Wspomnienia narratora o nieobecnej matce, która wyjechała z kraju podążając za biznesem. Tym razem syn jedzie w ślad za nią - na pogrzeb. 4+

Wspomnienia narratora o nieobecnej matce, która wyjechała z kraju podążając za biznesem. Tym razem syn jedzie w ślad za nią - na pogrzeb. 4+

Mam problem z tą książką. Z jednej strony urzekła mnie jej melancholijnych, powolność i skupienie na relacjach, a z drugiej strony pojawia się ta nieznośna myśl, że niezwykle szybko zapomnę o tej książce

Na pewno spodziewałam się po niej dużo, dużo więcej

Mam problem z tą książką. Z jednej strony urzekła mnie jej melancholijnych, powolność i skupienie na relacjach, a z drugiej strony pojawia się ta nieznośna myśl, że niezwykle szybko zapomnę o tej książce

Na pewno spodziewałam się po niej dużo, dużo więcej

Bez większego uszczerbku dla powieści jej fabuła mogłaby się rozgrywać w dowolnym miejscu na świecie. W dalszym ciągu obcowalibyśmy z portretem matki Lorenzo, na której pogrzeb syn przyjeżdża do Rumunii i od tej chwili zmuszony jest zmierzyć się ze wspomnieniami jej współpracowników. Każdy z nich inaczej zapamiętał tę kobietę, w związku z czym opisuje ją w inny sposób niż reszta postaci, a co stanowi o ciekawym podejściu autora w budowaniu sylwetki głównej bohaterki jego książki. Andrea Bajani pozwala czytelnikowi zdecydować, czy zamierza podążać śladami pamięci jej syna, czy też postanowi zaufać współpracownikom zmarłej matki, która do samego końca pozostaje nieodgadniona. Oryginalny pomysł sportretowania kobiety doczekał się jednak nieudanej oprawy. Osadzenie fabuły w Bukareszcie, w którym nadal słychać echo komunistycznej przeszłości, nie nadaje szczególnego znaczenia relacji syna z matką, lecz utwierdza odbiorcę w przeświadczeniu o nieumiejętności okiełznania przez autora istotnego fragmentu rumuńskiej historii. Andrea Bajani przywołuje postać Nicolae Ceaușescu bez wyjaśnienia celu, jakiemu służy powiązanie minionej dyktatury ze strzępkami pamięci Lorenzo oraz współpracowników jego zmarłej matki. Można mi zarzucić zbyt duże oczekiwania wobec tej książki albo nadmierne przywiązanie do twórczości Herty Müller, której udało się poskromić komunistyczną Rumunię. Niemniej, nie zapominam o wcześniejszych doświadczeniach czytelniczych przy lekturze i ocenie danej powieści, w związku z czym trudno, abym zachwycił się historią z wieloma niedociągnięciami oraz niedomówieniami.

Bez większego uszczerbku dla powieści jej fabuła mogłaby się rozgrywać w dowolnym miejscu na świecie. W dalszym ciągu obcowalibyśmy z portretem matki Lorenzo, na której pogrzeb syn przyjeżdża do Rumunii i od tej chwili zmuszony jest zmierzyć się ze wspomnieniami jej współpracowników. Każdy z nich inaczej zapamiętał tę kobietę, w związku z czym opisuje ją w inny sposób niż...

Smutna książka, dalej bardzo aktualna. Można się wczuć w emocje - a raczej ich brak - bohatera w stosunku do swojej matki.
Na pewno warta przeczytania.

Smutna książka, dalej bardzo aktualna. Można się wczuć w emocje - a raczej ich brak - bohatera w stosunku do swojej matki.
Na pewno warta przeczytania.

Jeśli zachowasz pamięć o grzechu” Andrea Bajani (tł. Tomasz Kwiecień) opowiada historię Lorenza, który dowiaduje się o śmierci matki. Matki, która przez większość życia mężczyzny była nieobecna. Wizyta w Rumunii, gdzie kobieta ma zostać pochowana, wyzwala w nim kolejne przebłyski wspomnień z dzieciństwa. Mężczyzna stara się odtworzyć jej losy.

„Jeśli zachowasz pamięć o grzechu” to zapis relacji między matką a synem. Kobieta w młodości opuściła rodzinę i małego Lorenza, aby rozwinąć w Rumunii biznes z odchudzającym złotym jajem. To bardzo oszczędna w formie, kameralna historia tęsknoty i nieobecności, samotności i traumy.

