W odmętach poszukiwań ciekawej literatury, trafiłam na młodzieżówkę. Zaskoczyła mnie jej treść, a raczej bohater; nie chciałam jej czytać. Owszem okładka wspaniała, kolorowa, miła w dotyku, jednak nie pasowała mi reszta, uwierała i gniotła. Potrzebowałam się zmusić do czytania, pomarudziłam i zasiadłam do poznania powieści. #totylkopierwszewrażenie okazało się bardzo trafionym tytułem, nastawiłam się do książki negatywnie, bez powodu, nie, i już. Uznałam jednak, że sensownym posunięciem będzie przeczytanie, ponieważ nie da mi spokoju i okładka taka ładna. Lubię swoje sprzeczności.
Książka z humorem, lekkością bytu, ale i z poważnym problemem, dla otoczenia. Nastolatek na wózku poruszający się wszędzie z opiekunką, zwaną asystentką. W przestrzeni publicznej lubimy wszystko, co ładne i pasuje do wizualnej strefy życia, brudy zostawiamy w domu, zamiecione pod dywan. Zatem chłopak poruszający się na kółkach potrzebujący pomocy przy każdej czynności nie zgrywa się nam z otoczeniem, tworzy dysharmonię w obrazie.
Polubiłam Harrisa, jego poczucie humoru, spojrzenie na świat. Nastolatek z ogromem oczekiwań i pomysłów, uwięziony w celi choroby… Może ja to tak postrzegam, nie rozumiem i widzę krzywdę, problem z poruszaniem, codziennymi zajęciami. Nie dostrzegam życzliwego, wesołego człowieka, nie daję mu szansy, tylko dlatego, że dostrzegam jego kalectwo. Może to ja jestem emocjonalnym ubytkiem opierającym swoje racje na pierwszym wrażeniu.
Nie jest to smutna książka, wręcz przeciwnie, opowiedziana z dystansem, dowcipna powieść obyczajowa, chwilami poważna, bardzo wyważona w słowach. Nie przygniata ogromem bólu, trudnych decyzji, traumatycznych przeżyć, jakie spotykają chorego człowieka i jego rodzinę. Pozwala zobaczyć zwyczajność kochającej, sympatycznej rodziny, umiejętność pogodzenia się z nieuniknionym, bez zużywania siły na niepotrzebną walkę z wiatrakami.
Potrzeba nam takich książek, opowieści. Tego jasnego spojrzenia na świat odmienny od naszego, a jednocześnie taki sam.

W odmętach poszukiwań ciekawej literatury, trafiłam na młodzieżówkę. Zaskoczyła mnie jej treść, a raczej bohater; nie chciałam jej czytać. Owszem okładka wspaniała, kolorowa, miła w dotyku, jednak nie pasowała mi reszta, uwierała i gniotła. Potrzebowałam się zmusić do czytania, pomarudziłam i zasiadłam do poznania powieści. #totylkopierwszewrażenie okazało się bardzo...

𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀

♥︎ 𝐓𝐲𝐭𝐮𝐥: ,,𝑻𝒐 𝒕𝒚𝒍𝒌𝒐 𝒑𝒊𝒆𝒓𝒘𝒔𝒛𝒆 𝒘𝒓𝒂𝒛𝒆𝒏𝒊𝒆"
♥︎ 𝐀𝐮𝐭𝐨𝐫: @thechazhayden
♥︎ 𝐖𝐲𝐝𝐚𝐰𝐧𝐢𝐜𝐭𝐰𝐨: @weneedyabooks
♥︎ 𝐖𝐢𝐞𝐤: 14+

[𝐰𝐬𝐩𝐨𝐥𝐩𝐫𝐚𝐜𝐚 𝐫𝐞𝐤𝐥𝐚𝐦𝐨𝐰𝐚 ]

𝐎𝐜𝐞𝐧𝐚: ★★★★★

❀ ,,𝑻𝒐 𝒕𝒚𝒍𝒌𝒐 𝒑𝒊𝒆𝒓𝒘𝒔𝒛𝒆 𝒘𝒓𝒂𝒛𝒆𝒏𝒊𝒆" to książka, która porusza wiele ważnych i potrzebnych tematów, jak niepełnosprawność i odkrywanie siebie 🤍 Pokazuje ona historię, problemy i codzienność niepełnosprawnego nastolatka. Daje nam wiele do myślenia i uczy nas, żeby czerpać z życia pełnymi garściami. Szczerze, nie spodziewałam się, że ta historia aż tak mnie poruszy i rozczuli. To bardzo ważna i potrzebna młodzieżówka 🥺

