Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Średnia była to książka. Miała swoje momenty, ale w ogólnym rozrachunku to przeciętność wybija się na pierwszy plan.

Momenty to kilka zdań, w których autor przedstawia stylem z feliotonów swoją opinię na tematy społeczne. Robi to sprawnie i z rozsądkiem. Wplata to pomiędzy komediową narrację, która aż tak komediowa wcale nie jest.

To minus. Komediowe są w sumie nazwiska i już. Dialogi mają być śmieszne, ale według mnie takie nie są. To takie karykatury, które wzbudzają raczej niesmak niż powodują uśmiech na twarzy.

Nie podoba mi się brak podziału na rozdziały i części. Książka składa się z trzech historii powiązanych ze sobą wątkiem rowerowym. Może i ciekawe dla niektórych, dla mnie średnio.

Nie wiem, mnie taki styl pisania i budowania narracji nie leży i już.

Średnia była to książka. Miała swoje momenty, ale w ogólnym rozrachunku to przeciętność wybija się na pierwszy plan.

Momenty to kilka zdań, w których autor przedstawia stylem z feliotonów swoją opinię na tematy społeczne. Robi to sprawnie i z rozsądkiem. Wplata to pomiędzy komediową narrację, która aż tak komediowa wcale nie jest.

To minus. Komediowe są w sumie nazwiska i...

Książka jest dobra i ma zaskakujące zakończenie , ale kiedy się porządnie zastanowić to rozwiązania dwu ostatnich opowiadań są nieprawdopodobne , ponieważ tak grubymi nićmi szyte oszustwo musiałoby natychmiast wyjść na jaw.
Wydaje mi się ,że przedawkowałam czytanie serii o Jacku Przypadku - gdybym je czytała w rocznych odstępach a nie wszystkie na raz nie rzuciłoby mi się w oczy , że autor stosuje ciągle ten sam schemat. Opisuje jakieś środowisko [ księgarzy , dziennikarzy , ekologów] i pokazuje , że jego przedstawiciele są hipokryami , którym chodzi tylko o pieniądze , chociaż na ustach mają wzniosłe słowa. Nic nowego - każdy kto ma styczność ze środkami masowego przekazu z grubsza to wie. Bardziej oryginalne są przypadki głównego bohatera ,jego rodziny i znajomych. Przypomina mi się jak czytałam opowiadania Andrzeja Pilipiuka i byłam zainteresowana jedynie tymi z Robertem Stormem. W każdym tomie opowiadań było ich ze 2 -3 . Odbiłam je sobie na ksero i zrobiłam własną książeczkę tylko ze Stormem. Z omawianej książki i całego cuklu miałabym ochotę wyciągnąć tylko fragmenty dotyczace bezpośrednio Przypadka i jego otoczenia. Oczywiście nie mialoby to sensu bo powstałyby dziury fabularne. Taka chęć bierze się stąd , ze razi mnie brak oryginalności w opisywaniu środowisk , które autor z racji swoich aktywności [ scenariusze widowisk telewizyjnych , sztuki teatralne ] powinien dobrze znać , a nie pisze o nich niczego nowego . Również z tego powodu nie zrobiłabym osobnej książeczki o Przypadku. Pilipiuk w swoich opowiadaniach niezwykle ciekawie opisuje historyczne przedmioty - nawet gdybym długo grzeała w Internecie nie zdobyłabym takiej wiedzy , natomiast w cyklu o Przypadku nie ma niczego zaskakującego. Mimo to przywiązałam się do bohaterów i będę czekać na ostatni tom serii.
Łoś na inspektora !

Książka jest dobra i ma zaskakujące zakończenie , ale kiedy się porządnie zastanowić to rozwiązania dwu ostatnich opowiadań są nieprawdopodobne , ponieważ tak grubymi nićmi szyte oszustwo musiałoby natychmiast wyjść na jaw.
Wydaje mi się ,że przedawkowałam czytanie serii o Jacku Przypadku - gdybym je czytała w rocznych odstępach a nie wszystkie na raz nie rzuciłoby mi się w...

„Jak cię zabić, draniu?”

