Po zakończeniu pierwszego tomu myślałam, że drugi zacznie się z przytupem. Niestety się zawiodłam. Książka ma 500 stron z czego przez pierwsze 300 niestety się nudziłam i wprowadziło mnie to w totalny zastój. Ale bardzo miło zaskoczenie przy ostatnich 200. Niestety nie mogę dać wyższej oceny niż 3⭐️, właśnie przez to, że większość książki mnie nudziła i częściowo początku nie pamiętam oraz dlatego, że czytałam ją, uwaga, 24 dni. Początek, jak już wspominałam, nie zachwycił mnie. Dużo sytuacji było podobnych, nic większego się nie działo. Natomiast przy końcówce totalnie się zszokowałam. Mieliśmy plot twist za plot twistem, a turniej magii to w ogóle coś wow. Pod koniec tak jak mówiłam bawiłam się świetnie i naprawdę mi przykro, że początek mi się tak nie spodobał. Moja ocena to 3/5⭐️.

Po zakończeniu pierwszego tomu myślałam, że drugi zacznie się z przytupem. Niestety się zawiodłam. Książka ma 500 stron z czego przez pierwsze 300 niestety się nudziłam i wprowadziło mnie to w totalny zastój. Ale bardzo miło zaskoczenie przy ostatnich 200. Niestety nie mogę dać wyższej oceny niż 3⭐️, właśnie przez to, że większość książki mnie nudziła i częściowo początku...

Współpraca recenzencka @wydawnictwoyoung
Recenzja drugiej części , mogą wystąpić spojlery do poprzedniego tomu.

Lubicie czytać dylogie?

Dla mnie najczęściej dylogie są w sam raz. Czasami trudno zamknąć wszystkie wątki w 1 tomie a za mało ich na to, aby napisać trylogię.

Julkę i jej przyjaciół już poznaliśmy, a teraz razem z nimi stajemy przed trudnymi wyborami.
Mamy tutaj turniej magiczny, na którym tak naprawdę opieramy całą fabułę. Jednak mi się ten motyw nie do końca podobał. Był tak za lekko opisany. Nie czułam emocji, które powinny temu towarzyszyć. Miałam też ogromny problem z główną bohaterką. W tym tomie totalnie straciła iskrę. Jak w poprzednim tomie była bardzo charakterna i walcząca o siebie, tak tutaj coś nie zagrało.

Według mnie „prawdziwe wiedźmy” mogły nie być dylogią, tylko jedną dłuższą książką. Trochę, a nawet bardzo mi się dłużyła ta część.
Rzeczy, które robili bohaterowie, były wrzucane dosyć mocno na siłę i powtarzane wielokrotnie.

Co do bohaterów i ich uczuć. Z poprzedniego tomu wiemy, że babcia Julii jest paskudną osobą, nienawidzą się wzajemnie i pielęgnują tę nienawiść.
Totalnie nic więcej z tym nie robi, zdaje sobie sprawę, że ta relacja jest okropnie toksyczna, ale wystarczyłoby porozmawiać z kimś dorosłym i powiedzieć wprost co się dzieje.

Przechodząc do wątku romantycznego, no on mi się tak nie podobał. Był okropnie przeciągnięty, tak aby powstała powolna, ale napięta relacja i tak się nie stało. Wolałabym, aby dziewczyny pozostały jedynie przyjaciółkami.

Niestety ten tom jest dla mnie dużym rozczarowaniem, liczyłam na coś lepszego i bardziej rozbudowanego. Oceniłam tę pozycję 3,5 /5 ⭐️ i jest to najsłabiej przeze mnie oceniana książka autorki. Mocno się rozczarowałam, ale to też może wynikać z faktu, że jest to jednak książka dla młodszych czytelników.

#bookstagrampolska #bookstagrampolska📚 #book #bookfan #bookcommunity #bookfan #witch #witchaesthetic #prawdziwewiedźmy #córkitamtychwiedźm #wydawnictwoyoung #weronikałodyga #ksiazka #czytam #polskaksiazka #czytanie #fantasy #fantasybooks

Współpraca recenzencka @wydawnictwoyoung
Recenzja drugiej części , mogą wystąpić spojlery do poprzedniego tomu.

Lubicie czytać dylogie?

Dla mnie najczęściej dylogie są w sam raz. Czasami trudno zamknąć wszystkie wątki w 1 tomie a za mało ich na to, aby napisać trylogię.

Julkę i jej przyjaciół już poznaliśmy, a teraz razem z nimi stajemy przed trudnymi wyborami.
...

