzi, osądza go na podstawie krążących na jego temat plotek. On sam jest postacią twardą z uwagi na dawne krzywdy, i w tym miał udział jego ojciec. Nie bez powodu nie jest stały w związkach, lecz tak szybko ta wiadomość nie wyjdzie. Tutaj rozpocznie się moment wiążący tych dwoje, bo wydarzy się coś, za co ona będzie mu wdzięczna. Co ciekawe, nie zauroczenie ich połączy, ale zamiłowanie do sztuki- otwierając tą książkę zrozumiecie o co mi chodzi:-). Aby cokolwiek między nimi mogło zagrać, wpierw ona musi się otworzyć, by pokazać czym jest zaufanie, miłość i bliskość. To na podstawie jej zachowania on ujrzy czym są te piękne uczucia. Jednak czy to wystarczy, by ta opowieść mogła zakończyć się szczęśliwie?
Pomimo tego, że mamy dwoje głównych bohaterów, to jednak będą tu osoby poboczne i ich relacje również będą ukazane. Autorka poruszyła sprawy miłosne nie tylko w kierunku pary, ale również rodzeństwa. Pokazała, że większość złości bierze się z powodu nieznajomości innych dobrych uczuć. Dzieciństwo ma kluczowy wpływ na nasze przyszłe życie, ale to od nas zależy, czy będziemy chcieli swoje przekonania zmienić. To romans zdecydowanie dla osób szesnaście plus i podoba mi się, że takie oznaczenie mamy na książce. Cała przemiana jaka nastąpiła w niej była naprawdę urocza i wzruszająca. Ona opowiadała mu swoje krzywdy, a on zwyczajnie słuchał, choć było podkreślone, że wpatrywał się wtedy tylko w jej usta, jakby chciał odebrać jej każdą krzywdę wraz z każdym wypowiadanym przez nią słowem. Oj sami musicie to przeczytać! Przepiękna historia, rozmarzyłam się na całego, choć i nieśmiała łezka też się pojawiła:-) Zwyczajnie piękna opowieść:-)

Oj słuchajcie, to bardzo żywiołowa książka! Akcja biegnie tutaj do przodu niczym torpeda, a każde myśli, nawet te nieco grzeszne, mamy zapisane innym drukiem, by nie zlewały się z całością. Druk jest ciutkę mniejszy, ale tak szczerze to zwróciłam na niego uwagę dopiero pod koniec czytania, gdyż wcześniej nie mogłam się oprzeć tej hipnotyzującej scenerii. Postacie są...

🤎ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊᴀ ᴡʜɪꜱᴋᴇʏ ɪɴ ᴀ ᴛᴇᴀᴄᴜᴘ 🤎



[ współpraca reklamowa ]


"ᴢᴡʏᴄᴢᴀᴊɴɪᴇ ᴡɪᴇʀᴢʏᴌᴇᴍ, żᴇ ꜱᴢᴄᴢęśʟɪᴡᴇ ᴢᴀᴋᴏńᴄᴢᴇɴɪᴇ ᴊᴇꜱᴛ ᴢᴀʀᴇᴢᴇʀᴡᴏᴡᴀɴᴇ ᴅʟᴀ ᴋᴀżᴅᴇɢᴏ. ᴛʏʟᴋᴏ ɴɪᴇ ᴅʟᴀ ᴍɴɪᴇ. "

Powrót do tej historii był jak powrót do domu.

Poznałam ją jeszcze za czasów Wattpada i już wtedy ta historia w dość szybkim czasie skradła moje serce. Książki Weroniki mają w sobie coś takiego co sprawia, że w każdej z nich mogę znaleźć jakąś część mnie. I to jest zadziwiające.

Uwielbiam styl pisania autorki. Jest lekki i przyjemny. Po tej historii wręcz się płynie. Cały klimat, kreacja bohaterów, napięcie pomiędzy bohaterami, ich wzajemne docinki, trudna przeszłość, hate - love, on jest jej winny przysługę sprawiły, że ta historia stała się tak niesamowita.


Charlaine po swoim złamanym sercu nie ma ochoty na kolejne związki. Chcę skupić się na rozpoczynających przez nią studiach. Mimo wszystko patrzy z optymizmem w przyszłość. Niestety los bywa przewrotny i na jej drodze stawia Aryana. Syn rektora uczelni, student trzeciego roku malarstwa.

Przez przypadek ich drogi się krzyżują. Dziewczyna nie zdaje sobie sprawy, że to na pozór nic nie znaczące spotkanie tak wiele zmieni w jej życiu. I jak jedna przysługa uratuje jej dalsze studiowanie.

To miała być tylko pomoc w zdaniu jednego przedmiotu. Nie spodziewali się jednak, że cała ich relacja ulegnie zmianie. A po początkowej nienawiści nie będzie śladu.


Charlaine i Aryan to dwie skrzywdzone dusze, których życie nie oszczędzało. Chłopakowi nikt nigdy nie pokazał czym jest prawdziwa miłość oraz, że ukazywanie emocji nie jest niczym złym. Najsmutniejsze w tym wszystkim było to, że osobą, która go tak skrzywdziła był sam jego ojciec.