❀ Ta książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła i naprawdę miło spędziłam z nią czas. Styl pisania autora był niesamowicie przyjemny, dzięki czemu szybko mi się czytało. Sama fabuła książki jest bardzo oryginalna, pomysłowa i ciekawa. Nie mogłam oderwać się od czytania za wszelką cenę. Stąd też skończyłam ją strasznie szybko, bez żadnych przerw 🤍

❀ Pasja i zamiłowanie głównego bohatera do kolorów oraz ich symboliki była cudowna. Bardzo mnie zainteresowała i zaintrygowała. Dzięki temu czytelnik może dowiedzieć się o nich czegoś więcej.

❀ Główny bohater, Harris jest niezwykle uczuciową i prawdziwą osobą. Osobiście bardzo go polubiłam i nawet się z nim zżyłam. Jego rodzice są cudowni i naprawdę mocno go wspierają 🥺🤍 Postać Mirandy także niezwykle polubiłam, to świetnie wykreowana bohaterka.

❀ Relacja między Harrisem a Nory była wprost idealna. Bardzo mi się spodobała i ogromnie polubiłam się z tą dwójką ❤️‍🩹 Chemia między nimi nie jest udawana, a wręcz odwrotnie - wydaje się niezwykle prawdziwa. Autor bardzo dobrze wplótł do tej historii wątek przyjaźni i miłości 🤍

❀ Ogromnie spodobała mi się ta książka i ją pokochałam 🥺🤍 Z całego serca wam ją polecam, naprawdę warto poznać tą cudowną historię. Daje ona czytelnikowi wiele do myślenia i można znaleźć tu doskonale cytaty. Uważam, że jest to bardzo ważna i potrzebna młodzieżówka, szczególnie w dzisiejszych czasach. Jeszcze raz bardzo POLECAM! ❤️‍🩹 Czytajcie to! 🥺

𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀

♥︎ 𝐓𝐲𝐭𝐮𝐥: ,,𝑻𝒐 𝒕𝒚𝒍𝒌𝒐 𝒑𝒊𝒆𝒓𝒘𝒔𝒛𝒆 𝒘𝒓𝒂𝒛𝒆𝒏𝒊𝒆"
♥︎ 𝐀𝐮𝐭𝐨𝐫: @thechazhayden
♥︎ 𝐖𝐲𝐝𝐚𝐰𝐧𝐢𝐜𝐭𝐰𝐨: @weneedyabooks
♥︎ 𝐖𝐢𝐞𝐤: 14+

[𝐰𝐬𝐩𝐨𝐥𝐩𝐫𝐚𝐜𝐚 𝐫𝐞𝐤𝐥𝐚𝐦𝐨𝐰𝐚 ]

𝐎𝐜𝐞𝐧𝐚: ★★★★★

❀ ,,𝑻𝒐 𝒕𝒚𝒍𝒌𝒐 𝒑𝒊𝒆𝒓𝒘𝒔𝒛𝒆 𝒘𝒓𝒂𝒛𝒆𝒏𝒊𝒆" to książka, która porusza wiele ważnych i potrzebnych tematów, jak niepełnosprawność i odkrywanie siebie 🤍 Pokazuje ona historię, problemy i codzienność niepełnosprawnego nastolatka....

Powieść Chaz Hayden, przeznaczona dla czytelnika 14+, to fajna, wielowymiarowa historia, która porusza naprawdę ważne tematy, o których trzeba mówić, pisać, czytać. Niepełnosprawność często błędnie postrzegana jako ułomności, to temat dotyczący społeczeństwa w każdym wieku, jednak to ten nastoletni wiek, w którym kształtuje się wrażliwość czy poglądy dzieci, jest najbardziej narażony na wykluczenie. Autorka, będąca również osoba z rdzeniowym zanikiem mięśni, stworzyła nam postać Harrisa... Chłopaka, pomimo swojej niepełnosprawności i ograniczeń z nimi związanych stara się żyć pełnią życia i czerpać z niego ile się da. Ale książka nie jest głównie o niepełnosprawności. Ta historia dotyka również innych wątków, które w nastoletnim życiu są bardzo istotne. Chodzi mi tu mianowicie o akceptację, przyjaźń, pierwszej miłości , pokonywanie własnych barier, doświadczania nowego, innego....czyli wszystkiego tego, czego mody człowiek pragnie przeżyć, spotkać, doznać... mamy też historię Mirandy. Jaką? Musicie się koniecznie dowiedzieć, ale powiem wam, że naprawdę warto. Znamienny dla całej książki jest również wymowny jej tytuł, sugerujący, że "to pierwsze wrażenie" bywa wyłącznie pozorem i nie warto się nim sugerować, ale trzeba poznać człowieka lepiej, dać mu szansę, bo pomimo jego wyglądu, czy ograniczeń, może on kryć naprawdę bogate wnętrze... Książka zrobiła na mnie naprawdę duże wrażenie i myślę, że każdy, nie tylko nastolatek powinien ją poznać. Uwielbiam takie uświadamiające i uczące empatii książki, warto nimi "karmić" młode pokolenie! Polecam...

