powiem tak - strata czasu.
główny bohater jest tak wkurzający że nie da się go znieść, ilość przeklęstw jest bardzo niepotrzebna, bo słowo "kurwa" pojawiło się co chwilę.

powiem tak - strata czasu.
główny bohater jest tak wkurzający że nie da się go znieść, ilość przeklęstw jest bardzo niepotrzebna, bo słowo "kurwa" pojawiło się co chwilę.

Słaba pozycja. Przesłuchałam w trakcie robienia innych rzeczy, ale nie zdecydowałabym się sięgnąć po fizyczna książkę, bo szkoda by mi było czasu.

Słaba pozycja. Przesłuchałam w trakcie robienia innych rzeczy, ale nie zdecydowałabym się sięgnąć po fizyczna książkę, bo szkoda by mi było czasu.

Facet z traumą, którą ulecza pies ze schroniska oraz nowa kobieta. Strasznie sztampowe i po prostu nudne. A osłanianie kiepskiego pisarstwa żałobą, to po prostu żenada.

Facet z traumą, którą ulecza pies ze schroniska oraz nowa kobieta. Strasznie sztampowe i po prostu nudne. A osłanianie kiepskiego pisarstwa żałobą, to po prostu żenada.

Miał być slow burn.... Nie był. Nawet okładka jest stylizowana na M Zapatę.... Temat ciekawy, więc gdyby nie była tak nieporadnie napisana, mogłaby się podobać. Niestety ta nieporadność sprawiła, że przedstawione wydarzenia, postaci, sytuacje były miałkie i nie wywołały we mnie żadnych emocji.

Miał być slow burn.... Nie był. Nawet okładka jest stylizowana na M Zapatę.... Temat ciekawy, więc gdyby nie była tak nieporadnie napisana, mogłaby się podobać. Niestety ta nieporadność sprawiła, że przedstawione wydarzenia, postaci, sytuacje były miałkie i nie wywołały we mnie żadnych emocji.

"Tęsknota za człowiekiem to najgorsza kara jaką można dostać od życia. "

⬇️

"Najlepsze wciąż musi przyjść."
Autor: @szponarmagda
Wydawnictwo: Szpony

Rafał Graff był świetnym fotografem.Kochal swoją pracę do momentu poznania swojej żony. Przekonał się, że miłość do robienia zdjęć jest niczym, w porównaniu do uczucia, którym darzył Julię.

Tragiczny w skutkach wypadek, zabrał mu sens życia. Zawieszony pomiędzy wspomnieniami a teraźniejszością, brakuje mu sił i perspektyw do dalszego życia. Od początku jego upadku, był przy nim Janek, który dąży do wyciągnięcia przyjaciela z dna i pcha go do przodu.

Nina jest wychowanką domu dziecka. Pracuje w schronisku, do którego ze zleceniem przyjezdza Rafał. Już w pierwszej chwili, ratuje dziewczynę z opresji.

Smutna a zarazem piękna opowieść. Nie znajdziecie tu typowego romansu. Historia pokazuje, jak trudno jest żyć po stracie. Żałoba i ból nie przemija, nigdy nie poradzimy sobie ze stratą, można jedynie starać się żyć dalej, zachowując pamięć o najbliższych. Książka pokazuje nam życie w domach dziecka, ich koszmary. Zniszczona przyszłość już na starcie, brak pomocy i wsparcia psuje psychikę. Powieść jest dość trudna i ciężka, ale mimo to szybko sie ją czyta.
Przy czytaniu możemy odczuć ból towarzyszący bohaterom, a problem depresji lub prób samobójczych wstrząsa doszczętnie. Kolejna szpilą wbijaną przez autorkę są toksyczne relacje i brak akceptacji swoich decyzji przez rodzinę. Książka przed każdym rozdziałem posiada fragmenty piosenek, które wprowadzają nas w odpowiedni nastrój.
Powieść złapała mnie za serce, pokazując walkę nie tylko o siebie. Zachęcam do zagłębienia się w lekturze i przekonania się jak kruche jest życie fizyczne,jak i psychiczne.

meggi.books

"Tęsknota za człowiekiem to najgorsza kara jaką można dostać od życia. "

⬇️

"Najlepsze wciąż musi przyjść."
Autor: @szponarmagda
Wydawnictwo: Szpony

Rafał Graff był świetnym fotografem.Kochal swoją pracę do momentu poznania swojej żony. Przekonał się, że miłość do robienia zdjęć jest niczym, w porównaniu do uczucia, którym darzył Julię.

Tragiczny w skutkach...