Relacja głównych bohaterów jest czymś niesamowitym. To napięcie i chemia, która była między nimi sprawiała, że nie raz miałam ochotę piszczeć i niektóre momenty sprawiały, że moje serce biło szybciej. To jak ona się rozwijała na przestrzeni całej książki mnie najbardziej urzekło. To jak małymi krokami ich maski opadały i jak stawali się dla siebie czymś więcej. To jak mogli na siebie liczyć. Bo czasem te najmniejsze gesty na pozór nic nie znaczące znaczą ogromnie wiele. Jestem pod wrażeniem tego jak było widoczne jak oni się zmieniali i jak porzucali swoje maski i pozwolili sobie na uczucia i otwarcie swoich serc. I jak uczyli się wzajemnie samych siebie. To wszystko wydarzyło się naturalnie. Ani razu nie poczułam, że coś dzieje się za szybko lub za wolno.

Głównych bohaterów polubiłam od razu. Nie dało się inaczej. Od razu wzbudzili we mnie sympatię i bardzo szybko się do nich przywiązałam więc może dlatego w niektórych momentach miałam łzy w oczach i ochotę się popłakać.

Nie brakowało też momentów w których miałam ochotę rzucić książką i musiałam pewne rzeczy po prostu rozchodzić.


Cały klimat tej historii jest czymś po prostu niesamowitym. Od pierwszych stron zostałam wciągnięta w ten świat i nie mogłem się oderwać od czytania. Po tej pozycji się płynie. Styl pisania Weroniki z każdą kolejną historią jest jeszcze lepszy niż wcześniej. Co jest super. Bo widać, że każda kolejna książka jest po prostu lepsza od poprzedniej.


W tej historii również urzekła mnie przedstawiona relacja brat - siostra jaka była pomiędzy Aryanem a Emily. Pomimo, że nie zawsze się dogadywali to jeśli jedno potrzebowało drugiego to zawsze było dla siebie.

Pojawił się również bohater, którego po prostu nie polubiłam. Od początku jego obecność mnie denerwowała i moje przypuszczenia okazały się słuszne.


Ja jestem osobiście zakochana w tej historii. Polecam Wam ją z całego serca. Jeśli jeszcze się zastanawiacie to nie macie nad czym. Jestem przekonana, że Wam też się spodoba.



Moja ocena 5/5

🤎ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊᴀ ᴡʜɪꜱᴋᴇʏ ɪɴ ᴀ ᴛᴇᴀᴄᴜᴘ 🤎



[ współpraca reklamowa ]


"ᴢᴡʏᴄᴢᴀᴊɴɪᴇ ᴡɪᴇʀᴢʏᴌᴇᴍ, żᴇ ꜱᴢᴄᴢęśʟɪᴡᴇ ᴢᴀᴋᴏńᴄᴢᴇɴɪᴇ ᴊᴇꜱᴛ ᴢᴀʀᴇᴢᴇʀᴡᴏᴡᴀɴᴇ ᴅʟᴀ ᴋᴀżᴅᴇɢᴏ. ᴛʏʟᴋᴏ ɴɪᴇ ᴅʟᴀ ᴍɴɪᴇ. "

Powrót do tej historii był jak powrót do domu.

Poznałam ją jeszcze za czasów Wattpada i już wtedy ta historia w dość szybkim czasie skradła moje serce. Książki Weroniki mają w sobie coś takiego co sprawia, że...

"Whiskey in a teacup" to historia opowiadająca losy młodej Charlaine, która przez swoją ciekawość i zrządzenie losu trafia pod pracownię Aryana: niewiele starszego, jednak doskonale rokującego artystę. Dziewczynie dopisze szczęście: syn rektora będzie jej winien przysługę a ona dość szybko będzie chciała ją wykorzystać.

Weronika Schmidt stworzyła świetną historię, w której dwoje ludzi odkryje nie tylko siebie ale i miłość. Pokochałam zamysł na fabułę: szkoła artystyczna, majestatyczna biblioteka, wspólne malowanie obrazów, masa emocji i skrytych uczuć. Aryan od małego był kreowany na wzór swojego ojca: obdartego z emocji, nieczułego gbura. Podobało mi się to, że Charlaine widziała więcej niż inni: czuła, że za jego oschłością kryje się coś więcej. Przenikała przez pancerz ochronny mężczyzny, budowany przez lata, widziała prawdziwego jego a nie kreację dla ogółu.
Początkowa niechęć i pozorna nienawiść powoli, chwilami wręcz leniwie będzie przeradzać się budowanie zaufania, które niestety nie raz zostanie zawiedzione.

Mam małe zastrzeżenie, główny bohater nieustannie powtarza, że jest obdarty z uczuć, że nie czuje. To błąd! On czuł, aż za bardzo, a przez wychowanie blokował emocje. Miał wielkie serce, otwarte dla najblizszych i gotowe na miłość, która już kiedyś go zawiodła.

Nie skłamię, jeśli powiem, że to moja ulubiona historia od Weroniki. Chcę więcej takich, osadzonych w szkole artystycznej, podszytej sztuką i wielkimi emocjami. Może teraz czas na cześć o siostrze głównego bohatera? 🤭

"Whiskey in a teacup" to historia opowiadająca losy młodej Charlaine, która przez swoją ciekawość i zrządzenie losu trafia pod pracownię Aryana: niewiele starszego, jednak doskonale rokującego artystę. Dziewczynie dopisze szczęście: syn rektora będzie jej winien przysługę a ona dość szybko będzie chciała ją wykorzystać.

Weronika Schmidt stworzyła świetną historię, w...