Powieść Chaz Hayden, przeznaczona dla czytelnika 14+, to fajna, wielowymiarowa historia, która porusza naprawdę ważne tematy, o których trzeba mówić, pisać, czytać. Niepełnosprawność często błędnie postrzegana jako ułomności, to temat dotyczący społeczeństwa w każdym wieku, jednak to ten nastoletni wiek, w którym kształtuje się wrażliwość czy poglądy dzieci, jest...

Jaki jest Twój ulubiony kolor? 👩🏻‍🎨

To pytanie zadaje główny bohater powieści „To tylko pierwsze wrażenie” każdej nowo poznanej osobie. Dzięki tej informacji może kategoryzować osoby względem ich osobowości i wie na co zwrócić uwagę w kontaktach z nią.
Ta książka jest przepiękną opowieścią o walce o akceptację i zrozumienie przez otoczenie. Ukazuje problemy związane z zawieraniem nowych znajomości i samotności, która występuje pomimo pozornego przebywania wśród innych ludzi. Uważam, że naprawdę warto sięgnąć po tę pozycję, ponieważ otwiera czytelnikom oczy na wiele spraw. Głównie za sprawą choroby z jaką zmaga się główny bohater, bardzo interesujący jest fakt, że autor choruje na to samo.
Z bardziej technicznych aspektów to moje serce od razu zostało zdobyte przez formę bardzo krótkich rozdziałów 😍.

Współpraca reklamowa @weneedyabooks @wydajenamsie

Jaki jest Twój ulubiony kolor? 👩🏻‍🎨

To pytanie zadaje główny bohater powieści „To tylko pierwsze wrażenie” każdej nowo poznanej osobie. Dzięki tej informacji może kategoryzować osoby względem ich osobowości i wie na co zwrócić uwagę w kontaktach z nią.
Ta książka jest przepiękną opowieścią o walce o akceptację i zrozumienie przez otoczenie. Ukazuje problemy związane z...

📜RECENZJA 📜

Harris jest szesnastoletnim niepełnosprawnym chłopakiem poruszającym się na wózku.Pomimo wielu ograniczeń stara się w pełni czerpać z życia.Przeprowadzkę do nowego miejsca traktuje jako możliwość rozwoju,odkrycia nowych doświadczeń i nawiązania nowych znajomości.Przy zawieraniu znajomości pomaga mu wiedza o ulubionym kolorze ,co daje mu możliwość określenia charakteru danej osoby.
Harris potrzebuje osoby,która będzie pomagać mu w najprostszych czynnościach.Jednak zanim znajdzie się odpowiednia osoba,w szkole towarzyszy mu mama.Pierwszego dnia nauki dużym zaskoczeniem dla Harissa jest ,że nikt z pośród uczniów nowej szkoły nie zwraca na niego uwagi i nie traktuje go jak chorego ,próbując ustępować na każdym kroku.Jednak największym zaskoczeniem jest dla niego nowo poznana dziewczyna Nora.Jej opór przed wyjawieniem swojego ulubionego koloru i tajemniczość go bardzo intryguje.
Kiedy Harrisowi zostaje przydzielona nowa pielęgniarka Miranda,która jest niezwykle szaloną i charakterną osobą ,z którą od razu znajduje wspólny język.Od chwili pojawiania się Mirandy jego życie nabiera więcej barw i rozpędu …



