Jedna z najlepszych książek o tej tematyce, a trochę ich już czytałam. Kielar, będący jednym z pierwszych więźniów Auschwitz, odsłania kontrasty, obok wynaturzonych oprawców, nieraz uderzające sposoby na przetrwanie więźniów i walkę z ciągłym głodem jak jedzenie ziemniaków w trupiarni, ukrywanie jedzenia pod trupami, przy transporcie których m.in. pracował autor, obrzydliwe skrajności takie jak przypadki kanibalizmu, ale i miłość, w której odnajdowali nadzieję i ucieczkę od okrutnej rzeczywistości w "odbytnicy świata".

Nie brak też opisów nieznanej dotychczas strony życia obozowego, jak na przykład, z uwagi na kolejne objęte przez Kielara stanowisko, kontakt z miejscową ludnością a nawet udział w weselu! Rzadko wspominaną w innych publikacjach jest informacja, że rodziny zamordowanych w obozie mogły otrzymywać, za niemała rzecz jasna opłatą, prochy swoich zmarłych, często jednak zmieszane z prochami innych ofiar, a także możliwość pisania listów, przesyłania paczek z żywnością. Język jakim się posługuje przez cały czas, wydaje się pozbawiony emocji, chłodny, nie użala się nad sobą, bez dramatyzmu opisuje codzienne katowania, morderstwa, nawet moment powieszenia na nieudaną ucieczkę kolegi, ze szczegółami, przez co czytelnik zadaje sobie pytanie: czy na prawdę do tego można się przyzwyczaić? Ile jest w stanie znieść człowiek a także w wielu przypadkach do jakiej demoralizacji posunąć, aby przeżyć?

Autor, który niejednokrotnie cudem uniknął śmierci, opisuje nie tylko znane już wszystkim fakty, ale również sferę emocjonalną i ludzką psychikę z różnych perspektyw, ze względu na różnorakie stanowiska jakie obejmował w obozach i tym jego wspomnienia jak i sama książka różnią się od innych. Jest ona dokładnie "dokumentem ludzkiej wielkości wśród morza ludzkiej podłości. To niezrównana książka, tak niezrównana że czytelnik wciąż zmuszony jest zadawać sobie pytanie jak mogło do tego wszystkiego dojść?". Szczera i prawdziwa aż do bólu, polecać myślę nie trzeba.

Jedna z najlepszych książek o tej tematyce, a trochę ich już czytałam. Kielar, będący jednym z pierwszych więźniów Auschwitz, odsłania kontrasty, obok wynaturzonych oprawców, nieraz uderzające sposoby na przetrwanie więźniów i walkę z ciągłym głodem jak jedzenie ziemniaków w trupiarni, ukrywanie jedzenia pod trupami, przy transporcie których m.in. pracował autor, obrzydliwe...