Zbiór wspomnień "obozowiczów" KL Auschwitz-Birkenau.Nie zgadzam się z opinią że brak w książce drastycznych opisów, niestety są i to mocne.Kto tak twierdzi chyba jej nie czytał, bo jak można mniemać, że odcięcie człowiekowi głowy łopatą jest normalne nie drastyczne?

Zbiór wspomnień "obozowiczów" KL Auschwitz-Birkenau.Nie zgadzam się z opinią że brak w książce drastycznych opisów, niestety są i to mocne.Kto tak twierdzi chyba jej nie czytał, bo jak można mniemać, że odcięcie człowiekowi głowy łopatą jest normalne nie drastyczne?

Poruszająca książka, w której zostało pokazane spojrzenie na obozową codzienność okiem różnych osób przebywających w obozie. Nie zawiera bardzo drastycznych scen, ale jak ktoś ma bujną wyobraźnie to bez problemu znajdzie się w tamtym miejscu i tamtym czasie i przeżyje to sam - wewnętrznie.

Poruszająca książka, w której zostało pokazane spojrzenie na obozową codzienność okiem różnych osób przebywających w obozie. Nie zawiera bardzo drastycznych scen, ale jak ktoś ma bujną wyobraźnie to bez problemu znajdzie się w tamtym miejscu i tamtym czasie i przeżyje to sam - wewnętrznie.

"Numery mówią" jest zbiorem osobistych wspomnień byłych więźniów obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu i Brzezince. Znajdziemy w niej przerażające opowieści o głodzie, chorobach, egzekucjach, panującym brudzie, smrodzie, braku wody do picia jak i mycia się, morderczej pracy, wielogodzinnych apelach, walce o przetrwanie.
Historie te jednak mają w sobie odrobinę nadziei, niektóre nawet są zabawne. Ile trzeba mieć w sobie siły aby o śmierci i o swych oprawcach pisać z nutą humoru!
Najsmutniejsze historie jak dla mnie były opowiadane przez kobiety znajdujące się w obozach. Opowieści o rozłące z dzieckiem, które było przewiezione do innego obozu, o sposobach uśmiercania noworodków, które rodziły się w obozie, o tym jak ciężarne nigdy nie zaznały szczęścia bycia matką bo od razu były kierowane do krematorium są chyba najbardziej wstrząsające. Ból jaki doznaje matka świetnie oddaje wiersz jednej z więźniarek:
"Wszędzie cię widzę, syneczku maleńki!
Widzę cię w polu, gdy sadzimy soję,
Wciąż przed oczami dzieciąteczko moje!
Widzę cię rano, w południe i w nocy,
Już wypłakałam swoje smutne oczy...

O gdyby jakaś tajemnicza siła
Do moich ramion skrzydła przyczepiła,
To bym w przestworza wzniosła się nieznane
I odszukała dziecko ukochane.
Tak bym gorąco ciebie przytuliła,
Żebym ci wszystkie troski nagrodziła."

Chyba nikt nie jest w stanie wyobrazić sobie co tam się działo, męka tych ludzi nie znajduje żadnych słów, które mogły by opisać te straszne wydarzenia. Ja również nie wiem co bym mogła jeszcze napisać w temacie tej książki. Uważam, że należy ją przeczytać i głęboko przemyśleć. Cieszmy się, że nie musimy doznawać takiego cierpienia! Recenzje o ile można to tak nazwać zakończę cytatem:
"KL Auschwitz został zbudowany na nienawiści i na pogardzie człowieka w imię obłąkańczej ideologii. Aby zatem nigdy nie powtórzyły się czasy hańby dla ludzkości, aby doznania świadków tamtych zdarzeń- mogły stać się przestrogą i ostrzeżeniem..."

"Numery mówią" jest zbiorem osobistych wspomnień byłych więźniów obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu i Brzezince. Znajdziemy w niej przerażające opowieści o głodzie, chorobach, egzekucjach, panującym brudzie, smrodzie, braku wody do picia jak i mycia się, morderczej pracy, wielogodzinnych apelach, walce o przetrwanie.
Historie te jednak mają w sobie odrobinę nadziei,...