,,To tylko pierwsze wrażenie ,, jest historią przedstawiającą świat osoby niepełnosprawnej.Problemach ,ograniczeniach i potrzebach.Zmaganiach się z wieloma trudami i przeciwnościami losu.
Historia o zwyczajnym życiu,codzienności ,szkole i zawieraniu nowych znajomości.Relacjach rodzinnych pełnych wsparcia,pomocy ,opieki i zrozumienia.Potrzebie akceptacji,zaznania normalności i takiego też traktowania.Chęci nawiązania relacji,znajomości i przyjaźni.
Poczucia zrozumienia,swobody i przeżywania wszystkiego tego czego doświadczają zdrowi nastolatkowie.
Historia o zaznaniu zupełnie nowego i innego życia.Zasmakowaniu nieznanych dotąd wrażeń i emocji.Przezywaniu wielu swoich pierwszych przygód i wydarzeń.O otwarciu się i nabraniu odwagi na nowe doświadczenia.Zawalczeniu o siebie i swoje szczęście .
Historia o odwadze ,przyjaźni i miłości …


Do sięgnięcia po tą książkę totalnie skusiła mnie ta przepiękna kolorowa okładka i oczywiście opis również mocno mnie zainteresował.
Książka jest debiutem autora,który uważam za bardzo udany.Napisana bardzo swobodnym i przyjemnym w odbiorze stylem.Ciekawa fabuła poruszająca trudny temat jakim jest niepełnosprawność okazała się bardzo wciągająca i intrygującą lekturą.Akcja poprowadzona płynnie bez pośpiechu ,tworząc spójną całość.Bohaterowie fajnie wykreowani.Zaimponowało mi podejście głównego bohatera do jego choroby.Z zaciekawieniem siedziałam jak potoczą się jego losy.
Ciekawym pomysłem było przedstawienie i przybliżenie symboliki kolorów.
Książka przy której bardzo miło spędziłam czas ,ukazująca ,że niepełnosprawność wcale nie musi ograniczać .
Intrygująca,wciągająca i wartościowa opowieść przy której można się wzruszyć jak i niejednokrotnie uśmiechnąć.

Polecam

📜RECENZJA 📜

Harris jest szesnastoletnim niepełnosprawnym chłopakiem poruszającym się na wózku.Pomimo wielu ograniczeń stara się w pełni czerpać z życia.Przeprowadzkę do nowego miejsca traktuje jako możliwość rozwoju,odkrycia nowych doświadczeń i nawiązania nowych znajomości.Przy zawieraniu znajomości pomaga mu wiedza o ulubionym kolorze ,co daje mu możliwość określenia ...

Zacznę od tego, że podchodziłem do tej książki z pewną rezerwą. Nie oczekiwałem od niej wiele, ale miałem nadzieję, że będzie ona przyjemną lekturą i tak właśnie było.

Bohaterowie w tej pozycji byli zaskakująco ciekawi. Harris, który cierpi na dystrofię mięśniową jest chłopakiem, który bardzo pozytywnie patrzy na świat i pomimo swojej niepełnosprawności pragnie żyć normalnie, w czym pomaga mu jego mama jak i młoda pielęgniarka Miranda, którą również dobrze poznajemy w tej pozycji. W Harrisie podobało mi się najbardziej jego zainteresowanie kolorami oraz ich symboliką, wydaję mi się, że jest to ciekawy motyw, którego nigdy nie spotkałem jeszcze w żadnej książce.

Nory jest postacią, która definitywnie mnie zaskoczyła swoją tajemniczością. Była ona dla Harrisa bardzo miła, ale zarazem potrafiła go zlewać jak i unikać. Być może jej powody były słuszne, ale różni ludzie, różne opinie.

Miranda była również bardzo ciekawą postacią. Wprowadzała ona do tej pozycji swego rodzaju dynamikę oraz "ogień". Dzięki niej znacznie chętniej czytałem tę pozycję.

Zamysł na fabułę jak i jego wykonanie było w porządku. Nie jest to książka, która zawładnęła moim sercem, ale wydaję mi się, że była naprawdę w porządku i może spodobać się wielu czytelnikom. Reprezentacja niepełnosprawności działa moim zdaniem na korzyść tej książki, ponieważ uświadamia młode pokolenia, które zaczynają swoje poznawanie świata poprzez książki.

Pamiętajcie, że nigdy nie jest za późno na odkrywanie siebie🫶🏻.

Zacznę od tego, że podchodziłem do tej książki z pewną rezerwą. Nie oczekiwałem od niej wiele, ale miałem nadzieję, że będzie ona przyjemną lekturą i tak właśnie było.

Bohaterowie w tej pozycji byli zaskakująco ciekawi. Harris, który cierpi na dystrofię mięśniową jest chłopakiem, który bardzo pozytywnie patrzy na świat i pomimo swojej niepełnosprawności pragnie żyć...