Jak tylko skończyłam epilog pomyślałam "Ale jak to? I to ma być koniec?" Zdecydowanie poczułam się oszukana.
Historia jest dobra ale skupia się tylko na Filipie i utraconej miłości, którą była Julia. Trochę się na audio gubiłam czy teraz jest teraźniejszość czy przeszłość bo w taki właśnie przeplatany sposób poznajemy całą historię. Chciałabym więcej Niny i jej przeszłości oraz tego co ją łączyło z Patrykiem. Niechby to był nawet jeden rozdział z tamtych czasów a czuję, że ta historia mogłaby jeszcze bardziej poruszyć. A tymczasem muszę ująć punkcik za nijakie zakończenie, które wywołało rozczarowanie i rozdrażnienie......

Jak tylko skończyłam epilog pomyślałam "Ale jak to? I to ma być koniec?" Zdecydowanie poczułam się oszukana.
Historia jest dobra ale skupia się tylko na Filipie i utraconej miłości, którą była Julia. Trochę się na audio gubiłam czy teraz jest teraźniejszość czy przeszłość bo w taki właśnie przeplatany sposób poznajemy całą historię. Chciałabym więcej Niny i jej przeszłości...

[Książka z prywatnej biblioteczki]

Są takie książki, które zapadają głęboko w sercu. Są takie historie, o których ciężko zapomnieć. I są takie autorki, po książki których sięga się w ciemno. Ja tak właśnie mam w przypadku twórczości Magdaleny Szponar.
Tę książkę zakupiłam na własny użytek ale postanowiłam podzielić się z wami swoimi wrażeniami. Dlaczego? Bo uważam, że poruszana w niej problematyka jest warta rozpowszechnienia.
Przede wszystkim mamy tutaj żal. Smutek, rozpacz, cierpienie i morze bólu po stracie tej jednej, jedynej osoby. Mamy także trudne relacje rodzinne. Ale nie tylko. Bo to, co dotyczyło głównego bohatera to jedno, ale to co dotknęło główną postać kobiecą to drugie.
Od samego początku wpadamy to studni zwanej depresją. Autorka krok po kroku pokazywała, co ta bestia jest w stanie zrobić z człowiekiem. Nic więc dziwnego, że Filip nie dał rady uporać się ze śmiercią ukochanej.
Nina dla Filipa natomiast stała się światełkiem. Takim promykiem po milimetrze niezauważalnie wyciągającym go z mroku. Choć biorąc pod uwagę jej osobisty bagaż doświadczeń byłam pełna obaw o to, co wyniknie z tej znajomości.
Poznajemy również kulisy pasji Filipia jaką jest fotografia. Umiejętnie przeplata się ten motyw dodając kropki nad "i". Ale to nie wszystko co nas czeka. Staniemy również oko w oko z futrzastą czworonożną bestią i problematyką schronisk.
Uwierzcie mi, książka posiada naprawdę dużo wątków. Dużo różnorodnych motywów ale każdy z nich, moim zdaniem, dostał odpowiedni zasób wydarzeń tak, że fajnie łączą się w spójną całość. Dokładając do tego dopieszczona fabułę ze świetną kreacją bohaterów mamy powieść nieodkładalną.
To nie jest prosta historia. Piękna ale strasznie bolesna. Poruszająca wszystkie struny w moim sercu. Przejmująca i zmuszająca do refleksji. Pełna emocji. Wyzwalająca łzy, więc zapas chusteczek podczas czytania jak najbardziej wskazany.

Polecam



▪️▪️▪️
#magdalenaszponar #nwmpms #haziary #wydawnictwoszpony #literaturakobieca #recenzja #booklovers #bookphoto #lubimyczytać #goodbook #polecamskiążkę #wyzwaniegranicepl

[Książka z prywatnej biblioteczki]

Są takie książki, które zapadają głęboko w sercu. Są takie historie, o których ciężko zapomnieć. I są takie autorki, po książki których sięga się w ciemno. Ja tak właśnie mam w przypadku twórczości Magdaleny Szponar.
Tę książkę zakupiłam na własny użytek ale postanowiłam podzielić się z wami swoimi wrażeniami. Dlaczego? Bo uważam,...

Filip stracił wszystko co kochał, swoją największą miłość. Jego żal, tęsknota, złość ciągnął go na samo dno a każdy dzień jest dla niego koszmarem.
Gdy filip obiecuje pomóc swojemu przyjacielowi jego życie nagle się zmienia. Mężczyzna ma pomóc że zdjęciami w schornisku, już samo chwycenie za aparat to dla niego wyzwanie.
Tam właśnie poznaje rożowowłosą Ninę, która mimo swojego radosnego usposobienia kryje w sobie wiele tajemnic nie koniecznie dobrych...
Czy wspólnie zdołają poskładać się na nowo ?

