PATRONAT MEDIALNY PORTALU "KSIĄŻKA ZAMIAST KWIATKA"

Tym razem Jacek Przypadek, samorodny geniusz detektywistyczny, który twierdzi, że ludzie są banalnie przewidywalni, angażuje się w sprawy związane ze światkiem artystycznym zajmującym się sztuką nowoczesną. Najpierw, rzecz jasna, musi udowodnić, że jego ulubiony policyjny współpracownik, czyli podkomisarz Łoś nie zamordował swojej sąsiadki Eweliny Marcak. Potem zostaje wynajęty, by rozwiązać sprawę tajemniczego zaginięcia obrazów mało znanego malarza Zimnicy, które nagle zyskały oszałamiające ceny. Wreszcie musi znaleźć sprawcę, który ośmielił się przeinstalować artystyczną wizję stworzoną przez twórcę pejoratywnych instalacji przestrzennych Świtałę. A w międzyczasie Jacek doradza swojemu przyjacielowi Błażejowi, zajmuje się skomplikowaną egzystencją dwóch sióstr, które zwykle mają różne zdanie na ten sam temat oraz próbuje przekonać swoją współlokatorkę, by się nie wyprowadzała.

Ciąg dalszy recenzji na:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=930106368912149&set=a.530574235532033

PATRONAT MEDIALNY PORTALU "KSIĄŻKA ZAMIAST KWIATKA"

Tym razem Jacek Przypadek, samorodny geniusz detektywistyczny, który twierdzi, że ludzie są banalnie przewidywalni, angażuje się w sprawy związane ze światkiem artystycznym zajmującym się sztuką nowoczesną. Najpierw, rzecz jasna, musi udowodnić, że jego ulubiony policyjny współpracownik, czyli podkomisarz Łoś nie...

Lekkie i z dużym przymrużeniem oka. Jak zawsze... Ale chyba mi się ciut przejadło i wolę kryminały na poważnie.

Lekkie i z dużym przymrużeniem oka. Jak zawsze... Ale chyba mi się ciut przejadło i wolę kryminały na poważnie.

Komedia kryminalna. Uwielbiam ten gatunek literacki, musiałam więc sięgnąć po serię książek o przygodach i śledztwach Jacka Przypadka.
I co? I przepadłam. Każda kolejna część kończy się za szybko. "Siedmiu mało wspaniałych" również. Czyta się z przyjemnością, a zakończenie jak zwykle sprawia, że na kolejną część będę czekać z niecierpliwością.

Komedia kryminalna. Uwielbiam ten gatunek literacki, musiałam więc sięgnąć po serię książek o przygodach i śledztwach Jacka Przypadka.
I co? I przepadłam. Każda kolejna część kończy się za szybko. "Siedmiu mało wspaniałych" również. Czyta się z przyjemnością, a zakończenie jak zwykle sprawia, że na kolejną część będę czekać z niecierpliwością.

Banalnie przewidywalni znów próbują zwieść Jacka Przypadka. Na szczęście nieudolnie. Kolejne spotkanie z detektywem - jasnowidzem uważam za udane!

Banalnie przewidywalni znów próbują zwieść Jacka Przypadka. Na szczęście nieudolnie. Kolejne spotkanie z detektywem - jasnowidzem uważam za udane!

Kolejna część przygód Jacka Przypadka! Tym razem nasz detektyw rozwiązuje sprawy w które zamieszane są nazwiska polskiej sztuki nowoczesnej. Czy może szklana kula udzieli odpowiedzi kto zabił? Czy naszemu detektywowi na rowerze uda się oczyścić z zarzutów o zabójstwo sąsiadki podkomisarza Łosia? Kto pomoże przy śledztwie - coś tu brzydko pachnie - bezdomni? Kim są nowe sąsiadki - siostry Zygfryda i Teodora, które włączając się do śledztwa wywołują uśmiech na twarzy czytelnika? Może lepiej żeby sprawą zajęła się prokuratura i CBA niż Przypadek? Tego i nie tylko dowiecie się z najnowszej części "Siedmiu mało wspaniałych" Polecam

Kolejna część przygód Jacka Przypadka! Tym razem nasz detektyw rozwiązuje sprawy w które zamieszane są nazwiska polskiej sztuki nowoczesnej. Czy może szklana kula udzieli odpowiedzi kto zabił? Czy naszemu detektywowi na rowerze uda się oczyścić z zarzutów o zabójstwo sąsiadki podkomisarza Łosia? Kto pomoże przy śledztwie - coś tu brzydko pachnie - bezdomni? Kim są nowe...