Książka opowiada o Harrisie, który jeździ na wózku inwalidzkim. Samego bohatera jak i jego rodzinę poznajemy po tym jak przeprowadzili się z Kalifornii do New Jersey. Chłopak potrzebuje cały czas opieki dlatego zaczynają się poszukiwania mu pielęgniarki. Pierwszego dnia szkoły poznaje Nory i Zandera. Każdą nowo poznają osobę pyta o ulubiony kolor, sam zaś uważa, że wszyscy patrzą na niego przez pryzmat wózka. Do momentu kiedy dochodzi do pewnego zdarzenia dzięki któremu jego pielęgniarka Miranda znika. Co się takiego wydarzy? Czy Harris zrozumie co to znaczy prawdziwa przyjaźń i w końcu się nią otworzy? Ile zmieni w jego życiu Miranda? Czy przyjdzie dzień kiedy ulubiony kolor przestanie mieć dla niego takie znaczenie w relacji z drugim człowiekiem?

Powiem Wam, że książka nie jest tym rodzajem, który czyta się na raz. Mimo to z wielką przyjemnością do niej wracałam. Pokazuje relacje, uczucia, emocje, rozterki młodych ludzi nie tylko w okresie liceum. Można się z niej dowiedzieć czegoś o niektórych kolorach, ale też spojrzeć na patrzenie osoby jeżdżącej na wózku. Mi osobiście bardzo się podobała i z czystym sumieniem mogę ją Wam polecić. Nie zawiodłam się na niej, mimo, że tak jak ostatnio mam w zwyczaju wybieram po tytule i okładce.

Książka opowiada o Harrisie, który jeździ na wózku inwalidzkim. Samego bohatera jak i jego rodzinę poznajemy po tym jak przeprowadzili się z Kalifornii do New Jersey. Chłopak potrzebuje cały czas opieki dlatego zaczynają się poszukiwania mu pielęgniarki. Pierwszego dnia szkoły poznaje Nory i Zandera. Każdą nowo poznają osobę pyta o ulubiony kolor, sam zaś uważa, że wszyscy...

Każdy z nas lubi jakiś kolor prawda ? Nie znam osoby, która nie ma choćby jednego ulubionego koloru. Jednak nigdy nie myślałam, że po kolorach można stwierdzić jaki ktoś ma charakter. Harris, bohater książki "To tylko pierwsze wrażenie" autorstwa Chaza Haydena każdą nowo poznaną osobę pyta o jej ulubiony kolor by na tej podstawie stwierdzić czy dogada się z nią.

"(...) Ale żeby cokolwiek cokolwiek z tego się wydarzyło, musiałem ocenić dzieciaki, z którymi miałbym się spotykać, żeby wiedzieć, kto jest dobrym materiałem na przyjaciela , a kto dupkiem albo świrem. Potrzebowałem kolorów."

Harrisa i jego rodzinę poznajemy w momencie ich przeprowadzki do nowego miasta, w którym chłopak planuje rozpocząć nowe życie, znaleźć nowych przyjaciół, zacząć zachowywać się jak nastolatek i imprezować. Jednak to wszystko "utrudnia" mu jego niepełnosprawność. Ma wrażenie, że ludzie oceniają go przez pryzmat wózka inwalidzkiego na którym siedzi. Jego sposobem na poznawanie nowych osób jest pytanie jaki jest ich ulubiony kolor. Jednak szybko okazuje się, że kolory to nie wszystko.
Miranda to jego nowa pielęgniarka, z którą Harris szybko nawiązuje przyjacielskie stosunki i dzięki niej chłopak staje się pewniejszy siebie. Jednak pewne wydarzenia sprawiają, że ich drogi się rozchodzą.

"Ale kiedy upadasz, trudno jest myśleć. Wtedy tylko celujesz w ziemię."