To przejmujący zapis tęsknoty, którą czuć na każdej stronie. To obraz matki-emigrantki, która wybrała inną drogę i postanowiła rozwinąć swoją karierę za granicą. To także obraz postkomunistycznej Rumunii.

To bardzo dobra literatura, choć myślałam, że bardziej do mnie trafi i wywoła więcej emocji. Być może to przez tę oszczędność w formie nie mogłam się zaangażować i w pełni docenić tej historii. Co nie zmienia faktu, że warto się z nią zapoznać. Zwłaszcza, jeśli lubicie „Lato, gdy mama miała zielone oczy” Tatiany Tîbuleac.

Jeśli zachowasz pamięć o grzechu” Andrea Bajani (tł. Tomasz Kwiecień) opowiada historię Lorenza, który dowiaduje się o śmierci matki. Matki, która przez większość życia mężczyzny była nieobecna. Wizyta w Rumunii, gdzie kobieta ma zostać pochowana, wyzwala w nim kolejne przebłyski wspomnień z dzieciństwa. Mężczyzna stara się odtworzyć jej losy.

„Jeśli zachowasz pamięć o...

Jak poradzić sobie z żalem po porzuceniu? Z wciąż otwartą raną, która powstała, gdy jeszcze byliśmy dzieckiem? Czy można rozliczyć się z taką przeszłością bez konfrontacji? Czy można zrozumieć decyzje, zrozumieć własne emocje, zrozumieć to, co było i to, co jest aktualnie?

Bohater „Jeśli zachowasz pamięć o grzechu“ kochał swoją matkę nawet wtedy, gdy zrozumiał, że już nigdy jej nie zobaczy. Gdy telefony stały się coraz rzadsze, gdy coraz więcej z jej zachowania raniło, gdy postanowił żyć życiem bez niej. Kochał ją nawet wtedy, gdy dorósł, a jej już naprawdę zabrakło. Śmierć przyniosła ze sobą coś ostatecznego, coś cięższego niż kilometry, jakie dzielą Włochy od Rumunii.

Trudno powiedzieć, co bohater tak naprawdę czuł, a jednocześnie mam wrażenie, jakbym przepełniona była jego emocjami, których nie wyrażał wprost. Przez cały tekst zwracał się do swojej zmarłej matki, z kawałków wspomnień i informacji próbował stworzyć jej obraz na nowo, a w tym wszystkim zostawiał czytelnikowi wiele przestrzeni na przemyślenia. Odniosłam wrażenie, jakbym czuła wiele jego emocji, choć sam o nich nie mówił, zaznaczał ich istnienie subtelnie, zdawał się sunąć przez strony jedynie jako obserwator, który wiele wewnętrznych głosów stłumił. Poza tymi z dzieciństwa. One wybrzmiewały głośno i wyraźnie. Moc tkwiła w spojrzeniach, gestach i oddechu, a gdzieś między tym przewijała się historia Rumunii — państwa, które powoli się odbudowywało, co miało dawać nadzieję, niestety czasami zgubną.

Czegoś mi zabrakło, ale tam gdzie odkryłam jakiś brak, nadbudowany został on moimi emocjami. Andrea Bajani rewelacyjnie opisał skomplikowaną relacje matki i syna, a choć jego styl określiłabym mianem oschłego, to wymuszał wiele domysłów, wiele skupienia i wiele bólu. Stworzył obraz intymny i przejmujący. Lubię taką literaturę i lubię tę powieść. Tyle.


przekł. Tomasz Kwiecień

Jak poradzić sobie z żalem po porzuceniu? Z wciąż otwartą raną, która powstała, gdy jeszcze byliśmy dzieckiem? Czy można rozliczyć się z taką przeszłością bez konfrontacji? Czy można zrozumieć decyzje, zrozumieć własne emocje, zrozumieć to, co było i to, co jest aktualnie?

Bohater „Jeśli zachowasz pamięć o grzechu“ kochał swoją matkę nawet wtedy, gdy zrozumiał, że już...

Szukam wciąż emocji, które towarzyszyły mi podczas lektury książki „Lato, gdy mama miała zielone oczy” (T. Tibuleac, 2021 Książkowe Klimaty) i chociaż nie wszystkie znalazłam w powieści Andrea Bajani, to byłam naprawdę blisko.

„Jeśli zachowasz pamięć o grzechu” to historia trudnej relacji opuszczonego syna z nieobecną matką. Informacja o śmierci kobiety staje się momentem przełomowym, w którym Lorenzo wraca do lepszych i gorszych wspomnień z dzieciństwa. Do czasu w którym matka była całym jego światem, a świat ten zdawał się rozpadać po kawałku wraz z jej kolejnymi wyjazdami do Rumunii.

