Dzięki uprzejmości autora miałam okazję przeczytać jego książkę.

"Pamiętam, jak byłeś młody i chciałeś zmienić świat. Trudno mi uwierzyć, że dla pieniędzy i sławy poświęciłeś duszę. Stałeś się ślimakiem bez kręgosłupa moralnego! Wszyscy się cieszą, wszyscy się cieszą, tylko Polski żal!"

Jacek po jednej z lekcji historii zaczął marzyć, aby zostać ministrem edukacji i zmienić system. Dzięki znajomością udaje mu się dostać do biura poselskiego i tu poznał pierwsze tajniki polityki. Zaczynał od samego dołu, bo najpierw Wójt gminy, gdzie dorobił się niezłej kasy, jednak chciał więcej. W końcu został dostrzeżony, został posłem, a następnie ministrem edukacji jednak te jego marzenia i priorytety się zmieniły, stał się żądny władzy i pieniędzy.

Mimo tego, iż jest to fikcja literacka to jednak przekaz jest dość mocny i można też się odnieść do tego co dzieje się w naszej polityce. Jak to w życiu bywa jest uczciwy polityk, ale i taki, który idzie, aby się dorobić. Afery ukazane w książce podejrzewam, że zainspirowane prawdziwymi wydarzeniami i to chyba najbardziej przeraża. Ogólnie książkę czyta się dość przyjemnie, każdy rozdział opowiada konkretną sytuacje w życiu Jacka i jego rodziny. Na końcu wszystko spięte w całość. Główny bohater momentami dość irytujący ale właśnie większość polityków taka jest nie ważne jak, aby tylko osiągnąć swój cel. Reszta postaci też posiada swój charakter i pokazuje jaki mają wpływ na Jacka i jego decyzje. Książka jest napisana prosty zwykłym językiem, który bezpośrednio trafia do czytelnika.

Dzięki uprzejmości autora miałam okazję przeczytać jego książkę.

"Pamiętam, jak byłeś młody i chciałeś zmienić świat. Trudno mi uwierzyć, że dla pieniędzy i sławy poświęciłeś duszę. Stałeś się ślimakiem bez kręgosłupa moralnego! Wszyscy się cieszą, wszyscy się cieszą, tylko Polski żal!"

Jacek po jednej z lekcji historii zaczął marzyć, aby zostać ministrem edukacji i...

Co jesteś w stanie zrobić dla pieniędzy? Dla sławy? Dla korzyści materialnych?

Czy pieniądze zmieniają człowieka? Osobiście uważam że bardzo! Przykładem na to jest Jacek bohater książki „Prezydent” @r.k.jaworowski_writer @ridero.pl

Poznajemy Jacka, który po odbytej karze w szkole postanawia zmienić swoje życie i chce zostać ministrem- a konkretniej ministrem edukacji bo chce zmienić szkoły i formę edukacji. Jacek najpierw dostaje się do biura ministra Adama i tam zaczyna się piąć po szczeblach kariery zatracając się w niej kompletnie- gdyż chce zostać prezydentem!

Książka jest napisana prostym językiem. Pokazuje Nam, mimo że jest to fikcja, jak to życie polityczne tak naprawdę wygląda. Kto pociąga za sznureczki. Kto jest głową w polityce. Pokazuje jak wiele człowiek jest zdolny zrobić aby odpowiednia kwota zasiliła konto. Ale również i to, że wchodząc do bagna zaczynasz się w nim topić. I mimo że Jacek chciał zmienić edukację i szkoły to tak go pochłonęły pieniądze i chęć posiadania ich coraz więcej że zapomniał po co tak naprawdę była ta jego ciężka droga.

Nie lubię polityki, nie lubię też o niej czytać, ale jednak książka daje do myślenia. Jak bardzo człowiek potrafi się zepsuć? Gdzie jest granica moralności? Czy przede wszystkim istnieje moralność w dzisiejszych czasach?