Długo nie musiałam czekać na następny tom przygód Jacka Przypadka. Niedawno miała premierę ósma część o detektywie – jasnowidzu.
Tym razem nasz bohater nie biega. Porzucił trenowanie w poprzedniej historii, gdy przebiegł swój pierwszy i jedyny maraton po urnę z prochami, którą Malwina przywiozła z Azji. Przez to, że wszystkie sprawy rozgrywają się w środowisku cyklistów, Jacek przerzucił się na rower i nowe śledztwa rozwiązuje na dwóch kółkach.
Jak zwykle otrzymujemy trzy opowiadania – trzy zdarzenia, które może rozwiązać tylko nasz detektyw. Pierwsza dotyczy sennych koszmarów jednego z działaczy społeczności rowerowej oraz walki aktywistów o dotacje i granty. W drugiej Jacek musi rozwikłać sprawę śmierci kuriera rowerowego, o którą jest oskarżony jego kolega po fachu z podejrzaną laleczką voodoo. Ostatnie śledztwo odnosi się do upadku kolarza podczas Wyścigu Południowomazowieckiego.
Jacek rozwiązuje sprawy w naturalny dla siebie sposób - ze swym „ironiczno-dobrotliwo-pobłażliwym wyrazem twarzy” i z przekonaniem, że „ludzie są banalnie przewidywalni, a dziennikarze jeszcze banalniej.” Jak zwykle pomocni okazują bezdomni złomiarze, którzy pomagają w zdobywaniu informacji dla detektywa – jasnowidza.
Wiele zmieniło się w życiu głównego bohatera i jego bliskich. Niektóre postaci „wyjechały” z życia Przypadka, z Polski i z książki. Marzena wraz z ukochanym wyjechała do słonecznej Italii. Na jakiś czas pożegnaliśmy się z Panią Irminą Bamber, która wraz z Panem Goldbergiem wyruszyła w roczny rejs dookoła świata. W jej miejsce i do jej mieszkania przyjeżdżają kuzynki – Zygfryda i Teodora – dwie starsze panie, koło dziewięćdziesiątki, palące po kilka paczek papierosów dziennie i pijące hektolitry kawy. Obie staruszki - Zyzia i Dorka – nieustannie próbują brać udział w śledztwach prowadzonych przez Jacka.
Pozostali bohaterowie pojawiają się z mniejszą częstotliwością. Wreszcie zakończyła i wyjaśniła się sprawa Basi. Mało jest Sakowiczów oraz rodziców Przypadka. Przede wszystkim bardzo niewiele w tej książce Pani Felicji, która poróżniła się z synem o swoją książkę. Rzadko też występuje Pan Franciszek, a jego zachowanie i poczynania pozostawiają wiele do życzenia. Agnieszka Storczyk coś knuje. Łoś towarzyszy Jackowi w jego śledztwach, ale niestety finalne opowiadanie kończy się dla policjanta nieprzyjemnie. Gdzieś między wierszami łypie na nas okiem Klempuch. Błażej wreszcie doczekał się potomka, a oprócz tego reprezentuje Przypadka w sądzie w sprawie, którą wytoczyli mu Gabrysia i Romek, oskarżając detektywa o rozpad ich związku. Malwina mieszka z Jackiem, ale nie jest w stanie zastąpić Małgosi Urbanek i zająć jej miejsca w mieszkaniu i życiu Jacka.
Rewelacyjnie się czytało. Szybko, łatwo i przyjemnie. No może nie do końca przyjemnie. Ten tom jest mniej humorystyczny – podobnie jak poprzedni. Sprawy rozwiązywane przez Jacka są, jak zazwyczaj, intrygujące i ciekawe. Jednakże autor zaserwował nam smutniejszą, bardziej nostalgiczną podróż po życiu głównego bohatera. Brakuje mi też komicznych scen z udziałem rodziny i przyjaciół Przypadka. Są zdarzenia wywołujące uśmiech na mojej twarzy podczas czytania tego tomu, ale odbieram całość jako trochę poważniejszą lekturę. Zauważam też zmianę, która zaszła w postaciach. Widać, że z każdym tomem postaci rozwijają się.
Całość oceniam na wielki plus. Bardzo lubię sposób pisania autora. Podoba mi się sarkastyczna charakterystyka (trafna ocena) kolejnych środowisk. Wciągające są wątki zarówno kryminalne, jak i obyczajowe. Z niecierpliwością czekam na dalszy rozwój wypadków i następne śledztwa (Ciekawe kogo tym razem Pan Jacek Getner przedstawi?). Mam nadzieję, że naszego Przypadka wreszcie spotka szczęście i miłość, że wreszcie sprawy osobiste Jacka wyjdą na prostą.
Niezmiennie – ze wszystkich współczesnych autorów komedii kryminalnych – najbardziej styl Pana Jacka Getnera przypomina mi Joannę Chmielewską.
Tylko, Panie Autorze, „Królowa Komedii Kryminalnych” aż tak bardzo nie utrudniała życia swojej bohaterce. A dlaczego Pan tak bardzo dręczy swojego imiennika? Oczywiście, nie mogę doczekać się kolejnej części. Widziałam w social mediach autora, że już powstaje następny tom i mam nadzieję, że Pan Getner nie będzie tak bardzo znęcał się nad Jackiem Przypadkiem.
Polecam tę książkę i cała serię!!! Jest to bardzo dobra lektura, przyjemna rozrywka. Dużo humoru, sarkazmu, ironii. Dobra charakterystyka bohaterów – ich wad i zalet, poszczególnych środowisk.

