Zbiór pozytywnych w swym wydźwięku opowiadania. Czasem warto przystanąć i zastanowić się co jest ważne w życiu.

Zbiór pozytywnych w swym wydźwięku opowiadania. Czasem warto przystanąć i zastanowić się co jest ważne w życiu.

Zbiór świątecznych opowiadań. Zdecydowanie polecam ostatnie, świetnie łączy książkę w całość.

Zbiór świątecznych opowiadań. Zdecydowanie polecam ostatnie, świetnie łączy książkę w całość.

Zbiór opowiadań, ciekawe.

Zbiór opowiadań, ciekawe.

Nie ma tu lepszych i gorszych opowiadań. Są tylko dobre i lepsze. Poczułam święta, polubiłam bohaterów, kibicowałam im, współczułam. A zresztą po kilku tegorocznych nieudanych okołoświątecznych lekturach nie było aż tak trudno, żeby mnie usatysfakcjonować.
Tematyka opowiadań dla mnie pomysłowa, ciekawa i atrakcyjna. Nie wiem czy w okresie nie-świątecznym też byłabym zadowolona, ale takie książki są przeznaczone do czytania gdy dzień krótki, choinka się ubiera, sernik dochodzi w piekarniku i czekamy na pierwszą gwiazdkę. I wtedy jest pora na zajrzenie do innych rozświetlonych okien, ot choćby na Cichą 5 . Jak tam u nich w przedświąteczny czas?
Każde z opowiadań przypomina o jakiejś wartości istotnej szczególnie w święta, wszystkie niosą ze sobą miłość, nadzieję lub optymizm, a wiele z nich wigilijny cud. Syn odnajduje tatę, ojciec - córki, żona docenia męża, ktoś komuś ofiarowuje życie, inny ktoś dostaje drugą szansę albo robi coś dobrego na rzecz bliźniego.

Jak tu ocenić, skoro jedno opowiadanie zasługuje na 8 pkt, dwa na 7 pkt, a trzy na 6 pkt, za to historia o miłośniczce zmysłowych perfum i pościeli w róże - pani Agnieszce o świeżym imieniu, w różowej sukience, z irokezem na głowie - na piękną, pulchną, zasłużoną 9.
Zgodnie z cudem wigilijnym średnią arytmetyczną 7 pkt zaokrąglam do 8 punktów, z serdecznymi pozdrowieniami dla autorki opowiadania o niebieskim języku.

Nie ma tu lepszych i gorszych opowiadań. Są tylko dobre i lepsze. Poczułam święta, polubiłam bohaterów, kibicowałam im, współczułam. A zresztą po kilku tegorocznych nieudanych okołoświątecznych lekturach nie było aż tak trudno, żeby mnie usatysfakcjonować.
Tematyka opowiadań dla mnie pomysłowa, ciekawa i atrakcyjna. Nie wiem czy w okresie nie-świątecznym też byłabym...

Dopiero po zakończonej lekturze dotarło do mnie, że już kilka lat temu czytałam tą pozycję. Moja opinia nie za bardzo się zmienia, bo część opowiadań zupełnie mnie nie oczarowało. Najbardziej podobały mi się ostatnie opowiadania i mogę powiedzieć tylko, że pani Marylka i Babcia Agnieszka rządzą w tym zbiorze i chętnie przeczytałabym całe oddzielne książki poświęcone tym paniom.

Dopiero po zakończonej lekturze dotarło do mnie, że już kilka lat temu czytałam tą pozycję. Moja opinia nie za bardzo się zmienia, bo część opowiadań zupełnie mnie nie oczarowało. Najbardziej podobały mi się ostatnie opowiadania i mogę powiedzieć tylko, że pani Marylka i Babcia Agnieszka rządzą w tym zbiorze i chętnie przeczytałabym całe oddzielne książki poświęcone tym paniom.

Każde następne opowiadanie wydaje się być lepsze od poprzedniego! No nie, każde ma w sobie "coś", tylko im dalej tym weselej. Piękne historie z morałem, z nadzieją. Życie z różnych perspektyw. Zwyczajne i niezwyczajne. Z małymi sukcesami i wielkimi tragediami. A jednak wciąż upragnione, zachłannie przeżywane. Piękne w swojej prostocie i dotarciu do nas spragnionych szczęścia czytelników.

Każde następne opowiadanie wydaje się być lepsze od poprzedniego! No nie, każde ma w sobie "coś", tylko im dalej tym weselej. Piękne historie z morałem, z nadzieją. Życie z różnych perspektyw. Zwyczajne i niezwyczajne. Z małymi sukcesami i wielkimi tragediami. A jednak wciąż upragnione, zachłannie przeżywane. Piękne w swojej prostocie i dotarciu do nas spragnionych...