Na książkę o Jacku Przypadku trafiłam przypadkiem. Był to tom: "PAN PRZYPADEK I TRZYNASTKA'. Po jej przeczytaniu nie tylko odszukałam poprzednie części, ale zawsze z niecierpliwością czekam na kolejne. Wreszcie się doczekałam. Ukazał się kolejny tom. Zachęcam Was do przeczytania i pokochania przygód genialnego detektywa. Choć jest to kolejny tom, to każda książka jest oddzielną opowieścią.
Tym razem rozwiązuje on trzy sprawy kryminalne i parę mniejszych i większych problemów swoich znajomych. Zawsze chętny do pomocy, działa nieszablonowo. Twierdzi, że "ludzie są banalnie przewidywalni", ale ... jest ktoś kto go zaskoczył i w każdej chwili może zrobić to znowu.
W książce tej spotkamy całą plejadę postaci z poprzednich tomów. Jednych polubimy mniej innych więcej, a niektórzy stracą naszą sympatię.
Książkę czyta się lekko, łatwo i przyjemnie, jak wszystkie książki tego autora . Jacek Getner nazywany wicehrabią polskiej komedii kryminalnej udowadnia, że o zbrodni też można pisać z humorem.
Wszystko pięknie, ale po lekturze tego tomu czuję pewien niedosyt....
jest on za krótki. :) Z niecierpliwością czekam na kolejny, a w międzyczasie po raz enty przeczytam poprzednie.
Szczerze polecam nie tylko tę książkę Jacka Getnera, ale też wszystkie inne.

Na książkę o Jacku Przypadku trafiłam przypadkiem. Był to tom: "PAN PRZYPADEK I TRZYNASTKA'. Po jej przeczytaniu nie tylko odszukałam poprzednie części, ale zawsze z niecierpliwością czekam na kolejne. Wreszcie się doczekałam. Ukazał się kolejny tom. Zachęcam Was do przeczytania i pokochania przygód genialnego detektywa. Choć jest to kolejny tom, to każda książka jest...

Właśnie do księgarń trafił kolejny (już dziewiąty!) tom przygód Jacka Przypadka.
Nasz detektyw ma do rozwiązania kolejne trzy sprawy. Tym razem dotyczą one najgłośniejszych nazwisk polskiej sztuki nowoczesnej i politycznej.
Pierwsze śledztwo ma na celu znalezienie sprawcy śmierci Eweliny Marcakówny, o którą oskarżony jest podkomisarz Łoś i oczyszczenie go z zarzutów oraz wyciągnięcie z aresztu.

„Zabiło ją to, co męczy wszystkich tu obecnych. Niespełnione ambicje bycia wielkim i sławnym artystą oraz nadmierna wyobraźnia.”
„Tak, ten areszt ma swoje pewne plusy i w gruncie rzeczy pan Przypadek nie musi się aż tak bardzo spieszyć, żeby go stąd wyciągnąć. Odrobina świętego spokoju jeszcze nikomu nie zaszkodziła.”

W następnej sprawie musi wyjaśnić zniknięcie obrazów malarza Zimnicy, które w krótkim czasie stały się niespodziewanie bardzo cenne. W dochodzeniu udaje się Przypadkowi odkryć udział tytułowych siedmiu mało wspaniałych.
Ostatnia historia odnosi się do przemontowania instalacji najsłynniejszego twórcy tego gatunku Świtały. A ma to miejsce tuż przed otwarciem wernisażu w galerii Ewarysta Rosta (znanego z poprzednich części przygód naszego detektywa).
Jacek kontynuuje rozwiązywanie śledztw, jeżdżąc na rowerze. Pomocni, jak zawsze, okazują się jego bezdomni pracownicy, mimo iż coraz więcej osób stara się wystrzegać ich obecności. Naszemu detektywowi udaje się oczyścić z zarzutów podkomisarza Łosia, z którym nawiązuje współpracę przy kolejnych sprawach.
Bardzo mało pozostałych znanych nam bohaterów – Malwiny, Błażeja, państwa Przypadków, a nawet Agnieszki Storczyk. Przyjaciel Jacka jest bardzo zmęczony ojcostwem i wysokimi wymaganiami swojej żony, która dalej nie pała zbyt ciepłymi uczuciami do naszego detektywa. Błażej mało sypia, bierze zbyt dużo spraw, aby spełnić oczekiwania ojca i Ani, aby zarobić na nowe mieszkanie itd. Malwina sama nie wie, czy kocha Jacka czy go nienawidzi. Ale cały czas dąży do wyprowadzki i na koniec jej się to udaje. Krótki epizod dotyczy pani Felicji, z którą ostatecznie Jacek dochodzi do porozumienia i godzą się. W tle przewijają się Panie Teofila i Zygfryda. Ciągłe kłótnie i sprzeczki wywołują uśmiech na twarzy czytelnika. Cały czas za plecami Jacka czuć oddech Klempucha, który ciągle gdzieś się przewija na marginesie w kolejnych sprawach czy w życiu występujących bohaterów.
Rewelacyjnie się czytało. Szybko, łatwo i przyjemnie. No może nie do końca przyjemnie. Ten tom jest mniej humorystyczny – podobnie jak dwa poprzednie. Świetnie, jak zwykle, wykreowane postaci, które z tomu na tom coraz bardziej się rozwijają. Dobrze nakreślona fabuła. Wątki ciekawe. Sprawy z nieoczywistymi rozwiązaniami. Realnie przedstawione środowisko światka artystycznego i politycznego warszawy. Takie satyryczne odbicie przywar twórców sztuki nowoczesnej i działaczy politycznych. Ciutek mniej wątków obyczajowych niż w poprzednich częściach. Mam nadzieję, że zostaną one rozwinięte w kolejnej części, na którą już czekam z niecierpliwością.