[ współpraca reklamowa ]
Z piórem Weroniki miałam już styczność wcześniej, chociażby w poprzednim tomie tej dylogii i bardzo mi się ono podoba. Styl pisania jest lekki, przez co również bardzo przyjemny, więc czytanie w ogóle nie męczy, jest również dobrze przystosowane dla młodszych czytelników.
Przechodząc do samej książki, podobała mi się ona tak samo, jak poprzednia część. Wszystkie wątki w bardzo fajny sposób zostały rozwinięte oraz wytłumaczone, ale i tak najbardziej podobał mi się plot-twist, którego w ogóle się nie spodziewałam.
Chociaż muszę przyznać, że na samym początku dosyć ciężko było mi się przyzwyczaić do magicznego świata, od którego trochę się odzwyczaiłam przez czekanie na premierę finałowej książki. Na szczęście przypomnienie sobie co działo się w poprzednim tomie oraz jak działa magiczny świat nie zajęło mi długo, więc dosyć szybko mogłam dalej pochłaniać nowe przygody bohaterów.
Książkę zdecydowanie polecam młodszym czytelnikom, ponieważ ma ona oznaczenie wiekowe 12+, więc może być dobra do zachęcenia młodszych do czytania.
Będzie ona również odpowiednia dla osób, które lubią tematykę wiedźm i magii oraz Harrego Pottera, bo w dalszym ciągu da historia daje mi trochę jego klimat.

[ współpraca reklamowa ]
Z piórem Weroniki miałam już styczność wcześniej, chociażby w poprzednim tomie tej dylogii i bardzo mi się ono podoba. Styl pisania jest lekki, przez co również bardzo przyjemny, więc czytanie w ogóle nie męczy, jest również dobrze przystosowane dla młodszych czytelników.
Przechodząc do samej książki, podobała mi się ona tak samo, jak poprzednia...

"Prawdziwe wiedźmy" to kontynuacja pierwszego tomy "Córki tamtych wiedźm" Weroniki Łodygi. Pamiętam jak cieszyłam się, że przeczytam pierwszą część. Uwielbiam wszystko co magiczne i bardzo chętnie po to sięgam, każda książka choć trochę związana z magią jest dla mnie cudowna. Pierwsza część pochłonęła mnie do reszty i tak szybko się skończyła, że z niecierpliwością wypatrywałam kolejnej. Druga część także spełniła moje oczekiwania.

A o czym są "Prawdziwe wiedźmy" ? To dalszy ciąg losów Julki i jej przyjaciółek: Karo, Łucji i od niedawna także Emi. Julia to bardzo wrażliwa dziewczyna, która nie potrafi poznać swojej magii. Nie dlatego, że nie chce, po prostu nie potrafi, a nikt do tej pory nie chciał jej w tym pomóc. Od kiedy pamięta jest niechciana przez babcię, która ciągle nie poradziła sobie ze śmiercią jedynej córki, a mamy Julki. Babcie nie opowiada dziewczynie niczego o jej rodzicach, jedynie powtarza, że ona nigdy nie będzie taka jak jej matka. Julia wzięła sobie to tak głęboko do serca, że gdy nauczycielka widzi w niej magiczny potencjał, ona nie potrafi jej uwierzyć i boi się "pokazać" swoją magię. Z pomocą jak zawsze przychodzą jej przyjaciółki. W tym tomie Emi i Julia nadal kontynuują udział w Turnieju i próbują "przeżyć". Obydwie zapisały się z chęcią nieudowodnienia innym, że są czegoś warte. Dodatkowo Julia poznaje Oskara, który znała jej rodziców i bardzo chętnie opowiada o nich. Okazuje się, że jej magia jest taka sama jak magia jej ojca - jest wyjątkowa.
Jesteście ciekawi jak dziewczyny poradziły sobie w Turnieju ?

W książce znajdziecie wiele przyjaźni, wsparcia, zrozumienia i determinacji w dążeniu do odkrywania nowego o sobie, ale też o magii. Będziecie też mogli obserwować rozwijające się uczucie. Dla mnie fabuła książki była bardzo ciekawa choć w tym tomie zabrakło mi zaczętego wcześniej wątku smoków. Bardzo podobały mi się odmienne charaktery przyjaciółek - każda jest inna, ale potrafią być dla siebie najważniejsze na świecie i sobie pomagać. Autorka pisze w taki sposób, że zachęca czytelnika do lektury. Osobiście nie mogłam się oderwać od książki.

"Prawdziwe wiedźmy" to kontynuacja pierwszego tomy "Córki tamtych wiedźm" Weroniki Łodygi. Pamiętam jak cieszyłam się, że przeczytam pierwszą część. Uwielbiam wszystko co magiczne i bardzo chętnie po to sięgam, każda książka choć trochę związana z magią jest dla mnie cudowna. Pierwsza część pochłonęła mnie do reszty i tak szybko się skończyła, że z niecierpliwością...

q = Czytaliście książki z motywem magii oraz przyjaźni?