„Jak cię zabić, draniu?”

Długo nie musiałam czekać na następny tom przygód Jacka Przypadka. Niedawno miała premierę ósma część o detektywie – jasnowidzu.
Tym razem nasz bohater nie biega. Porzucił trenowanie w poprzedniej historii, gdy przebiegł swój pierwszy i jedyny maraton po urnę z prochami, którą Malwina przywiozła z Azji. Przez to, że wszystkie sprawy rozgrywają...

Nie jeżdżę na rowerze i może i dobrze. Podobno sport to zdrowie, ale po lekturze tej komedii kryminalnej mam wątpliwości. Z wierzchu - owszem: zdrowie, ekologia, aktywność. A pod powierzchnią: zawiść, duże pieniądze, zaszczyty, bezwzględna rywalizacja.
Tym razem nie moja branża w tle, ale książka jest zabawna, lekka, bardzo szybko i przyjemnie się czyta.
Plusem tego cyklu komedii jest sposób przedstawienia bohaterów - nie tylko głównych. Autor umiejętnie - w poszczególnych sytuacjach - przedstawia wady ludzkie, słabości, hipokryzję.
Zabawna lektura, polecam!

Nie jeżdżę na rowerze i może i dobrze. Podobno sport to zdrowie, ale po lekturze tej komedii kryminalnej mam wątpliwości. Z wierzchu - owszem: zdrowie, ekologia, aktywność. A pod powierzchnią: zawiść, duże pieniądze, zaszczyty, bezwzględna rywalizacja.
Tym razem nie moja branża w tle, ale książka jest zabawna, lekka, bardzo szybko i przyjemnie się czyta.
Plusem tego cyklu...

Z przyjemnością sięgnęłam po ósmą część przygód detektywistyczno-jasnowidzkich Jacka Przypadka. Pan autor jak zwykle raczy nas świetnymi ,zabawnymi, lekko ironicznymi opisami kolejnego środowiska w określonych "zbrodniczych" sytuacjach. Tym razem są to CYKLIŚCI, jakże często obecni w codziennym życiu wielu z nas. Wg mnie same zbrodnie i prześmieszne ich okoliczności-morderca ze snów, zarzut uśmiercenia rywala za pośrednictwem laleczki voodoo czy doprowadzenie do wypadku niewygodnego zawodnika wykorzystując burzę z piorunami, nie są tu najważniejsze. Otóż najważniejsze jest to, co kryje się za kulisami owych zbrodni. A kryją się grube pieniądze i zaszczyty, m.inn.walka o granty różnych fundacji bardziej lub mniej uczciwie funkcjonujących czy chęć liderowania, a wszystko przedstawione tak, że uśmiech nie chodzi z twarzy. Oczywiście nasz wyjątkowy detektyw Przypadek jak zwykle wszystko ujawnia. Żeby jeszcze bardziej zachęcić do przeczytania przedstawię kilku bohaterów: Posępny Złomiarz, Saganek, Kaśka Proca i dwie nowe, leciwe sąsiadki Jacka Przypadka Zygfryda i Teodora. Więcej nie zdradzę ,chociaż zakończenie jest niespodziewane...

Z przyjemnością sięgnęłam po ósmą część przygód detektywistyczno-jasnowidzkich Jacka Przypadka. Pan autor jak zwykle raczy nas świetnymi ,zabawnymi, lekko ironicznymi opisami kolejnego środowiska w określonych "zbrodniczych" sytuacjach. Tym razem są to CYKLIŚCI, jakże często obecni w codziennym życiu wielu z nas. Wg mnie same zbrodnie i prześmieszne ich...