Właśnie do księgarń trafił kolejny (już dziewiąty!) tom przygód Jacka Przypadka.
Nasz detektyw ma do rozwiązania kolejne trzy sprawy. Tym razem dotyczą one najgłośniejszych nazwisk polskiej sztuki nowoczesnej i politycznej.
Pierwsze śledztwo ma na celu znalezienie sprawcy śmierci Eweliny Marcakówny, o którą oskarżony jest podkomisarz Łoś i oczyszczenie go z zarzutów oraz...

Drogi Czytelniku...

Pewien dość denerwujący (i sławny już) detektyw (błędnie brany za jasnowidza)? Obecny.
Pewien podkomisarz? Jest.
Zbrodnia, i to nie jedna? Niestety.
Trzy sprawy i ich nietypowe rozwiązywanie? Niezmiennie.
Ziarno niepokoju? Znajdzie się.
Wątpliwości? I to wiele.
Chęć odkrycia prawdy? Zawsze.
Sprawy kręcące się wokół artystycznego kręgu? Będzie.
Pewne obrazy i instalacje? Jasne.
Tajemnice? Cóż...
Kłamstwa? Niestety...
Stary wróg? Oczywiście.
Między innymi właśnie to tym razem znajdziemy w najnowszej książce Jacka Getnera pod tytułem „Siedmiu mało wspaniałych”.
Jaki osiągnął efekt? By poznać odpowiedź na to pytanie, standardowo odsyłam do lektury, książki oczywiście.
Jest to dziewiąty tom cyklu Detektyw Jacek Przypadek.

Wspaniale było po raz dziewiąty przenieść się do świata Jacka, Malwiny, Zenona, Eweliny, Błażeja, Artura, Ewerysta, Felka, Ignacego, Moniki, Teodory, Zygfrydy, Anny, Jędrzeja juniora, Jędrzeja seniora, Eugenii, Stefana, Elki, Olgierda, Patryka, Heleny, Bolesława, Alojzego, Felicji, Basi, Bartosza i innych.

Na pewno zastanawiacie się jakie są moje odczucia po lekturze.
Już odpowiadam.

Po pierwsze, bohaterowie. Po raz kolejny są świetnie wykreowani, zróżnicowani i bardzo interesujący.
Czy kogoś lubię nadal? Tak, niezmiennie Jacka, pana podkomisarza czy Błażeja i Malwinę, a nawet bezdomnych pracujących dla Jacka. To naprawdę pozytywne persony.
Cała reszta mi czymś podpadła. Oczywiście nie napiszę dokładnie czym.

Po drugie, fabuła. Nie chcę nikomu zdradzać tu szczegółów, jednak powiem, że to nie do końca prawdziwy rollercoaster, przynajmniej dla mnie. Nie to jednak jest tu kluczowe. Od pierwszej do ostatniej strony książka trzyma w napięciu i sprawia, ze czytelnik ma ochotę od razu poznać rozwiązanie prowadzonych przez Przypadka spraw i czerpie radość z poczynań naszego detektywa i stopniowego zbliżania się ku odpowiedziom. Czułam się jakbym była obok, jakbym sama kombinowała, łączyła kropki i szukała winnych, to było fajne. Pewna doza humoru również była tu obecna. Chwile zwątpienia również się znalazły. I tak powinno być. Autor serwuje nam emocje sporymi porcjami (momentami). Nie brakowało tu zaskakujących zwrotów akcji, wywoływania w nas skrajnych uczuć i problemów, którymi obarczone są na każdym kroku nasze persony.