Po przeczytaniu opisu i kilku pierwszych stron książki miałam wrażenie, że z Harrisa będzie ciężki przypadek osoby, która tylko myśli o sobie i ocenia innych. Jednak w miarę czytania okazało się, że wcale tak nie jest. Harris ma też kompleksy jak każda osoba, każdy nastolatek tylko ciut inne, bo zamiast przejmować się, że wyszły mu pryszcze, nie nauczył się na klasówkę, dziewczyna go nie chce, myśli, że nikt nie chce się z nim kolegować, bo jeździ na wózku. Harris postanawia, że zmiana miejsca zamieszkania spowoduje też zmianę jego postępowania - znajdzie nowych znajomych, którzy nie będą zwracać uwagi na jego wózek, tylko dostrzegą jego. Pierwszą taką osobą jest Miranda, dzięki której Harris staje się odważniejszy, z dnia na dzień robi coś czego nigdy by się po sobie nie spodziewał, np. znajomość z chłopakami ze szkolnej drużyny, wagary, pójście na imprezę. Wydaje mi się, że Harris potrzebował takiej osoby żeby się otworzyć. Żałuję tylko, że później tracą ze sobą kontakt. Mogli być świetnymi przyjaciółmi gdyby oboje dali sobie na to szansę. Bardzo podobała mi się fabuła książki i to, jak zostały przedstawione problemy osób chorych na SMA. Książka jest świetnie napisana - szybko się ją czyta, nie można się od niej wręcz oderwać, bo koniecznie chcemy się dowiedzieć co będzie dalej.

Czy polecam ? Oczywiście ! Książka jest świetna, warta przeczytania.

Każdy z nas lubi jakiś kolor prawda ? Nie znam osoby, która nie ma choćby jednego ulubionego koloru. Jednak nigdy nie myślałam, że po kolorach można stwierdzić jaki ktoś ma charakter. Harris, bohater książki "To tylko pierwsze wrażenie" autorstwa Chaza Haydena każdą nowo poznaną osobę pyta o jej ulubiony kolor by na tej podstawie stwierdzić czy dogada się z nią.

"(...) Ale...

Ostatnio sięgając po młodzieżówki, czuje się w nie tak zaangażowana, że świat dookoła mnie nie istnieje. Nie wiem, czy trafiam na same świetne historie, czy to może kwestia wartościowych treści.

Ta książka pochłonęła mnie już od pierwszej strony. Z zapartym tchem śledziłam losy Harrisa oraz jego rodziny i przyjaciół. Znalazło się tu miejsce równie na chwile, gdy można było się pośmiać oraz takie gdzie z niepewności wstrzymywało się oddech.

Podobało mi się to, jak w wielu aspektach ukazana była choroba bohatera, a także jego życie pod względem choroby czy poruszania się na wózku inwalidzkim. Na pewno bardzo na plus, że pomimo tego, jaki los go spotkał, nie był on bohaterem użalającym się nad sobą.

Na pewno ta książka trafi również do osób uwielbiających motyw szkoły, ponieważ mamy okazję towarzyszyć Harrisowi w życiu licealnym. Dzięki niemu poczułam się, jakbym sama tam jeszcze chodziła.

Autor książki nie tylko stworzył wartościową historię o bohaterze, który zawalczył o siebie. To również historia o dostosowywaniu się, miłości, przyjaźni a przede wszystkim o tym, że nie szata zdobi człowieka i warto dać się poznać. I poznawać innych.

Ostatnio sięgając po młodzieżówki, czuje się w nie tak zaangażowana, że świat dookoła mnie nie istnieje. Nie wiem, czy trafiam na same świetne historie, czy to może kwestia wartościowych treści.

Ta książka pochłonęła mnie już od pierwszej strony. Z zapartym tchem śledziłam losy Harrisa oraz jego rodziny i przyjaciół. Znalazło się tu miejsce równie na chwile, gdy można było...

„To tylko pierwsze” wrażenie to książka, która pokazuje codzienność niepełnosprawnego nastolatka, porusza jego problemy, z którymi stara się zmagać. Sam opis bardzo mnie zaciekawił, więc nie mogłam się doczekać, aż zacznę tę książkę, po rozpoczęciu okazało się że czytanie idzie mi trochę namolnie, lecz potem było tylko lepiej, zakochałam się w stylu pisania tego autora, który okazał się bardzo przyjemny i wspomógł szybkie ukończenie tej książki, sama fabuła książki momentalnie bardzo mi się nudziła możliwe, że to dlatego, że nie są to do końca moje klimaty, ale mimo wszystko książka posiada bardzo ważne przesłanie, które dało mi do myślenia, więc myślę, że pozycja jest warta przeczytania i nie żałuję, że poświęciłam na nią swój czas.
(współpraca barterowa)

„To tylko pierwsze” wrażenie to książka, która pokazuje codzienność niepełnosprawnego nastolatka, porusza jego problemy, z którymi stara się zmagać. Sam opis bardzo mnie zaciekawił, więc nie mogłam się doczekać, aż zacznę tę książkę, po rozpoczęciu okazało się że czytanie idzie mi trochę namolnie, lecz potem było tylko lepiej, zakochałam się w stylu pisania tego autora,...