Jestem bardzo ciekawa waszych odczuć po przeczytaniu tej krótkiej książki.

Ogólna ocena: 6,5/10
[dziekuję autorowi @r.k.jaworowski_writer za możliwość przeczytania e-booka ]

Co jesteś w stanie zrobić dla pieniędzy? Dla sławy? Dla korzyści materialnych?

Czy pieniądze zmieniają człowieka? Osobiście uważam że bardzo! Przykładem na to jest Jacek bohater książki „Prezydent” @r.k.jaworowski_writer @ridero.pl

Poznajemy Jacka, który po odbytej karze w szkole postanawia zmienić swoje życie i chce zostać ministrem- a konkretniej ministrem edukacji bo...

Jacek pod wpływem pewnego incydentu w szkole postanawia zostać ministrem edukacji. Powoli i mozolnie pnie się po kolejnych szczeblach kariery. Droga od pomocnika w biurze poselskim do sejmu idzie mu jak z płatka. Teraz może zostać nowym prezydentem... Czy także to marzenie się spełni? Do czego jest w stanie posunąć się mężczyzna, by objąć upragniony urząd?

Choć ta pozycja zakwalifikowana została na jednym z portali jako literatura obyczajowa, ja raczej określiłabym ją mianem political fiction. Co prawda i takie wątki się w niej pojawiają, ale jedynie wzbogacają treść, a nie wywierają na nią znaczący wpływ. Ci, którzy znają mnie dłużej, wiedzą, że polityka i wszelkie związane z nią aspekty raczej nie leżą w sferze moich zainteresowań, jednak tę książkę przeczytałam z rosnącą ciekawością. Fabuła okazała się bardzo wciągająca, przeczytałam ją praktycznie za jednym zamachem. Główny bohater jest postacią niejednoznaczną, która pomimo braku kręgosłupa moralnego ceni wartość, jaką jest rodzina. Język autora był lekki i prosty, dzięki czemu, moim zdaniem oczywiście, powinna trafić do grona wielu, zróżnicowanych odbiorców.

To po pierwsze powieść o marzeniach oraz dążeniu do ich realizacji, co wymaga samozaparcia, ogromu włożonej pracy czy determinacji. Aczkolwiek mówi też o zatraceniu ideałów, sprzeniewierzeniu się wielu wartościom bądź wyzbyciu się wszelkich hamulców w marszu na sam wierzchołek góry zbudowanej z własnych pragnień.

Pisarz okazał się świetną obserwatorem, który rewelacyjnie orientuje się różnych meandrach polityki i prawach nią rządzących. Choć ta lektura to fikcja literacka czytelnik może odnaleźć odniesienia do rzeczywistej sytuacji w naszym państwie . Bez zbytecznej delikatności Rafał Jaworowski pokazuje nam wszelkie brudne zagrywki odbywające się w tym środowisku. Tam nie liczy się człowiek, ale władza, wpływy oraz pieniądze. Polityczne bagienko to miejsce, gdzie wszelkie chwyty są dozwolone, byle tylko pokonać rywala lub osiągnąć zamierzony cel. Karierę robią nie ci, którzy faktycznie chcą coś zmienić, uczynić coś dobrego dla społeczeństwa i kraju. Na sam szczyt trafiają ci, którzy mają tzw. "plecy" i chcą sobie tylko nabić kabzę. Wszechobecne stają się układy, korupcja, nepotyzm czy manipulacja i szantaż. Twórca uświadamia nam również, jaki wpływ na rzetelność dziennikarzy, bezstronność mediów, rozdzielność państwa z Kościołem mają działacze zwycięskiej partii.

To była miła odmiana w moim czytelniczym repertuarze i przyjemnie spędziłam z nią czas. Sądzę, iż ta książka usatysfakcjonuje nie tylko grono zainteresowanych areną polityczną, ale również mnóstwo innych odbiorców, gdyż ta dziedzina nauk społecznych została ukazana w naprawdę znakomity sposób.

