Książkę czytało się bardzo przyjemnie.
Jako osoba raczej humanistyczna niż ścisła mogę powiedzieć, że język jest przejrzysty i zrozumiały, a jedyny wzór jaki znajduje się w książkę to e=mc2.
Była to moja pierwsza książka z dziedziny fizyczno/kosmicznej i się na niej nie zawiodłam, zachęciła mnie do tego, by lepiej zapoznać się z tematem.
Polecam każdemu!

Książkę czytało się bardzo przyjemnie.
Jako osoba raczej humanistyczna niż ścisła mogę powiedzieć, że język jest przejrzysty i zrozumiały, a jedyny wzór jaki znajduje się w książkę to e=mc2.
Była to moja pierwsza książka z dziedziny fizyczno/kosmicznej i się na niej nie zawiodłam, zachęciła mnie do tego, by lepiej zapoznać się z tematem.
Polecam każdemu!

Dość nierówna książka, Autor nawiązał do klasycznej pracy "pierwsze trzy minuty" i postarał się o kilka analiz jak mógłby wyglądać koniec wszechświata. Autor jednak musiał zmierzyć się z potrzebą przedstawienia kilka faktów naukowych więc mamy nieco podstaw zmieszanych z naprawdę ciekawymi rozważaniami jak mógłby wyglądać koniec ludzkości/czy innej cywilizacji wer różne wersje końca znanej nam przestrzeni..
Praca ma już swoje lata i widać jak posuwa się nauka - Autor tylko pisze o wielkich problemach ze zmierzeniem fal grawitacyjnych i odpowiednio czułych narzędzi pomiarowych - dziś po sukcesie LIGO, mamy już to.
Mimo wszystko polecam

Dość nierówna książka, Autor nawiązał do klasycznej pracy "pierwsze trzy minuty" i postarał się o kilka analiz jak mógłby wyglądać koniec wszechświata. Autor jednak musiał zmierzyć się z potrzebą przedstawienia kilka faktów naukowych więc mamy nieco podstaw zmieszanych z naprawdę ciekawymi rozważaniami jak mógłby wyglądać koniec ludzkości/czy innej cywilizacji wer różne...

Rozdziały o ewolucji gwiazd są ciekawe. Takżę o uzyskiwaniu energii z czarnych dziur.
Ale połowa książki to są spekulacje na temat tego co będzie za bilion miliardów lat.
Jeszcze przedstawienie różnych możliwych wariantów czy pomysłów byłoby ciekawe, ale Autor omawia je szczegółowo i już po parunastu zdaniach wiesz, że to co pisze jest kompletnym nonsensem. Nieoryginalne wnioskowania na podstawie prostych założeń. Coś w rodzaju: 'Gdyby koty miały zamontowane na plecach małe anteny radiowe, to..." i tu dziesiątki stron róznych domniemań.
Kompletnie jałowe.
Autor zdaje sobie sprawę z jałowości tych spekulacji (a trzeba na ich potępienie dodać jeszcze i to, że są one niezaskakujące, nieoryginalne, nie ma tu jakiejś szalonej fantazji rodem z SF, która mogłaby być świeża. To takie pseudologiczne, proste wnioski: "Koty z anteną nie mogłyby się tak łatwo skradać jak dawniej. A więc musiałyby chyba zmienić dietę..."). A ponieważ zdaje sobie sprawę z jałowości tych rozważań, to co rusz powtarza, że to tylko fantazje itp. A mimo to dalej je wypisuje.
Więc tu się zmęczyłem.
Jeszcze innym drażniącym wątkiem jest rozważanie jak w różnych wersjach śmierci wszechświata istoty inteligentne mogłyby zachować nieśmiertelność. I to już jest kompletnie bez sensu, znacząco obniża celowość przeznaczenia czasu na czytanie tych bzdur.

Generalnie połowa książki fajna.

Rozdziały o ewolucji gwiazd są ciekawe. Takżę o uzyskiwaniu energii z czarnych dziur.
Ale połowa książki to są spekulacje na temat tego co będzie za bilion miliardów lat.
Jeszcze przedstawienie różnych możliwych wariantów czy pomysłów byłoby ciekawe, ale Autor omawia je szczegółowo i już po parunastu zdaniach wiesz, że to co pisze jest kompletnym nonsensem. Nieoryginalne...

Taaak to była zapewne dobra książka, w momencie swojego wydania 26 lat temu oczywiście. Dzisiaj to niestety muzeum. Tak jakby ktoś chciał czytać książkę o smartfonach wydaną w 1994, tragedia
Na prawdę nie rozumiem jak coś takiego można w ogóle o obecnie wydać bez żadnych komentarzy czy też sprostowań?
Co prawda pewne rzeczy w Fizyce się nie zmieniły ciągle E=mc2, F= ma ,zaś entropia dalej rośnie jednak wiek Wszechświata to 13,7 mld lat a nie gdzieś pomiędzy 10 a 20 mld. Parametr Omega czyli średnia gęstość Kosmosu jest równy lub bardzo bliski jedności a nie bliżej nieokreślony generalnie jednak. << 1 jak pisze autor. Tak samo jak istnieją już na pewno co najmniej trzy „ smaki" neutrin nie zaś dwa i być może trzeci. Itd, itd.
Dobrze, że choć wspomniano o Ciemnej Materii niestety o Energii już nie a to ona zapewne kształtować będzie przyszłość naszego Wszechświata.
Choć autor oczywiście prezentuje los ewentualnego cyklicznego wszechświata jednak że zrozumiałych względów nie ma tam nic o pomyśle na ten temat, panów Steinhardta i Turoka ,które pojawiły się 10 lat później.
Na plus należy zaliczyć autorowi opis tzw Wiecznej Inflacji Andre Lindego, będącą w tamtych czasach nowością a ,która dalej może mieć wpływ czy komukolwiek uda się przeżyć te ostatnie 3 minuty bowiem to także jest tematem rozważań autora
Reasumując, książka całkiem niezła jako historia astrofizyki, niestety jeśli zaś chodzi o konkretną, współczesną wiedzę to porażka i nie polecam nikomu kto dopiero co zaczyna przygodę z astrofizyką gdyż po prostu może się pogubić