Jeśli odpowiedź brzmi nie to koniecznie musicie sięgnać po drylogię przedstawioną na zdjęciu. "Prawdziwę wiedźmy" jest bardzo wartościową książka, a przede wszystkim kontynuacją 1 tomu, czyli "Córki tamtych wiedźm"
Jest to idealna historią dla młodszych czytelników (12+),ponieważ porusza bardzo istotne tematy.
Jednym z nich jest pięknie pokazana przyjaźń pomiędzy Julią, Łukcją, Karo oraz Emi. Dziewczny pomimo różnic, są dla siebie ogromnym wsparciem w trudnych chwilach.
Ważną kwestią jest też relacją głównej bohaterki (Julii) z jej babcią. Nastolatcę nie jest łatwo przez ciągła krytykę babci oraz wiecznego porównywania do swojej matki. Wyniku czego Julka wątpi w siebie oraz w swoje zdolności. Jednak nie poddaje się i cały czas z pomocą nauczycielki poprawia swoje zdolności.

Minusem dużym dla mnie jest to że przez kilka naście stron musiałam zmusić się do czytania, ponieważ nie mogłam wkręcić w fabułę. Mówią krótko nudziło mi się. Jednak po przejściu początku fabuła bardzo mnie wciągnęła, wręcz nie mogłam oderwać się od lektury. Myślę, że jeszcze sięgnę to oba tomy by ponownie towarzyszyć Julii.

współpraca z wydawnictwem young

q = Czytaliście książki z motywem magii oraz przyjaźni?

Jeśli odpowiedź brzmi nie to koniecznie musicie sięgnać po drylogię przedstawioną na zdjęciu. "Prawdziwę wiedźmy" jest bardzo wartościową książka, a przede wszystkim kontynuacją 1 tomu, czyli "Córki tamtych wiedźm"
Jest to idealna historią dla młodszych czytelników (12+),ponieważ porusza bardzo istotne tematy....

„Prawdziwe Wiedźmy " to kontynuacja „Córki Tamtych Wiedźm". Książki są o bohaterce Julii która uczy się w magicznej szkole magii.Jest wiedźmą i od nowa uczy się magii.Nie ma dobrych relacjii z babcią a jej rodzice nie żyją.Julia chcę być jak najbardziej podobna do swojej mamy ale powoli rozumie ,że nie będzie taka jak ona.Głównym problemem Julii jest to ,że nie umie rozróżniać złych ludzi od dobrych.Nie czuję pociągu do chłopaków tylko do dziewczyn a konkretnie do Emi.(Spoiler,pocałują się na końcu 🥹).
Polecam te książki z całego serca, pokochałam je na prawdę bo są świetne tak samo jak wszystko z pod pióra Weroniki❤️.
Książka jak najbardziej dla młodszych czytelników którzy lubią magię i wiedźmy🔮🧙🏻‍♀️.
(Współpraca reklamowana w wydawnictwem Young❤️)

„Prawdziwe Wiedźmy " to kontynuacja „Córki Tamtych Wiedźm". Książki są o bohaterce Julii która uczy się w magicznej szkole magii.Jest wiedźmą i od nowa uczy się magii.Nie ma dobrych relacjii z babcią a jej rodzice nie żyją.Julia chcę być jak najbardziej podobna do swojej mamy ale powoli rozumie ,że nie będzie taka jak ona.Głównym problemem Julii jest to ,że nie umie...

"Prawdziwe wiedźmy" to kolejny i zarazem cudowny tom dylogii wiedźm. Kocham tą dylogie całym sercem i jest ona dla mnie bardzo ważna. Styl pisania autorki przypadł mi do gustu ponownie. Cała historia i to w jaki sposób autorka przelała ją na papier jest poprostu przecudowna. Książka naprawdę oddaje klimat szkoły magii oraz turnieju magicznego. Mam nadzieję że przeczytacie tą książkę 🌿

"Prawdziwe wiedźmy" to kolejny i zarazem cudowny tom dylogii wiedźm. Kocham tą dylogie całym sercem i jest ona dla mnie bardzo ważna. Styl pisania autorki przypadł mi do gustu ponownie. Cała historia i to w jaki sposób autorka przelała ją na papier jest poprostu przecudowna. Książka naprawdę oddaje klimat szkoły magii oraz turnieju magicznego. Mam nadzieję że przeczytacie...

Uważam, że drugi tom jest zdecydowanie lepszy od pierwszego.

To, do czego mogę się przyczepić to zbędne opisy, pojawiające się w niektórych sytuacjach. W moim odczuciu był to taki zapychacz, byleby książka była dłuższa. Przez to całe napięcie i atmosfera związana z magicznym turniejem schodziły na drugi plan, a to było dla mnie najbardziej interesujące. Warto jednak zaznaczyć, że jest ich mniej niż w pierwszym tomie, to na pewno na plus.

