K. Zyskowska to moje największe odkrycie literackie ostatnich lat. Wielu lat. "Historia..." jest znakomita, dałbym nawet 9/10, ale jednak zakończenie lekko mnie rozczarowało. Mimo wszystko i tak zakupię pozostałe książki autorki.

K. Zyskowska to moje największe odkrycie literackie ostatnich lat. Wielu lat. "Historia..." jest znakomita, dałbym nawet 9/10, ale jednak zakończenie lekko mnie rozczarowało. Mimo wszystko i tak zakupię pozostałe książki autorki.

Zyskowska w mojej opinii to jedna z najlepszych autorek polskich powieści. I znów się nie zawiodłam, i trzyma w napięciu, i znów buduje akcję i znów toczy emocjonalne boje i ukazuje trudną naturę ludzką. Udowadnia, że złe uczynki mogą pokoleniami ciągnąć się i nie mieć końca.
To kolejna książka, którą będę polecała każdemu, kto uwielbia dobrze zbudowaną fabułę z meandrami uczuć i wydarzeniami historycznymi w tle. Akcja będzie sięgała nawet lat 20-tych XX wieku, a budowana na wielu przestrzeniach da niesamowity efekt w postaci wspólnego mianownika czyli głównej postaci, którą jest Nina - współczesna informatyczka. To ona zakocha się w tajemniczym Miłoszu, lecz miłość tych dwojga jest nieoczywista, bo przeplatana wieloma niewyjaśnionych wątkami z jego osobistej przeszłości.
Czytajcie, bo zdecydowanie warto.

Zyskowska w mojej opinii to jedna z najlepszych autorek polskich powieści. I znów się nie zawiodłam, i trzyma w napięciu, i znów buduje akcję i znów toczy emocjonalne boje i ukazuje trudną naturę ludzką. Udowadnia, że złe uczynki mogą pokoleniami ciągnąć się i nie mieć końca.
To kolejna książka, którą będę polecała każdemu, kto uwielbia dobrze zbudowaną fabułę z meandrami...

To moje drugie podejście do tej autorki. Pierwsze było ,,Nocami krzyczą sarny". I o ile pierwszą książką byłam zachwycona, tak ta jest dużo słabsza. Przede wszystkim - w pewnym momencie w tych wszystkich koligacjach kto z kim można się totalnie zaplątać. Po drugie irytuje mnie język postaci, który ma chyba przypominać język prostych ludzi (nie wiem?). Autorka ciągle przerzuca czasowniki na koniec zdania, co brzmi tragicznie. Pomysł fabularnie ciekawy, ale nie jest to tak dobra książka jak poprzednia.

To moje drugie podejście do tej autorki. Pierwsze było ,,Nocami krzyczą sarny". I o ile pierwszą książką byłam zachwycona, tak ta jest dużo słabsza. Przede wszystkim - w pewnym momencie w tych wszystkich koligacjach kto z kim można się totalnie zaplątać. Po drugie irytuje mnie język postaci, który ma chyba przypominać język prostych ludzi (nie wiem?). Autorka ciągle...

Świetna, mroczna, wielowątkowa powieść z niebanalnym zakończeniem. Udało się autorce mnie zaskoczyć. Choć momentami zbiegi okoliczności były zbyt naciągane, nie przeszkadzało mi to w odbiorze całości. Polecam :)

Świetna, mroczna, wielowątkowa powieść z niebanalnym zakończeniem. Udało się autorce mnie zaskoczyć. Choć momentami zbiegi okoliczności były zbyt naciągane, nie przeszkadzało mi to w odbiorze całości. Polecam :)

Autorka nie zaskoczyła. Jak zwykle bardzo dobrze się książkę czytało.

Autorka nie zaskoczyła. Jak zwykle bardzo dobrze się książkę czytało.

Nie urzekła mnie ta historia, czytałam lepsze powieści

Nie urzekła mnie ta historia, czytałam lepsze powieści

Książka niepokojąca, zaskakująca, niosąca bardzo mocny przekaz - wzbudza duże emocje, wstrząsa do głębi, wciąga w mroczny świat. Wszechobecne zło, które, przechodzi z pokolenia na pokolenie oplata bohaterów, jak trująca roślina.
Przeszłość miesza się z teraźniejszością, ale poszczególne wydarzenia łączą się ze sobą w jedną spójną, choć niełatwą w odbiorze historię.

To opowieść o pożądaniu, miłości, rozczarowaniu, strachu, nienawiści, gdzie granica dobra i zła się zaciera. Tajemnice z przeszłości, popełnione zbrodnie i wszelkie zło nie daje o sobie zapomnieć. Pojawia się motyw sowy, której pojawienie się traktowane było jako zły omen, zły znak, zwiastujący śmierć.