Taaak to była zapewne dobra książka, w momencie swojego wydania 26 lat temu oczywiście. Dzisiaj to niestety muzeum. Tak jakby ktoś chciał czytać książkę o smartfonach wydaną w 1994, tragedia
Na prawdę nie rozumiem jak coś takiego można w ogóle o obecnie wydać bez żadnych komentarzy czy też sprostowań?
Co prawda pewne rzeczy w Fizyce się nie zmieniły ciągle E=mc2, F= ma ,zaś...

Książka dość nietypowa jak dla mnie zw względu na tematykę.
Jest to popularno-naukowa książka, trochę kręcąca się na pograniczu Sci-fi, i rozprawiająca o tym jak może wyglądać koniec naszego wszechświata.
Książkę oceniam jako dobrą, bo pomimo tematyki w jakiś sposób naukowej czyta się ją dość fajnie.
Po pierwsze, co dla mnie jako osoby która nigdy się tą tematyką specjalnie nie interesowała, wszystko opisane jest w sposób dość przystępny nawet dla laika.
Po drugie, warto zwrócić uwagę, że sposób w jaki poszczególne wydarzenia są opisywane potrafi naprawdę wciągnąć i zaciekawić.
Po trzecie potrafi ona poruszyć temat faktycznego końca wszechświata, ziemi i ludzkości, nie ucieka w dziwny sposób od tej możliwości.
Trzeba pamiętać, iż nie jest to książka stricte naukowa - przedstawia ona różne teorie, w jakiś sposób na pewno związane z wiedzą naukową, ale mimo wszystko po pierwsze nie pewne, po drugie w sporej mierze fantazyjne.
Lektura ta na pewno nie daje odpowiedzi, ale pokazuje różne możliwości- te bardziej i mniej prawdopodobne, na pewno zaciekawia i po prostu daje się lubić :)

Książka dość nietypowa jak dla mnie zw względu na tematykę.
Jest to popularno-naukowa książka, trochę kręcąca się na pograniczu Sci-fi, i rozprawiająca o tym jak może wyglądać koniec naszego wszechświata.
Książkę oceniam jako dobrą, bo pomimo tematyki w jakiś sposób naukowej czyta się ją dość fajnie.
Po pierwsze, co dla mnie jako osoby która nigdy się tą tematyką...

Książka z pogranicza sci-fi i nauki. Bo jak sam autor zauważa - ciężko inaczej zdefiniować futurologię. Pozycja napisana w sposób przystępny. Czyta się łatwo i przyjemnie, rozbudza wyobraźnię i skłania do refleksji, czy nasz wszechświat umrze, czy może jest wieczny? Czy może też umrze i narodzi się ponownie? Autor rozpatruje wiele scenariuszy skrupulatnie analizując każdy z nich. Co nie zmienia faktu, że dzięki tej książce poszerzyłem ogólną wiedzę na temat fizyki relatywistycznej jak i kwantowej - czyli zawiera także kawał solidnej wiedzy! Gorąco polecam!

Książka z pogranicza sci-fi i nauki. Bo jak sam autor zauważa - ciężko inaczej zdefiniować futurologię. Pozycja napisana w sposób przystępny. Czyta się łatwo i przyjemnie, rozbudza wyobraźnię i skłania do refleksji, czy nasz wszechświat umrze, czy może jest wieczny? Czy może też umrze i narodzi się ponownie? Autor rozpatruje wiele scenariuszy skrupulatnie analizując każdy z...

Świetna książka i napisana dość prosto, żadnych skomplikowanych wzorów wyższej matematyki. Niektóre informacje są już nieaktualne z racji tego że książka powstała w 1994 r. Polecam.

Świetna książka i napisana dość prosto, żadnych skomplikowanych wzorów wyższej matematyki. Niektóre informacje są już nieaktualne z racji tego że książka powstała w 1994 r. Polecam.

Pan Davies naprawdę bardzo optymistycznie podchodzi do przyszłości ludzkości.

Pan Davies naprawdę bardzo optymistycznie podchodzi do przyszłości ludzkości.

Książka Daviesa jest wymagająca, ale za to esencjonalna. Nie polecam jednak "Ostatnich trzech minut" tym, którzy dopiero zaczynają przygodę z kosmologią. Niektóre informacje są nieaktualne.

Książka Daviesa jest wymagająca, ale za to esencjonalna. Nie polecam jednak "Ostatnich trzech minut" tym, którzy dopiero zaczynają przygodę z kosmologią. Niektóre informacje są nieaktualne.

Ksiązka została napisana w 1994 roku i jest już trochę nieaktualna, ale na poziomie popularnym warta przeczytania. Napisana jest w miarę przystępnym językiem. Osoba, która uważała na lekcji fizyki w szkole średniej, powinna zrozumieć treść.

Ksiązka została napisana w 1994 roku i jest już trochę nieaktualna, ale na poziomie popularnym warta przeczytania. Napisana jest w miarę przystępnym językiem. Osoba, która uważała na lekcji fizyki w szkole średniej, powinna zrozumieć treść.