Po trzecie, emocje i napięcie. Nie zabraknie ich tu, oj nie zabraknie, zwłaszcza w pewnych chwilach, gwarantuję. Znajdziemy tu między innymi strach, smutek, zazdrość, ale i ulotne chwile radości i szczęścia. Niestety przeważają te negatywne... A napięcie, oj, pełno go tu. Autor po mistrzowsku myli tropy, pokazuje, że nic nie powinno być i nie jest oczywiste, jednak jest częściowo (dla wprawionego oka) przewidywalne. Daję za to oczywiście plusika.

Po czwarte, styl. Książka napisana jest lekko i przyjemnie dla oka (i jak wspomniałam wyżej z humorem),dzięki czemu czyta się ją bardzo szybko i łatwo. Nie pogniewałabym się również gdyby ta historia miała jeszcze tak z pięćdziesiąt stron i ze dwa wątki. Przyznaję za to następnego plusika.

Powieść, tak jak inne części tego cyklu, zdecydowanie jest lekką lekturą do poduszki.

Opowieść pokazuje, że ludzie naprawdę są banalnie przewidywalni i niektóre zachowania łatwo przewidzieć co pomaga osiągnać pewne rzeczy.

Książka, tak jak jej poprzedniczki, praktycznie czyta się sama, historia bardzo wciąga, sprawia, że aż chce się być częścią życia bohaterów i nie opuszczać go aż do ostatniej kropki, przynajmniej w tym tomie.

Autorowi bardzo dziękuję za tę historię.
Jak inne zostanie ze mną na dłużej.
Czekam na kolejne przygody Jacka i jego przyjaciół, uwielbiam je.

Ogólna ocena - 8,5/10. :)
POLECAM, POLECAM, POLECAM.
Warto po nią sięgnąć.

Pozdrawiam, Iza.

Drogi Czytelniku...

Pewien dość denerwujący (i sławny już) detektyw (błędnie brany za jasnowidza)? Obecny.
Pewien podkomisarz? Jest.
Zbrodnia, i to nie jedna? Niestety.
Trzy sprawy i ich nietypowe rozwiązywanie? Niezmiennie.
Ziarno niepokoju? Znajdzie się.
Wątpliwości? I to wiele.
Chęć odkrycia prawdy? Zawsze.
Sprawy kręcące się wokół artystycznego kręgu? Będzie.
Pewne...

Detektyw Jacek Przypadek na tropie przestępstw w świecie sztuki.Poznajemy ekscentrycznych artystów i marszandów..Detektywowi w rozwiązywaniu zagadek nieoficjalnie pomaga komisarz Łoś,a do zadań specjalnych ma grupkę bezdomnych.Mnie kupił duet wiecznie kłócących się sióstr Zygfrydy i Teodory.Czekam na więcej!!

Detektyw Jacek Przypadek na tropie przestępstw w świecie sztuki.Poznajemy ekscentrycznych artystów i marszandów..Detektywowi w rozwiązywaniu zagadek nieoficjalnie pomaga komisarz Łoś,a do zadań specjalnych ma grupkę bezdomnych.Mnie kupił duet wiecznie kłócących się sióstr Zygfrydy i Teodory.Czekam na więcej!!

87/100/23 „Siedmiu mało wspaniałych” (tom 9 serii: Detektyw Jacek Przypadek),Jacek Getner- komedia kryminalna. Czy w środowisku artystów mogą dziać się dziwne morderstwa, kradzieże, podmianki- pytanie retoryczne 😉 Czy ludzie nadal są banalnie- przewidywalni, a główny bohater przybiera ironiczno-dobrotliwo- pobłażliwy wyraz twarzy? Czy coś się zmieni w życiu prywatnym Jacka, Błażeja i (pod)komisarza Łosia? Z każdą częścią m.in. Malwina, siostry/sąsiadki są bliższe sercu i już nie mogę się doczekać, aż autor wyda „Detektywa w meloniku” i „Melonika na wieszaku”- jestem przekonana, że będą bestselerami, a Felicja Przypadek przebije popularność Jacka. Szybka, ciekawa i zabawna akcja pozwoli oderwać się od codziennych trosk- polecam całą serię.

87/100/23 „Siedmiu mało wspaniałych” (tom 9 serii: Detektyw Jacek Przypadek),Jacek Getner- komedia kryminalna. Czy w środowisku artystów mogą dziać się dziwne morderstwa, kradzieże, podmianki- pytanie retoryczne 😉 Czy ludzie nadal są banalnie- przewidywalni, a główny bohater przybiera ironiczno-dobrotliwo- pobłażliwy wyraz twarzy? Czy coś się zmieni w życiu prywatnym...