66/100/23 „Jak cię zabić, draniu?” (8-a część serii: Detektyw Jacek Przypadek),Jacek Getner- komedia kryminalna. No to się porobiło. Zakończenie wbiło w siedzenie i jak tu teraz przetrwać do następnej części? Podkomisarzu Łosiu- trzymaj się. W tej części przybliżone zostanie środowisko cyklistów- zarówno samych kolarzy, jak i sztabu, kibiców i inwestorów. Kto zarobi na wyścigu Czerczyńskiego? Kto stoi za śmiercią najlepszego i najsprawniejszego w całej Warszawie kuriera rowerowego? Czy grand wpadnie we właściwe ręce? Zadziwia i zachwyca banalno- przewidywalność, a przede wszystkim skuteczność Jacka Przypadka. Lekka, zabawna, dużo się dzieje- bardzo polecam.

66/100/23 „Jak cię zabić, draniu?” (8-a część serii: Detektyw Jacek Przypadek),Jacek Getner- komedia kryminalna. No to się porobiło. Zakończenie wbiło w siedzenie i jak tu teraz przetrwać do następnej części? Podkomisarzu Łosiu- trzymaj się. W tej części przybliżone zostanie środowisko cyklistów- zarówno samych kolarzy, jak i sztabu, kibiców i inwestorów. Kto zarobi na...

"Rower to jest świat!" śpiewa Lech Janerka, bo jazda rowerem to radość, przyjemność, wygoda i zdrowie; ale gdy w grę wchodzą "sprawy wyższe" (uczucia, pieniądze itp.) to i wśród rowerzystów do głosu dochodzą negatywne emocje i  nawet życie można stracić ...
Detektyw Jacek Przypadek wciąż uważa, że nic nie dzieje się przypadkiem, a ludzie są banalnie przewidywalni - i wciąż mało kto mu w to wierzy, ale jak pokazują kolejne sprawy i zdarzenia racja - jednak! - jest po jego stronie.
Nie inaczej dzieje się i tym razem, gdy zostaje poproszony o pomoc w sprawie tak dziwnej, jak zagrożenie życia powszechnie znanego aktywisty rowerowego, przez postać ... z jego własnych snów!
Nie mniej niecodzienna jest sprawa zabitego kuriera rowerowego, bo czy jest możliwe, że zamordował go za pomocą laleczki voodoo kolega z pracy, z zazdrości, bo wcześniej denat odbił mu dziewczynę? ...
A praktycznie nierozwiązalną zagadką wydawało się wyjaśnienie, jakim cudem, znany i mający szanse na wygraną w wyścigu zawodnik został w jego trakcie porażony prądem - co było tak nieprawdopodobne, że brano pod uwagę trafienie piorunem ...
W tych wszystkich sprawach Jackowi Przypadkowi do zorientowania się o co w nich tak naprawdę chodzi, wystarczyło ustalenie paru faktów i porozmawianie osobiście z zamieszanymi w sprawę osobami z najbliższego otoczenia aktywisty, kuriera i zawodnika.
Czy i tym razem logika, umiejętność myślenia i kojarzenia faktów odniosą niezaprzeczalne zwycięstwo, udowadniając przy okazji, że ludzie naprawdę są banalnie przewidywalni?...
Lubię pana Jacka Przypadka jako człowieka, bardzo cenię jego logiczne myślenie, a w tej książce dodatkowo podziwiam, że rozwiązywał te sprawy praktycznie sam, mając dodatkowo na głowie różne swoje i nie swoje kłopoty.
Polecam!
I pozwolę sobie dodać jeszcze jedno: zgadzam się z podkomisarzem Łosiem, że są jeszcze porządni ludzie na świecie, skoro znaleźli się tacy, co pozbierali stare, drukowane kiedyś w gazetach kryminały i wydają je na nowo, w wersji książkowej ...

"Rower to jest świat!" śpiewa Lech Janerka, bo jazda rowerem to radość, przyjemność, wygoda i zdrowie; ale gdy w grę wchodzą "sprawy wyższe" (uczucia, pieniądze itp.) to i wśród rowerzystów do głosu dochodzą negatywne emocje i  nawet życie można stracić ...
Detektyw Jacek Przypadek wciąż uważa, że nic nie dzieje się przypadkiem, a ludzie są banalnie przewidywalni - i wciąż...