Jacek pod wpływem pewnego incydentu w szkole postanawia zostać ministrem edukacji. Powoli i mozolnie pnie się po kolejnych szczeblach kariery. Droga od pomocnika w biurze poselskim do sejmu idzie mu jak z płatka. Teraz może zostać nowym prezydentem... Czy także to marzenie się spełni? Do czego jest w stanie posunąć się mężczyzna, by objąć upragniony urząd?

Choć ta pozycja...

Rewelacyjna powieść political fiction, (choć, w moim odczuciu, bardziej reality niż fiction - niestety). Realistyczna i przez to wstrząsająca powieść dziejąca się w kręgach "naszej" władzy. Niestety, realny obraz rządu i sfer politycznych - prawdziwy, pełen wyciągania sekretów, podłych zagrywek i bezwzględnego postępowania, by sięgnąć stołka, by dorwać się do "żłobu" - bo daje to władzę i pieniądze. Niestety, nie mam złudzeń, że to tylko fiction. Przerażające i prawdziwe, wystarczyłoby tylko zamienić imiona.
Powieść napisana prostym językiem, w stylu reporterskim, co jeszcze bardziej podkreśla wydźwięk fabuły. Autor nie ocenia swoich bohaterów, zostawia to czytelnikowi.

Rewelacyjna powieść political fiction, (choć, w moim odczuciu, bardziej reality niż fiction - niestety). Realistyczna i przez to wstrząsająca powieść dziejąca się w kręgach "naszej" władzy. Niestety, realny obraz rządu i sfer politycznych - prawdziwy, pełen wyciągania sekretów, podłych zagrywek i bezwzględnego postępowania, by sięgnąć stołka, by dorwać się do...

Zachęcona zostałam, do zapoznania się z twórczością nieznanego mi do tej pory Pana Rafała Krzysztofa Jaworowskiego postanowiłam mile spędzić czas z nią.

Lubię, kiedy w czytanej przeze mnie książce są opisane wątki, które przyciągną moją szczególną uwagę, bohatera, z którym się zaprzyjaźnię lub też nie, będę mogła zaczerpnąć od niego siłę, odwagę, a może poczucie humoru dodające jemu kolorytu i rozbudowanej różnorodności charakteru zmieniającego się ciągle w niespodziewanych dla niego sytuacjach życiowych i zawodowych.

Na samym początku należy przeczytać słowa wstępu, aby wiedzieć, czym autor się kierował, pisząc tę książkę. Być może znajdują się w nich odpowiedzi na pytania kluczowe czytelnika i na jakiej podstawie ona powstała.

Być może jest tak, że autor chciał przybliżyć świat polityki i przedstawić go z innej perspektywy, aby popatrzeć na nią troszkę inaczej z przymrużeniem oka i jak można, zostać prezydentem stosując każdy chwyt w dążeniu do upragnionego celu.

Skupiłam się głównie podczas czytania książki pt. ''Prezydent'' Pana Rafała Krzysztofa Jaworowskiego, w jaki sposób rozwinie całościowa w niej akcja.

Główny bohater jest pewny siebie, ale wiedzącym, co ma powiedzieć, choć ma, swoje indywidualne wzorce to chce pozostać im wierny do samego końca i to mi się w nim podoba.

Zastanawiałam się w trakcie czytania, kiedy główny bohater dowie się o tym, że w świecie politycznym jest coś nie tak i w którym momencie trzeba pokazać swoje prawdziwe ja i czy to jest dla niego trudne zadanie i czym będzie, się kierował, podejmując niebezpieczną grę, o ile się na nią zdecyduje lub wykaże się rozsądkiem i zrezygnuje z niej.

Nie ukrywam tego, że jest w tej książce coś, co przyciąga, a nie odciąga i powoduje to, że chce się ją przeczytać, ponieważ autor umie opisać z dokładnością przebieg toczących się w niej politycznych wydarzeń.

