„Ogień. Opowieść o Janis Joplin” to zaskakująco poruszająca powieść, która odsłania życie i karierę jednej z najwybitniejszych postaci w historii rocka. Barbara Baraldi w mistrzowski sposób łączy informacje biograficzne z fikcyjnymi wątkami, tworząc wciągającą historię.
Podstawowym elementem tej książki jest oczywiście talent Janis Joplin. Autorka przedstawia bohaterkę jako niezwykle utalentowaną ale pełną kompleksów i wycofaną dziewczynę. Choć talent przychodzi Janis z łatwością, to jej życie wcale nie jest usłane różami. Przeplatają się w nim uzależnienia, trudne związki i desperacja. Jednak mimo tych przeciwności losu, Joplin nigdy nie traci wiary w swoje możliwości i najważniejsze – w bezgraniczną miłość do muzyki. To właśnie ta pasja daje jej siłę i jednocześnie stanowi jedyny sposób na ucieczkę od trudności życiowych. Jesteśmy świadkami narodzin największych przebojów Joplin oraz jej koncertów, które rozgrzewają serca.

Ciąg dalszy recenzji na:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=886910119898441&set=a.530574228865367

„Ogień. Opowieść o Janis Joplin” to zaskakująco poruszająca powieść, która odsłania życie i karierę jednej z najwybitniejszych postaci w historii rocka. Barbara Baraldi w mistrzowski sposób łączy informacje biograficzne z fikcyjnymi wątkami, tworząc wciągającą historię.
Podstawowym elementem tej książki jest oczywiście talent Janis Joplin. Autorka przedstawia bohaterkę jako...

Kto z Was nie słyszał o Janis Joplin i jej genialnym głosie? Na pewno nie ma wielu takich osób. Ale czy oprócz muzyki znacie historię jej krótkiego życia? Jeżeli nie, to jest okazja, żeby ją poznać. Zaznaczę tylko od razu, że niektóre wydarzenia przedstawione w książce są fikcyjne, ale jak najbardziej mogły mieć miejsce, jest to bowiem biografia fabularyzowana.
Książka w większej części skupia na ostatnich latach życia, kiedy to gwiazda Janis Joplin rozbłysła i jakże szybki zgasła. Autorka przedstawia początek kariery genialnej piosenkarki, jej szczyt oraz tragiczny upadek. W tamtych czasach bohaterów krótkich karier muzycznych, które zakończyły się w podobny sposób było kilku, jak choćby Jim Morrison i Jimi Hendrix, którzy występują również na kartach tej powieści.
Autorce udało się genialnie przedstawić końcówkę lat 60 tych ubiegłego wieku, czasy, w których w Stanach Zjednoczonych narodził się ruch hippisowski. Fascynujące są narodziny muzyki rockowej, wzloty i upadki artystów, w większości spowodowane przyjmowaniem zakazanych przez prawo substancji.
Postać Janis Joplin jest bardzo tragiczna. Dziewczyna z małego miasteczka w Teksasie, nieakceptowana prze rówieśników postanawia zacząć życie na Zachodnim Wybrzeżu. Udaje jej się, ale cena jaką za to płaci jest ogromna. Samotność, niemożliwość stworzenia stałego związku i używki to połączenie, które nie wróży nic dobrego.
W trakcie czytania polecam posłuchać nagrań, które są wymieniane w książce. Pozwala to niesamowicie wczuć się w klimat tamtych czasów i jednocześnie zapoznać się bliżej z twórczością Janis.
To naprawdę bardzo dobra fabularyzowana biografia piosenkarki, której twórczość miała wpływ na wielu innych artystów. Nie jest to niestety optymistyczna książka, bo wiadomo jaki będzie jej koniec, ale mimo tego polecam.

Kto z Was nie słyszał o Janis Joplin i jej genialnym głosie? Na pewno nie ma wielu takich osób. Ale czy oprócz muzyki znacie historię jej krótkiego życia? Jeżeli nie, to jest okazja, żeby ją poznać. Zaznaczę tylko od razu, że niektóre wydarzenia przedstawione w książce są fikcyjne, ale jak najbardziej mogły mieć miejsce, jest to bowiem biografia fabularyzowana.
Książka w...

𝕯𝖗𝖔𝖌𝖆 𝕵𝖆𝖓𝖎𝖘,

całe swoje krótkie życie poszukiwałaś… miłości, akceptacji. Błądziłaś niemalże każdego dnia. Potrzebowałaś przytulania, wysłuchania. Brnęłaś w znajomości destrukcyjne, a czasami nie potrafiłaś dostrzec tych, którzy naprawdę o Ciebie się troszczyli.
Janis, czy żałujesz czegoś w swoim życiu? Czy chciałabyś coś zmienić?
Tęsknimy tu za Tobą… dobrze, że możemy się spotkać w dźwiękach Twojej muzyki… choć mogło być tego więcej, bo przecież 27 lat to tak niewiele. W tak młodym wieku przekroczyłaś przestrzeń, w której czas już nie istnieje. Twoje „jutro nie nadejdzie już nigdy”.