Takie zbiory opowiadań pozwalają odkryć nowych autorów i tak było tym razem. Więc choć jedna książeczka zeszła z półki jako przeczytana, to następna na nią trafiła! Opowiadania jak często - niektóre bardziej się podobają, inne mniej. I choć osią miała być kamienica na Cichej, to chyba bardziej po prostu święta nią były. Za to ostatnie z opowiadań o listach do Mikołaja pięknie podsumowuje i łączy poprzednie - świetny pomysł z taką puentą!

Takie zbiory opowiadań pozwalają odkryć nowych autorów i tak było tym razem. Więc choć jedna książeczka zeszła z półki jako przeczytana, to następna na nią trafiła! Opowiadania jak często - niektóre bardziej się podobają, inne mniej. I choć osią miała być kamienica na Cichej, to chyba bardziej po prostu święta nią były. Za to ostatnie z opowiadań o listach do Mikołaja...

POBONDZIŁEM. Tak, dobrze napisałem, aczkolwiek powinienem napisać pobłądziłem. Nie jest to mój ulubiony gatunek książki, ale pozycja ta została mi polecona i postanowiłem się zmierzyć z Panią Bondą i paniami, które w tej książce są współtwórczyniami całego opowiadania o perypetiach mieszkańców na Cichej 5. W kamienicy o której mowa, jest kilka mieszkań i każdy rozdział, de facto pisany przez inną pisarkę , opowiada o jednym z mieszkańców zajmującym kolejne mieszkanie , kolejnego piętra. W trakcie czytania tej książki podróżujemy i po mieszkaniach z naszymi bohaterami, ale również po stylach każdej z pań, które w niezłym stylu opowiadają nam tę historię. Jest to taka (oczywiście moim zdaniem) „Opowieść wigilijna”, „Na wspólnej” z listami do „M”. Ale muszę być sprawiedliwy, że i są obszerne fragmenty, gdzie i moją brodą zatrzęsło, gdy pozwoliłem się wciągnąć historii. Tutaj znajdziesz drogi czytelniku swojego sąsiada, swojego znajomego, swoją matkę może babcię a i pewnie kogoś podobnego do ciebie. Ta mnogość różnych postaci, która się przewinęła w tej książce w pewnym momencie wymusza na nas reakcję pt. „Ja znam tych ludzi’. Polecam z całego serca. Na prezent dla Babci czy mamy, a jeżeli ty postanowisz przeczytać to zaopatrz się w kieliszek wina i sporą paczkę chusteczek by oko przetrzeć, gdy łezka pocieknie. Jak powiedziałem na wstępie, nie mój styl, ale historie zawarte w tej książce są warte polecenia.

POBONDZIŁEM. Tak, dobrze napisałem, aczkolwiek powinienem napisać pobłądziłem. Nie jest to mój ulubiony gatunek książki, ale pozycja ta została mi polecona i postanowiłem się zmierzyć z Panią Bondą i paniami, które w tej książce są współtwórczyniami całego opowiadania o perypetiach mieszkańców na Cichej 5. W kamienicy o której mowa, jest kilka mieszkań i każdy rozdział, de...

Bardzo wyruszające oraz ujmujące opowiadania, zwracające uwagę na wartości często zapominane we współczesnym świecie. Polecam serdeczne 😊

Bardzo wyruszające oraz ujmujące opowiadania, zwracające uwagę na wartości często zapominane we współczesnym świecie. Polecam serdeczne 😊

Jak na zbiór opowiadań przystało - bardzo nierówny, a obecność w nim opowiadania inspirowanego Anną Kareniną autorstwa Kalicińskiej uważam za totalne nieporozumienie. Otwierąca zbiór historia od Bondy też była dziwna. Zadziwiająco podobało mi się opowiadanie Michalak, doceniam też historie spod pióra Sochy, Wardy i Mirek. Rozczarowało mnie natomiast opowiadanie Witkiewicz, okazało się bowiem, że to skrócona wersja "Listów pełnych marzeń", które przesłuchałam rok temu i zadziwiająco dobrze pamiętam. Liczyłam, że to będzie coś zupełnie innego od tej autorki, której świąteczne historie bardzo lubię, a tu powtórka z rozrywki.

Obecnie słucham antologii "Siedem życzeń" - jeśli komuś babcia z opowiadania Sochy przypadła do gustu to polecam sięgnąć, bo tam można poznać jej dalsze losy :)

Jak na zbiór opowiadań przystało - bardzo nierówny, a obecność w nim opowiadania inspirowanego Anną Kareniną autorstwa Kalicińskiej uważam za totalne nieporozumienie. Otwierąca zbiór historia od Bondy też była dziwna. Zadziwiająco podobało mi się opowiadanie Michalak, doceniam też historie spod pióra Sochy, Wardy i Mirek. Rozczarowało mnie natomiast opowiadanie Witkiewicz,...