To emocjonalna podróż do przeszłości, ale i wnikliwy obraz tego co dzieje się tu i teraz. Obcy bohaterowi kraj pełen sprzeczności, w którym stary reżim ustępuje nowemu, a ludzie szukają swojego miejsca między bogactwem i biedą stanowi ciekawe tło powieści. Dodatkowo ludzie wnoszący do historii Lorenza inny obraz matki pozwalają nam szerzej spojrzeć na całą sytuację.

Jeśli lubicie powieści psychologiczne, w których międzyludzkie relacje stanowią podstawę całej akcji, sięgajcie śmiało po „Jeśli zachowasz pamięć o grzechu” Andrea Bajani. Dodatkowym smaczkiem według mnie jest zmieniająca się relacja Lorenza z ojcem, który pojawia się w życiu naszego bohatera w dość nietypowy sposób. I chociaż nie zachwyciłam się bez reszty, to naprawdę warta uwagi pozycja.

Szukam wciąż emocji, które towarzyszyły mi podczas lektury książki „Lato, gdy mama miała zielone oczy” (T. Tibuleac, 2021 Książkowe Klimaty) i chociaż nie wszystkie znalazłam w powieści Andrea Bajani, to byłam naprawdę blisko.

„Jeśli zachowasz pamięć o grzechu” to historia trudnej relacji opuszczonego syna z nieobecną matką. Informacja o śmierci kobiety staje się momentem...

Bohater-narrator wyjeżdża z Włoch do Rumunii na pogrzeb swojej matki. Stara się zobaczyć Rumunię jej oczami, wspomina wspólne chwile, opowiada namiętną historię życia matki. Napisane jest to przystępnym językiem, bez urozmaiceń i upiększeń. Fabuła jest bardzo prosta, toczy się spokojnie i leniwie, prawie tak jak cały pobyt bohatera-narratora w Rumunii. Wybija się tutaj osoba matki - postaci nietuzinkowej, energicznej, kochliwej. Wszystkie anegdotki opowiadające o niej są moim zdaniem ciekawe.

Określiłabym tę powieść jako powtarzalną i nieodkrywczą, mam wrażenie, że gdzieś już czytałam coś podobnego. Jest to poprawna literatura piękna, umiejscowiłabym ją na wyższej ze średnich półek.

Bohater-narrator wyjeżdża z Włoch do Rumunii na pogrzeb swojej matki. Stara się zobaczyć Rumunię jej oczami, wspomina wspólne chwile, opowiada namiętną historię życia matki. Napisane jest to przystępnym językiem, bez urozmaiceń i upiększeń. Fabuła jest bardzo prosta, toczy się spokojnie i leniwie, prawie tak jak cały pobyt bohatera-narratora w Rumunii. Wybija się tutaj...

Oszczędna w formie, kameralna opowieść pełna emocji.
Relacje z matką często owocują traumą. Nawet po śmierci rodzicielki.
Warto przeczytać, warto przyjrzeć się autorowi bo ma niezłe pióro.

Oszczędna w formie, kameralna opowieść pełna emocji.
Relacje z matką często owocują traumą. Nawet po śmierci rodzicielki.
Warto przeczytać, warto przyjrzeć się autorowi bo ma niezłe pióro.

Mocno obyczajowa historia o człowieku porządkującym sprawy po śmierci matki-emigrantki. Gdzieniegdzie powtykane refleksje i spostrzeżenia na temat nowej, postkomunistycznej rzeczywistości rumuńskiej, ale stanowią jedynie tło dla całej historii, zdecydowanie za mało wyeksponowane, by uznać ją za powieść stricte o reformach i społeczeństwie. Całość skupia się raczej na relacjach z matką i próbie odkrycia, jak to naprawdę z nią było, dla jakich dobrodziejstw Wołoszczyzny porzuciła swoją rodzinę i co z tego wyniknęło. Brak pretensjonalizmu czyni z niej dobrą, kameralną historię, choć rozwijającą się bez większego zamysłu czy osi.

Mocno obyczajowa historia o człowieku porządkującym sprawy po śmierci matki-emigrantki. Gdzieniegdzie powtykane refleksje i spostrzeżenia na temat nowej, postkomunistycznej rzeczywistości rumuńskiej, ale stanowią jedynie tło dla całej historii, zdecydowanie za mało wyeksponowane, by uznać ją za powieść stricte o reformach i społeczeństwie. Całość skupia się raczej na...