Dawno nie czytałam historii, która tak bardzo mnie pochłonęła, która sprawiła, że nie chciałam wracać do rzeczywistości, chciałam zostać w mglistym San Francisco i słuchać głosu Janis Joplin, przez który przemawiał smutek, ból i cierpienie. Chciałam usiać razem z Janis na trawiastym zboczu Hippie Hill w cieniu jej ulubionego drzewa, chciałam jej powiedzieć, żeby zaufała sobie i uwierzyła tak prawdziwie w siebie… a poza tym miałybyśmy tyle wspólnych tematów. Już widzę jak razem się śmiejemy i dyskutujemy na temat muzyki…

…bo ona cały czas czuła się odrzucona, potrzebowała przyjaciół, na każdym kroku szukała potwierdzenia swojej wartości, a kiedy świat o niej usłyszał i śpiewał jej piosenki, podziwiał za to jaką była wokalistką, ta jeszcze bardziej zamykała się w swoich rozmyślaniach i jeszcze bardziej się gubiła.

To książka pełna emocji, poruszająca, pełna wrażliwości, książka gdzie muzyka staje się czasem ważniejsza niż słowo, pełna „brudu” i samotności. To historia dziewczyny, która bała się wielu rzeczy, bała się poniekąd życia, a w używkach szukała „pomocy”, która nigdy taką nie była, te prowadziły ja tylko w dół.

„Narkotyki były zasadniczym składnikiem procesu twórczego, pozwalały eksplorować granice świadomości, kanalizować emocje. Dla Janis oznaczały przerwanie ostatniego kruchego wału ochronnego, który zakotwiczał ja w normalności.”

„And if you need me you know that I’ll always be around
If you ever want me
Come on and cry, cry baby
Cry baby”

𝕯𝖗𝖔𝖌𝖆 𝕵𝖆𝖓𝖎𝖘,

całe swoje krótkie życie poszukiwałaś… miłości, akceptacji. Błądziłaś niemalże każdego dnia. Potrzebowałaś przytulania, wysłuchania. Brnęłaś w znajomości destrukcyjne, a czasami nie potrafiłaś dostrzec tych, którzy naprawdę o Ciebie się troszczyli.
Janis, czy żałujesz czegoś w swoim życiu? Czy chciałabyś coś zmienić?
Tęsknimy tu za Tobą… dobrze, że możemy się...

Historia nieśmiałej, silnej kobiety oddanej całkowicie muzyce. Życie artystki było krótkie, ale bardzo burzliwe, nie brakowało w nim tragedii oraz spektakularnych wydarzeń. Bardzo podoba mi się to, że książka nie tylko opowiada nam o Janis Joplin, ale także o szalonych latach 60, przez co czyta ją się bardzo dobrze.

Historia nieśmiałej, silnej kobiety oddanej całkowicie muzyce. Życie artystki było krótkie, ale bardzo burzliwe, nie brakowało w nim tragedii oraz spektakularnych wydarzeń. Bardzo podoba mi się to, że książka nie tylko opowiada nam o Janis Joplin, ale także o szalonych latach 60, przez co czyta ją się bardzo dobrze.

Demony przeszłości uwięzione głęboko w podświadomości. Strach obezwładniający jej ciało. Uciekła ze swojego więzienia. Ale wcale nie czuje się wolna. Przeszłość nie chce, aby zapomniała. Przeszłość cały czas się o nią upomina.

San Francisco. Miasto mgły pochłania ją na samo dno piekła. Jako 17 latka zatraciła się całkowicie. To nie jest ten świat, do którego uciekła.

Odnajdywanie siebie i swojej tożsamości towarzyszy jej przez całe życie.

Ucieczki i powroty.

Wewnętrze dziecko domaga się przez całe życie akceptacji. W zamian otrzymało tylko odrzucenie.
Jak ważna jest miłość matki i akceptacja ojca. Świadomość bycia niezaakceptowaną i niedostrzeżoną zrodziło w Jenis Joplin wiele wewnętrzego buntu. Pomimo, że ciągle próbowała. Dzwoniła, pisała, zapraszała. Wszystko to, aby pokazać ile osiągnęła. Wszystko, żeby zostać zaakceptowaną. Wszystko, za odrobinę miłości i zrozumienia. Wszystko, z marnym skutkiem.
Przegrała.
Walka z samą sobą i całym zewnętrznym światem była dla niej trudna. Ale czy tak wiele chciała? Chciała tylko miłości, chciała gdzieś przynależeć, chciała mieć rodzinę i być szczęśliwą.
Czy będąc w blasku fleszy czuła się szczęśliwa?
Żyła tylko wtedy, kiedy występowała na scenie, otoczona miłością publiczności. Poza nią, czuła się martwa.

San Francisco. Muzyka. Wolność. Rozpusta. Alkohol. Narkotyki. Przygodny seks bez zobowiązań.
Otchłań bez dna.
Janis Joplin wchodzi w sam środek tego wszystkiego otoczona milionami fanów.
Jednak czuje się samotna. Nic co oferuje jej ten świat nie daje jej radości.

Jakaż to była fascynująca podróż. Podróż wgłąb siebie, swoich pragnień, swoich potrzeb. Ile tam było emocji, frustracji, gniewu, zawiści, niezrozumienia.
Dziękuję autorce za tę emocjonująca podróż, skomplikowaną historię i możliwość poznania największej rockmanki wszech czasów.

Demony przeszłości uwięzione głęboko w podświadomości. Strach obezwładniający jej ciało. Uciekła ze swojego więzienia. Ale wcale nie czuje się wolna. Przeszłość nie chce, aby zapomniała. Przeszłość cały czas się o nią upomina.

San Francisco. Miasto mgły pochłania ją na samo dno piekła. Jako 17 latka zatraciła się całkowicie. To nie jest ten świat, do którego uciekła....