Nie zabraknie w tej powieści emocji w sytuacjach kryzysowych oraz poczucia humoru, które dodaje tutaj potrzebnej atrakcyjności i smaku.

Podoba mi się to, że autor z ogromnym zaangażowaniem wczuwa się doskonale w rolę każdego z bohaterów. Pokazuje, jak można z łatwością manipulować ludźmi, mieć władzę, a przede wszystkim być podstępną marionetką i uczestniczyć w niebezpiecznej politycznej farsie.

Nie mam w tej powieści ulubionego bohatera. Za to ich uważnie obserwowałam i przyglądałam się ich zachowaniom, które mnie zaskakiwały.

Panu Rafałowi Krzysztofowi Jaworowskiemu dziękuje, za otrzymamy od niego egzemplarz książki pt. ''Prezydent''.

Spodobała mi się twórczość autora.

Warto przeczytać tę książkę.

Zachęcona zostałam, do zapoznania się z twórczością nieznanego mi do tej pory Pana Rafała Krzysztofa Jaworowskiego postanowiłam mile spędzić czas z nią.

Lubię, kiedy w czytanej przeze mnie książce są opisane wątki, które przyciągną moją szczególną uwagę, bohatera, z którym się zaprzyjaźnię lub też nie, będę mogła zaczerpnąć od niego siłę, odwagę, a może poczucie humoru...

Lubicie czytać political fiction? Ja od czasu do czasu dla zmiany klimatów czytelniczych sięgam po tego typu literaturę, choć wiem, że pewnie będzie mi podnosiła i tak już zbyt wysokie ciśnienie.

Czytając Prezydenta poznajemy historię Jacka Liszewskiego od czasów jego licealnych problemów z nauką i zachowaniem aż po start w wyborach prezydenckich. Historia przedstawia polityczne intrygi, przekręty, hipokryzję, parcie na władzę. To świat wielkich pieniędzy, fałszu, obłudy, brudu i niszczenia życia przeciwników.

O ile Freak Fighter czytało mi się nawet dobrze, to ta pozycja w ogóle mnie do siebie nie przekonała. Przede wszystkim, by uzyskać głębię wydarzeń, powinna być trochę dłuższa niż 170 stron. Pod względem stylistycznym bardziej przypomina szkolne opowiadanie niż powieść. Ponadto język zbyt prosty, dialogi sztywne, bohaterowie płascy, bez jakiejkolwiek ikry. Wydarzenia opisane bez polotu, jednowymiarowo. Zakończenie przewidywalne, no ale chyba inne być nie mogło. Nie żałuję, że przeczytałam, bo lubię poznawać twórczość nowych autorów, ale tym razem nie zaiskrzyło.

Lubicie czytać political fiction? Ja od czasu do czasu dla zmiany klimatów czytelniczych sięgam po tego typu literaturę, choć wiem, że pewnie będzie mi podnosiła i tak już zbyt wysokie ciśnienie.

Czytając Prezydenta poznajemy historię Jacka Liszewskiego od czasów jego licealnych problemów z nauką i zachowaniem aż po start w wyborach prezydenckich. Historia przedstawia...

Nie cierpię polityki, mierzi mnie ona ale oczywiście jako członkini społeczeństwa w minimalnym stopniu ale śledzę poczynania polityków. Czasami zatem sięgam po szeroko rozumiane political fiction. Czy to było zamierzone, czy też nie książka niemal odwzorowuje aktualną scenę polityczną w Polsce. Można się z tym zgadzać lub nie ale polityka według mnie to brudna gra, brudna walka, manipulacje, haki, naciski, pranie pieniędzy, walka o władzę, oszukiwanie, oskarżanie, oczernianie, niszczenie oponentów wszelkimi metodami itd. Autor w bardzo prostym stylu i przystępnym języku pokazał jak wyglądała walka o fotel prezydenta. W sumie to szkoda, że książka była taka krótka, z chęcią przeczytałabym jeszcze 100 – 200 stron. I oczekiwałabym rozwinięcia tematu i chętnie przeczytałabym dalsze losy bohaterów. Książka wywołała u mnie wiele emocji od buntu, że tak się w polityce dzieje do gniewu, że mnie jako zwykłego obywatela się w to miesza.
Za egzemplarz dziękuję autorowi.