Uwielbiam za to przyjaciółki Julii, które wspierają ją w każdej chwili. Karo to tak dobrze wykreowana postać, kocham jej humor, szczególnie w rozmowach z nauczycielami.

Wątek romantyczny może i był delikatnie naciągany (uważam, że książka byłaby dobra i bez tego, moim zdaniem za dużo różnych rzeczy się tam działo),jednak w efekcie wyszło uroczo.

Podsumowując, książka mimo, że w pewnych momentach mi się dłużyła, jest dosyć przyjemna do czytania, na pewno dobra dla młodszych czytelników, lubiących świat magii.

Moja ocena: 3.75/5 ⭐️

(współpraca reklamowa @wydawnictwoyoung)

Uważam, że drugi tom jest zdecydowanie lepszy od pierwszego.

To, do czego mogę się przyczepić to zbędne opisy, pojawiające się w niektórych sytuacjach. W moim odczuciu był to taki zapychacz, byleby książka była dłuższa. Przez to całe napięcie i atmosfera związana z magicznym turniejem schodziły na drugi plan, a to było dla mnie najbardziej interesujące. Warto jednak...

W drugim tomie Julia wraz z przyjaciółką bierze udział w turnieju magicznym, oprócz tego, z powodu że jej magia jest odrobinę inna, chodzi na dodatkowe lekcje u pani Wasiak. Próbuje również poznać prawdę o swoich rodzicach, jednak jej babcia nie chce w tym pomóc, a wręcz to uniemożliwia, powtarzając w kółko, że jej tata był najgorszym co spotkało rodzinę Juli, a ona sama nigdy nie będzie tak dobra jak jej mama. Na szczęście ma przyjaciółki i nauczycielkę, które ją wspierają i powtarzają że jest cudowną, wyjątkową osobą.

Jak dziewczynki poradzą sobie w turnieju? Czy babcia ma rację, a może to przyjaciółki i pani profesor jednak ją mają? Czy Julia będzie miała szansę poznać historię swoich rodziców?

Jak ja w tej historii nie znosiłam babci Julki, już od pierwszych stron miałam ochotę nią potrząsnąć. Okrutne relacje rodzinne jakie tu panowały, były wręcz przytłaczające, na szczęście dziewczyna nie została z problemem sama i mogła liczyć na wsparcie. Pomysł na historię bardzo mi się podobał, jednak początek książki mi się strasznie dłużył, nie mogłam się wciągnąć w czytanie. Dopiero od połowy, gdy akcja się rozkręciła, zaczęły wychodzić na jaw rodzinne tajemnice i pierwsze uczucia, naprawdę dobrze bawiłam się czytając. Książkę przechwyciła już moja córka, zobaczymy co ona powie, ale kocha wiedźmy i wszystko co magiczne więc wyfmdaje mj się że jej się spodoba.

W drugim tomie Julia wraz z przyjaciółką bierze udział w turnieju magicznym, oprócz tego, z powodu że jej magia jest odrobinę inna, chodzi na dodatkowe lekcje u pani Wasiak. Próbuje również poznać prawdę o swoich rodzicach, jednak jej babcia nie chce w tym pomóc, a wręcz to uniemożliwia, powtarzając w kółko, że jej tata był najgorszym co spotkało rodzinę Juli, a ona sama...

~Recenzja~
Książka była nawet fajna .Styl pisma autorki mi się bardzo podobał .Niestety sam przebieg wydarzeń był dla mnie strasznie długi i niezrozumiały Postacie zostały fajnie przedstawione chociaż czasami miałam problem ,żeby je rozrzucić i przypomnieć kto jest kim.(ale to jest moja osobista uwaga ,bo u mnie z pamięcią krucho).Moim zdaniem tez się długo czytało tą lekturę ,bo jest tak napisana ,że mogło by się czytać i czytać ,a strony nie przesuwały się dalej.Mimo ,że książka jest 12+ spokojnie mogę polecić ją młodszym czytelnikom (8-11 lat ) ,ponieważ oprócz niektórych toksycznych zachowań babci i niektórych nielicznych przekleństw nic takiego złego tam nie było .Jest to gatunek fantastyczny .Muszę się przyznać ,że nie za bardzo lubię fantastykę ,ale ta nawet pozytywnie mnie zaskoczyła .Szczerze książka jest warta przeczytania dla fanów fantastyki i dla młodszych osób .Moja ocena to 6/10⭐️
(Współpraca z @wydawnictwoyoung )

~Recenzja~
Książka była nawet fajna .Styl pisma autorki mi się bardzo podobał .Niestety sam przebieg wydarzeń był dla mnie strasznie długi i niezrozumiały Postacie zostały fajnie przedstawione chociaż czasami miałam problem ,żeby je rozrzucić i przypomnieć kto jest kim.(ale to jest moja osobista uwaga ,bo u mnie z pamięcią krucho).Moim zdaniem tez się długo czytało tą ...