Jacek Przypadek widnieje na liście moich ulubionych bohaterów literackich. Nie mogłam więc nie sięgnąć po najnowsze jego przygody. Tym razem w krainie cyklistów. Cyklistów było dużo, momentami musiałam bardzo zastanawiać się kto jest kto. A Jacka było mało. A jeszcze mniej było pani Irminy, Błażeja, państwa Sakowicz. Mało mi było wątku obyczajowego, rozterek i problemów bohaterów. A z wielką przyjemnością przez poprzednie tomy śledziłam perypetie miłosne Jacka, jego ojca, Błażeja.
Książka do kawy na urlopie, ale nie tak wciągająca jak poprzednie.

Jacek Przypadek widnieje na liście moich ulubionych bohaterów literackich. Nie mogłam więc nie sięgnąć po najnowsze jego przygody. Tym razem w krainie cyklistów. Cyklistów było dużo, momentami musiałam bardzo zastanawiać się kto jest kto. A Jacka było mało. A jeszcze mniej było pani Irminy, Błażeja, państwa Sakowicz. Mało mi było wątku obyczajowego, rozterek i problemów...

„Jak cię zabić draniu?” Jacka Getnera miałam przyjemność poznać dzięki Wydawnictwu Lira. Jest to 8 tom, cyklu z detektywem – jasnowidzem Jackiem Przypadkiem w roli głównej.
Tym razem detektyw rozwiązuje sprawy kręcące się wokół dwóch kółek.
W pierwszej części książki Przypadek stara się odnaleźć mordercę zakradającego się do snów znanego w całej Polsce aktywisty rowerowego Filipa Hirka. Sprawa wydaje się niemożliwa do rozwiązania? Nie dla Przypadka. Łączy on bowiem w sobie, jak zapewnia autor, przenikliwość Sherlocka Holmesa, z łobuzerskim wdziękiem porucznika Borewicza i irytującym charakterem doktora House`a.
Kto tym razem okaże się winowajcą? W sprawę może być zamieszany pewien dwojga nazwisk arystokrata, a także małżeństwo Makuszewskich .
A może podejrzanym jest jeszcze ktoś inny? Czy podejrzanych coś łączy?
W drugiej części książki detektyw pomaga oczyścić z zarzutów kuriera rowerowego, który podejrzewany jest o zabicie kolegi – Sebka Zachciała za pomocą laleczki voodoo. Czy Posępny Złomiarz rzeczywiście miał w tym interes aby pozbyć się kolegi? Czy tym razem Przypadek zdoła udowodnić, że to nie przez głupie zabawy zginął Zachciał? A może pod nazwą Posępny Złomiarz, kryje się bezwzględny morderca i jednak z pozoru niegroźna laleczka stanowiła zagrożenie?
W kolejnej części Przypadek próbuje wyjaśnić, czy wypadek znanego kolarza był wynikiem uderzenia pioruna. A może na wypadku ktoś chciał skorzystać?
Na te i inne pytania odpowie nam Przypadek na kolejnych stronach książki.
W tej części cyklu z detektywem w roli głównej, dzieje się dużo. Oprócz spraw, które musi rozwiązać Przypadek, sen z oczu spędza mu jednocześnie tocząca się przeciwko niemu sprawa o zniszczenie związku sąsiadów Romana i Gabrysi. Sprawa ta wzbudza ogromne zainteresowanie w Warszawie.
A tymczasem do mieszkania sąsiadki Jacka wprowadzają się jej dwie kuzynki Teodora i Zygfryda, żądające sprawozdań ze śledztw detektywa, gdyż są one przekonane, że potrafią rozwiązywać zagadki nie gorzej niż on.
Również dużo się dzieje w życiu podkomisarza Łosia, który niezawodnie pomaga Przypadkowi w rozwiązywaniu zagadek. Nim zdąży wybrać między awansem a zasłużoną emeryturą, podkomisarz zostaje......
Co wydarzy się w życiu podkomisarza Łosia to opowieść na kolejny tom przygód detektywa.
Doskonały humor, intrygi, ciekawe zwroty akcji, to gwarancja, że sięgając po „Jak cię zabić draniu” będziecie bawić się dobrze.
Ale uwaga! Przypadek uzależnia!
Gorąco polecam.

„Jak cię zabić draniu?” Jacka Getnera miałam przyjemność poznać dzięki Wydawnictwu Lira. Jest to 8 tom, cyklu z detektywem – jasnowidzem Jackiem Przypadkiem w roli głównej.
Tym razem detektyw rozwiązuje sprawy kręcące się wokół dwóch kółek.
W pierwszej części książki Przypadek stara się odnaleźć mordercę zakradającego się do snów znanego w całej Polsce aktywisty...