Nie cierpię polityki, mierzi mnie ona ale oczywiście jako członkini społeczeństwa w minimalnym stopniu ale śledzę poczynania polityków. Czasami zatem sięgam po szeroko rozumiane political fiction. Czy to było zamierzone, czy też nie książka niemal odwzorowuje aktualną scenę polityczną w Polsce. Można się z tym zgadzać lub nie ale polityka według mnie to brudna gra, brudna...

" [...] Jako silny naród powinniśmy bronić polskich interesów, wstając z kolan, nie tak jak nasi poprzednicy. [...]"

Co dla pieniędzy i sławy jest w stanie zrobić polityk marzący o zostaniu prezydentem swojego kraju?
"Prezydent" jest pierwszą książką Rafała Krzysztofa Jaworskiego, którą przeczytałam. Jest to doskonała obyczajówka pokazująca, jak w Polsce można dojść do władzy. Każdy, kto dąży do władzy,  chce wprowadzać dużo zmian. Pytanie, czy osiągając wymarzony stołek, nie staje się człowiekiem podobnym do tego, którym gardził?
Dzięki tej książce zobaczycie, kto ciągnie za sznurki. Dowiecie się jaką cenę trzeba zapłacić, żeby być na szczycie. Czy w polityce wszystkie chwyty są dozwolone? Czy warto poniżać konkurencję?
Tutaj poznacie walkę o fotel prezydenta. Kto ją wygra? Czy to będzie obecny prezydent, czy nowy kandydat?
Ta książka jest literacką fikcją.
Poznałam tutaj Jacka Liszewskiego, który z zawodu jest historykiem. Obecnie jest ministrem edukacji, jednak marzy o bardziej ambitnej posadzie. Chce zostać prezydentem, jednak najpierw musi zostać poparty przez swoją partię. Czy to mu wyjdzie na zdrowie?
"Prezydent" R.K. Jaworowskiego jest krótką historią. Ma zaledwie 153 strony. Czyta się ją bardzo szybko. Dosłownie 2 godzinki i po książce. Zakończenie nie podobało mi się i jakoś tak szybko zostało ucięte. Nie polubiłam głównego bohatera, który jest śliskim typem i niestety na usługach prezesa partii. Polityka polityce nierówna, ale tu widzę spore podobieństwo do pewnej partii. Podczas czytania odkryjecie, do której. Jeżeli lubicie książki polityczne, to dobrze trafiliście. Dialogi w tej książce odpowiadają mowie niektórych polityków. Słownictwo jest typowe dla tego środowiska.
Ogólnie książka "Prezydent" zmusza nas czytelników do głębokiej refleksji nad tym, jak politycy dochodzą do władzy. Czy idą po trupach, szukając haków na swoich przeciwników, nie patrząc na to, że krzywdzą przy tym niewinne osoby? Czy raczej postępują zgodnie z literą prawa?
Autor R.K. Jaworowski musi jeszcze troszkę popracować nad swoją twórczością, ale widzę w nim potencjał na dobrego autora.

Dziękuję  autorowi za tego e-booka.

" [...] Jako silny naród powinniśmy bronić polskich interesów, wstając z kolan, nie tak jak nasi poprzednicy. [...]"

Co dla pieniędzy i sławy jest w stanie zrobić polityk marzący o zostaniu prezydentem swojego kraju?
"Prezydent" jest pierwszą książką Rafała Krzysztofa Jaworskiego, którą przeczytałam. Jest to doskonała obyczajówka pokazująca, jak w Polsce można dojść do...