"Najlepsze wciąż jusi przyjść" to zupełnie nową odsłona autorki. Jest to jedna z tych książek, które zapadają czytelnikowi w pamięć nie tylko poprzez swoją tematykę.
Ona sprawiła że zupełnie inaczej zaczęłam postrzegać świat dookoła a najdrobniejsze gesty stały się niesamowicie ważne.

Filip to mężczyzna który bardzo ciężko radzi sobie z dalszym życiem. Autorka tak wykreowała tą postać że dosłownie jego zachowanie I jego wewnętrzną rozpacz chwyta nas za serce. Nie ma chyba w życiu nic gorszego jak utracić sens swojego życia.
Nina natomiast to kobieta, która swoją radością stara się zarazić wszystkich, a swoje ogromne serce jest w stanie oddać każdemu kto tylko potrzebuje pomocy. Mogło by się wydawać że to bohaterka jak każda inna, przecież wiele takich w książkach jednak i jej postać skrywa na prawdę wiele bólu.

To co znalazłam w tej książce sprawiło że moje serce zaczęło mocniej bić. Autorka doskonale przedstawiła tutaj motyw straty bliskiej osoby i szczerze wam powiem że sama odpływałam myślami do wydarzeń z książki. Ponadto na ogromne uznanie zasługuje stworzenie tak cudownych i mimo wszystko barwnych postaci. W tym wszystkim ja odnalazłam równowagę.
Może i każde z nich zostało niesamowicie skrzywdzone przez los jednak to co ich połączyło to właśnie dość bujne i niesamowicie różne charaktery.

Kto zna twórczość autorki ten wie że jej styl pisania jest niesamowity. Tym razem tylko utwierdzila mnie w przekonaniu że nie ważne jaką książkę napisze, nie ważne o jakiej tematyce, nie ważne czy złamie mi nią serce czy wręcz przeciwnie to po każdą jej książkę jestem w stanie sięgnąć w ciemno!

"Najlepsze wciąż musi przyjść " to pozycja książkowa idealna dla miłośników wzruszających hotorii które dają nadzieję, ale uważam że z historią Filipa i Niny polubi się wielu czytelników nawet tych preferujących inną tematykę. Ta książka przedstawia życie bohaterów w tak unikatowy i wspaniały sposób że zrobi wrażenie na niejednej osobie.
POLECAM KOCHANI

Filip stracił wszystko co kochał, swoją największą miłość. Jego żal, tęsknota, złość ciągnął go na samo dno a każdy dzień jest dla niego koszmarem.
Gdy filip obiecuje pomóc swojemu przyjacielowi jego życie nagle się zmienia. Mężczyzna ma pomóc że zdjęciami w schornisku, już samo chwycenie za aparat to dla niego wyzwanie.
Tam właśnie poznaje rożowowłosą Ninę, która mimo...

Duży plusik jest za osadzenie akcji w schronisku, to brzmi uroczo. A reszta trochę stereotypowo. Mroczny, tajemniczy mężczyzna. Szalona, zagubiona kobieta z przeszłością. Chyba najbardziej mi przeszkadzało, że myślałam że od traumatycznego wydarzenia w życiu Filipa minęło X lat - chociaż rok. A tu bohater w ogromnej żałobie po 3 miesiącach już znajduje nowa bratnia duszę...

Duży plusik jest za osadzenie akcji w schronisku, to brzmi uroczo. A reszta trochę stereotypowo. Mroczny, tajemniczy mężczyzna. Szalona, zagubiona kobieta z przeszłością. Chyba najbardziej mi przeszkadzało, że myślałam że od traumatycznego wydarzenia w życiu Filipa minęło X lat - chociaż rok. A tu bohater w ogromnej żałobie po 3 miesiącach już znajduje nowa bratnia duszę...

Całkiem niezła książka, ale nie dla mnie. Dla mnie zdecydowanie za smutna. Bardzo dużo silnych emocji, smutku, żalu, depresji.
Powieść zwraca uwagę na problem bólu po stracie bliskich.
Można sięgnąć, jednak ja wolę nieco inne powieści ;)

Całkiem niezła książka, ale nie dla mnie. Dla mnie zdecydowanie za smutna. Bardzo dużo silnych emocji, smutku, żalu, depresji.
Powieść zwraca uwagę na problem bólu po stracie bliskich.
Można sięgnąć, jednak ja wolę nieco inne powieści ;)