4/52/17 Numery mówią. Wspomnienia więźniów KL Auschwitz, oprac. Zofia Stochowa
Książka ta to zbiór 16 wspomnień byłych więźniów z obozów koncentracyjnych w Auschwitz-Birkenau oraz z terenów byłej Rzeszy. To także 16 opowieści z czasów wojny i zagłady, kiedy to ludzkie życie i wszelkie jego wartości tak nagle przestały mieć jakiekolwiek znaczenie. Pobyt w obozach zagłady na zawsze zmieniał ludzi i jeśli nawet cudem przetrwali to piekło, nigdy już nie byli tacy jak wcześniej. Obóz wypalał na ich czołach piętno śmierci i życia, nadziei i rozczarowania, miłości i zdrady.Wspomnienia tworzące niniejszą książkę wyrywkowo ukazują obraz obozu w Oświęcimiu od momentu jego powstania aż do czasu wyzwolenia i tzw. marszu śmierci. Wydaje się, że ich autorzy starają się być obiektywni, zdystansowani i rzeczowo opowiadają o życiu, niedoli i śmierci swoich bliskich oraz znajomych, lecz to tylko takie złudzenie, gdyż pod warstwą opanowania dominują emocje, żal, ból i łzy.
Pośród wspomnień pojawiają się nazwiska Polaków, którzy pisali o swoich przeżyciach w prywatnych publikacjach. Taką postacią jest np. pani Janina Komenda, która swoje wspomnienia z pobytu w obozie w Brzezince opisała w książce pt. "Lager Brzezinka".
Wszyscy ci, którzy wspominają swój pobyt w obozach Auschwitz-Birkenau w czasie okupacji byli związani z politycznymi podziemnymi ugrupowaniami walczącymi o wolność. Śląskie stowarzyszenia do walki z okupantami działały we wszystkich większych miastach na Śląsku i w Zagłębiu: Bielsku, Pszczynie, Katowicach, Gliwicach, Mysłowicach, Tarnowskich Górach, Sosnowcu, Dąbrowie Górniczej i w wielu innych. Byli więźniowie wspominają pracę na rzecz tajnych stowarzyszeń, moment aresztowania przez Gestapo, pobyt w ciężkich więzieniach, tortury przy przesłuchaniach i wysyłkę do obozu koncentracyjnego.
Warto zapoznać się także z przedmową i ze wstępem, które omawiają początki istnienia obozu, ukazują historię pierwszych więźniów (numery 1-30) oraz w pewien chronologiczny sposób przedstawiają jego funkcjonowanie i organizację aż do dnia wyzwolenia w styczniu 1945 roku.

4/52/17 Numery mówią. Wspomnienia więźniów KL Auschwitz, oprac. Zofia Stochowa
Książka ta to zbiór 16 wspomnień byłych więźniów z obozów koncentracyjnych w Auschwitz-Birkenau oraz z terenów byłej Rzeszy. To także 16 opowieści z czasów wojny i zagłady, kiedy to ludzkie życie i wszelkie jego wartości tak nagle przestały mieć jakiekolwiek znaczenie. Pobyt w obozach zagłady na...

Przeczytana jednym tchem. Niezwykle wciągająca. Napisana w formie wspomnień niezwykle porusza, daje do myślenia i stawia przed pytaniem, co w świecie poszło nie tak, żeby doszło do takich okrutnych rzeczy. Czy faktycznie obsesja jednego człowieka mogła doprowadzić do makabry tylu ludzi?
Przeczytałam wiele książek o tej tematyce i uważam, że ta jest jedną z najlepszych.

Przeczytana jednym tchem. Niezwykle wciągająca. Napisana w formie wspomnień niezwykle porusza, daje do myślenia i stawia przed pytaniem, co w świecie poszło nie tak, żeby doszło do takich okrutnych rzeczy. Czy faktycznie obsesja jednego człowieka mogła doprowadzić do makabry tylu ludzi?
Przeczytałam wiele książek o tej tematyce i uważam, że ta jest jedną z najlepszych.

Literatury obozowej nigdy dość.

Literatury obozowej nigdy dość.

Jeśli ktoś spodziewa się szczegółowych, drastycznych opisów z pobytu w Oświęcimiu to tutaj tego nie znajdzie. Kilka faktów opisanych raczej w sposób 'delikatny'. Ale ogólnie książka dobra i zdecydowanie polecam.

Jeśli ktoś spodziewa się szczegółowych, drastycznych opisów z pobytu w Oświęcimiu to tutaj tego nie znajdzie. Kilka faktów opisanych raczej w sposób 'delikatny'. Ale ogólnie książka dobra i zdecydowanie polecam.

Wstrząsająca, bo w pełni prawdziwa. Nic dodać, nic ująć.

Wstrząsająca, bo w pełni prawdziwa. Nic dodać, nic ująć.

Niestety ksiazka gdzies sie zapodziala. Na pewno nabede nowa. Mysle, ze w poprzednich komentarzach zostalo wystarczajaco na jej temat napisane. Coz wiecej dodac...

Niestety ksiazka gdzies sie zapodziala. Na pewno nabede nowa. Mysle, ze w poprzednich komentarzach zostalo wystarczajaco na jej temat napisane. Coz wiecej dodac...

Świadectwo. Pozycja obowiązkowa.

Świadectwo. Pozycja obowiązkowa.