Przeczytałam książkę na Legimi. Bardzo mi się podobała. Dialogi proste, ale mi pasują do polityków. Jedyny inteligentny bohater w książce to Janusz szef partii. Jednak również on ma wady. Jest osobą próżną łasą na komplementy przez to sterowalny. Główny bohater Jacek to mało inteligentny gość trochę patologiczny, ale bezwzględny. Książka przedstawia, jak doszedł do władzy i został prezydentem. Bardzo mi się podobało również pokazanie tzw. kuchni politycznej, bo te podniosłe zdania znamy wszyscy. Nie odebrałam, aby autor w jakimś stopniu w treści książki był szczególnie kościelny. Oczywiście w przedmowie zwraca uwagę, że zna samych dobrych księży. Jednak w książce jest kardynał, który posiada media i dla pieniędzy jest sterowalny. Bardzo podobnie wyglądała współpraca PiS z ojcem Tadeuszem Rydzykiem.

Przeczytałam książkę na Legimi. Bardzo mi się podobała. Dialogi proste, ale mi pasują do polityków. Jedyny inteligentny bohater w książce to Janusz szef partii. Jednak również on ma wady. Jest osobą próżną łasą na komplementy przez to sterowalny. Główny bohater Jacek to mało inteligentny gość trochę patologiczny, ale bezwzględny. Książka przedstawia, jak doszedł do władzy i...

Rok kończyć z takim czymś to nie godzi się, haha, muszę jeszcze coś dzisiaj przeczytać, żeby zatrzeć złe wrażenie. Toż to dramat jest.

Książkę dostałam od autora, w zamian za recenzję, już drugą. Niestety, żałuję, czas zmarnowany (ale czyta się szybko, na pocieszenie). Nie ma co czytać książek samowydawców, jak żadne wydawnictwo wydać nie chciało, to wierzę, że miało ku temu powód. I już.

Styl zły, jak z podstawówki, czytając czułam ciarki wielkiej literackiej żenady. Jeszcze większej niż podczas czytania książki "Freak fighter", dlatego i ocena oczko niższa. Tutaj zauważyłam sporo błędów, np. ortograficzne, składniowe, literówki, a w poprzedniej nie. Pomijając jednak ten aspekt, historia okropna. Krnąbrny nastolatek, marzenie o zostaniu politykiem, oczywiście polityka pokazana jako świat bagna i zarazy. Tak się składa, że mam bardzo dobry insight do świata polityki nie od dzisiaj i jest tam sporo dobrych, mądrych i wartościowych ludzi. Takich, którym naprawdę zależy. Przez książki i treści takie jak tutaj, ludzie myślą, że wszyscy politycy kłamią i zrobią wszystko dla pieniędzy, smutne. Ale-ale, pomijając także i ten aspekt, to jest po prostu gówniana książka bez jakiejkolwiek wartości.

Od początku miałam kościółkowy vibe, co mnie lekko pchało w stronę wymiotów, ale udało mi się powstrzymać. Autor tam pisze, że kościół jest spoko, ta polityczna kreacja to wygląda tak, że niby żadne poglądy ukazane nie są, ale mnie to skręca mocno w prawo, co nie jest bliskie memu sercu. Poglądowo się całkiem nie utożsamiam z tą książką, co też można w recenzji pominąć. Pomijam już trzy ważne aspekty, a ocena i tak dalej najniższa, bo tego się po prostu czytać nie da. Zero polotu literackiego, powiedziałabym, że jest wręcz ujemny.

Rok kończyć z takim czymś to nie godzi się, haha, muszę jeszcze coś dzisiaj przeczytać, żeby zatrzeć złe wrażenie. Toż to dramat jest.

Książkę dostałam od autora, w zamian za recenzję, już drugą. Niestety, żałuję, czas zmarnowany (ale czyta się szybko, na pocieszenie). Nie ma co czytać książek samowydawców, jak żadne wydawnictwo wydać nie chciało, to wierzę, że miało ku...