Tak wiele dobrego naczytałam się wcześniej o książkach Biggersa, że zabierałam się za tę pozycję nastawiona nad wyraz pozytywnie. Zwłaszcza, że klasyczne kryminały/powieści detektywstyczne uwielbiam ponad wszystko. Może wręcz za bardzo pozytywnie się nastawiłam i zbyt wysokie oczekiwania względem niej sprawiły, że tak mocno się zawiodłam. Bowiem była to pozycja dosyć nijaka z sama postać Charliego Chana totalnie bezpłciowa (może nie liczyłam na poziom Holmesa czy Poirota, ale chociaż Maigreta czy Montalbano jak najbardziej). Piszę ten komentarz klika miesięcy po przeczytaniu tej pozycji i przyznam szczerze, że niewiele już z niej pamiętam poza główną linią fabularną (a kryminały z reguły zapamiętuję bardzo dobrze). Być może dam jeszcze szansę autorowi, zwłaszcza, że akurat w tej pozycji Charlie Chan gra kompletnie drugoplanową rolę, na pewno jednak moje nastawienie przez lekturą kolejnej części tego cyklu będzie już zupełnie inne.

Tak wiele dobrego naczytałam się wcześniej o książkach Biggersa, że zabierałam się za tę pozycję nastawiona nad wyraz pozytywnie. Zwłaszcza, że klasyczne kryminały/powieści detektywstyczne uwielbiam ponad wszystko. Może wręcz za bardzo pozytywnie się nastawiłam i zbyt wysokie oczekiwania względem niej sprawiły, że tak mocno się zawiodłam. Bowiem była to pozycja dosyć nijaka...