"Nic nie zatrzyma spirali zła, nic nie zagłuszy pohukiwania sowy, póki wszyscy nie poniesiemy kary. Dopóki nie poniosę jej ja i moja matka, i inni, którzy byli przed nami."

Warto przeczytać, ponieważ jest to powieść z zaskakującą fabułą, od której nie sposób się oderwać, jednak zdecydowanie bardziej lubię książki, które niosą ze sobą optymistyczne myśli oraz pozytywne emocje.

Książka niepokojąca, zaskakująca, niosąca bardzo mocny przekaz - wzbudza duże emocje, wstrząsa do głębi, wciąga w mroczny świat. Wszechobecne zło, które, przechodzi z pokolenia na pokolenie oplata bohaterów, jak trująca roślina.
Przeszłość miesza się z teraźniejszością, ale poszczególne wydarzenia łączą się ze sobą w jedną spójną, choć niełatwą w odbiorze historię.

To...

Jak dla mnie, to autorka jest MEGA odkryciem. Powieść wciąga jak bagno, atmosfera gęsta jak mgła i mroczna jak las nocą. Relacje między bohaterami utkane jak pojęcza sieć. To się fenomenalnie czytało.
PETARDA.

Jak dla mnie, to autorka jest MEGA odkryciem. Powieść wciąga jak bagno, atmosfera gęsta jak mgła i mroczna jak las nocą. Relacje między bohaterami utkane jak pojęcza sieć. To się fenomenalnie czytało.
PETARDA.

"Historia złych uczynków" to książka na którą miałam już chrapkę od kilku lat. Pamiętam tę ogromną falę zachwytów nad nią i nie wiem tylko skąd mi się wzięło, że będzie to kryminał z krwi i kości.

Czułam się więc już na wstępie rozczarowana i niepocieszona kiedy zamiast kryminału dostałam obyczaj i to po części obsadzony w czasach wojennych a ostatnio unikam tych wątków...

"Historia złych uczynków" to dla mnie idealny przykład jak świetnie zapowiadająca się opowieść może zostać zaprzepaszczona przez wymagania i nastawianie zupełnie nieadekwatne do jej treści....

Czytałam ją bez większego zainteresowania, nie wkręcając się emocjonalnie. Najnormalniej w świecie zabrakło mi przyciągania.

"Historia złych uczynków" to książka na którą miałam już chrapkę od kilku lat. Pamiętam tę ogromną falę zachwytów nad nią i nie wiem tylko skąd mi się wzięło, że będzie to kryminał z krwi i kości.

Czułam się więc już na wstępie rozczarowana i niepocieszona kiedy zamiast kryminału dostałam obyczaj i to po części obsadzony w czasach wojennych a ostatnio unikam tych...

Rewelacyjna książka!

Lekturę powieści mogłabym porównać do gęstego lasu, w którym tak łatwo zgubić się między podobnymi drzewami. Ilość bohaterów i ich historii sprawiała, że musiałam tworzyć w głowie gałęzie rodów, by orientować się, kto kim jest i w jaki sposób łączy się z historią.
Ale jednocześnie to było niesamowite przeżycie, a od książki naprawdę nie mogłam się oderwać!

Podróż od czasów przedwojennych po teraźniejsze przez losy opowiedziane z perspektyw różnych bohaterów podarowała mi mnóstwo emocji, wśród których dominuje jednak smutek. Bowiem żadna z kobiet, które są tutaj postaciami wiodącymi i niezwykle silnymi, nie odnalazła szczęścia. Każda jest na swój sposób femme fatale nie tylko dla siebie, ale także dla innych...

Cudowny język powieści prowadził mnie przez jej karty. Sposób narracji, przedstawiania tła społecznego i historycznego, kunszt słowa - to wszystko powiązane z niezwykłą fabułą, odkrywającą co rusz to kolejne zdarzenia wskakujące jak puzzle na swoje miejsce, stanowiło dla mnie wyborną ucztę.

Książka o sile miłości, dumie, poświęceniu, trudnych wyborach, dziedziczonym złym losie na pewno skłania do refleksji nad wpływem przeszłości na teraźniejszość. Pozostawia czytelnika przerażonego zakończeniem, a zarazem zadumanego nad tym, jak bardzo splątane mogą być historie na pozór obcych sobie ludzi...

Rewelacyjna książka!

Lekturę powieści mogłabym porównać do gęstego lasu, w którym tak łatwo zgubić się między podobnymi drzewami. Ilość bohaterów i ich historii sprawiała, że musiałam tworzyć w głowie gałęzie rodów, by orientować się, kto kim jest i w jaki sposób łączy się z historią.
Ale jednocześnie to było niesamowite przeżycie, a od książki naprawdę nie mogłam się...