Zdecydowanie jedna z najlepszych części Opowieści z Narnii (obok trzeciej i czwartej). Przede wszystkim niesamowita atmosfera - dużo słońca, dużo galopu, jeszcze więcej pięknego orientalizmu (ach! Loreena McKennit była cudownym tłem), trochę strachu przy grobowcach na pustyni, świetny klimat wielkiego miasta; do tego niekonwencjonalni bohaterowie... z lekko odwróconymi rolami.

Na początku nieco obawiałem się piątej części, gdy dowiedziałem się, że łamie ona pewien schemat - tym razem jest to czysto narnijska opowieść - żadne dziecko nie przenosi się tam z naszego świata. No ale! Wszystkie obawy dość szybko się rozwiały, bo czyta się to dość wartko, dosłownie galopem, aż chciałoby się zwolnić i nacieszyć atmosferą wspaniałego Taszbaanu, wędrówką przez pustynię, nocą przy grobowcach. Wszystko przeszło zdecydowanie zbyt szybko. Nie wiem. To chyba moja ulubiona część Narnii, choć największy sentyment i tak mam do pierwszej... choć tam dopiero wszystko się rozkręca - tutaj galopuje już pełną parą.
Polecam wszystkim, bez względu na wiek oczywiście!

Zdecydowanie jedna z najlepszych części Opowieści z Narnii (obok trzeciej i czwartej). Przede wszystkim niesamowita atmosfera - dużo słońca, dużo galopu, jeszcze więcej pięknego orientalizmu (ach! Loreena McKennit była cudownym tłem), trochę strachu przy grobowcach na pustyni, świetny klimat wielkiego miasta; do tego niekonwencjonalni bohaterowie... z lekko odwróconymi...