Nie powiem, że książka mnie porwała. Oceniłabym jako czytadło na przerywnik pomiędzy cięższą literaturą. Rodzinne intrygi. Dedykowana raczej starszym czytelnikom, ze względu na średnią wieku bohaterów :)

Nie powiem, że książka mnie porwała. Oceniłabym jako czytadło na przerywnik pomiędzy cięższą literaturą. Rodzinne intrygi. Dedykowana raczej starszym czytelnikom, ze względu na średnią wieku bohaterów :)

Bardzo kiedyś chciałam zamieszkać w Stanach, tam mam przyjaciółkę i serce się rwało do Nowego Jorku. Nie wyszło. Czy po latach żałuję? Chyba nie. Zakorzeniłam się w Polsce, tu jest mój dom. Wracając do powieści pani Kasi, jest napisana lekko i przystępnie a przy tym nie stroni od trudnych tematów. Myślę, że autorce udało się pokazać USA bez zbędnego przesłodzenia, bo każdy kraj ma swoje plusy i minusy, tak jak życie w nim. Polecam bo dobrze się czyta.

Bardzo kiedyś chciałam zamieszkać w Stanach, tam mam przyjaciółkę i serce się rwało do Nowego Jorku. Nie wyszło. Czy po latach żałuję? Chyba nie. Zakorzeniłam się w Polsce, tu jest mój dom. Wracając do powieści pani Kasi, jest napisana lekko i przystępnie a przy tym nie stroni od trudnych tematów. Myślę, że autorce udało się pokazać USA bez zbędnego przesłodzenia, bo każdy...

Książka zawiera dużo mocnych, szokujących scen, jak na przykład napaść na tle seksualnym i przyznaję, że czytało mi się to trudno momentami. Całość oceniam jednak w miarę dobrze, autorce udało się mnie zaciekawić pokazaniem oblicza Ameryki jakie dalekie jest od cukierkowego.

Książka zawiera dużo mocnych, szokujących scen, jak na przykład napaść na tle seksualnym i przyznaję, że czytało mi się to trudno momentami. Całość oceniam jednak w miarę dobrze, autorce udało się mnie zaciekawić pokazaniem oblicza Ameryki jakie dalekie jest od cukierkowego.

Okładka sugerowała lato, słońce i drinki z palemką ale tytuł okazał się czymś, czego się zupełnie nie spodziewałam.

Okładka sugerowała lato, słońce i drinki z palemką ale tytuł okazał się czymś, czego się zupełnie nie spodziewałam.

Sielankowa okładka a w środku tyle emocji. Autorka jak zawsze udowodniła, że nie zadowala ją pisanie o błahostkach. Polecam bardzo gorąco!

Sielankowa okładka a w środku tyle emocji. Autorka jak zawsze udowodniła, że nie zadowala ją pisanie o błahostkach. Polecam bardzo gorąco!

Autorka powiedziała, że to powieść o emigracji i Polakach w Ameryce, ale ja widzę tu trudy wychowywania dzieci i o wiele, wiele więcej. Powieść na pewno godna uwagi.

Autorka powiedziała, że to powieść o emigracji i Polakach w Ameryce, ale ja widzę tu trudy wychowywania dzieci i o wiele, wiele więcej. Powieść na pewno godna uwagi.

Intrygi rodzinne, fajnie się czyta...

Intrygi rodzinne, fajnie się czyta...

"Pod słońcem Florydy" to pierwsza część cyklu Miasteczko Tarpon Springs. Początkowo wydawało mi się, że nic się tu ciekawego nie wydarzy, jednak ze strony na stronę coraz bardziej wyciągałam się w tę rodzinną historię.

Zaczyna się dość banalnie - patchworkowa rodzina Antoniego Kubiaka, która od wielu lat mieszka w Stanach spotyka się na chrzcie jego córki. Należy tu dodać, że "pan rodu" ma już ponad 70 lat, trójkę dorosłych dzieci z poprzedniego małżeństwa, a jego partnerką jest Afroamerykanka znacznie od niego młodsza (lat 47) też z bagażem doświadczeń i dwójką też dorosłych synów.

Katarzyna Misiołek bardzo dobrze wchodzi w życie tej rodziny pokazując problemy każdego z jej członków, ich wewnętrzne rozterki, wybory, zdrady, nie zamiata też pod dywan problemów społecznych m.in. dotyczących rasizmu.

Prócz wątku obyczajowego znajdziecie tu też wątki kryminalne (podpalenie, zastraszanie, napad, usiłowanie gwałtu czy śmiertelne postrzelenie).

Książka spodobała mi się na tyle, że chętnie poznam dalsze losy tej rodziny.

"Pod słońcem Florydy" to pierwsza część cyklu Miasteczko Tarpon Springs. Początkowo wydawało mi się, że nic się tu ciekawego nie wydarzy, jednak ze strony na stronę coraz bardziej wyciągałam się w tę rodzinną historię.

Zaczyna się dość banalnie - patchworkowa rodzina Antoniego Kubiaka, która od wielu lat mieszka w Stanach spotyka się na chrzcie jego córki. Należy tu dodać,...

PIERWSZY ODCINEK TELENOWELI

Przed kilku laty sięgnęłam po powieść Katarzyny Misiołek "Ostatni dzień roku" i pamiętam, że nie byłam zachwycona tą historią. Nie miałam też ochoty na następne powieści autorki, których pojawiło się od tego czasu naprawdę sporo. A tymczasem kilka dni temu na półce z nowościami w mojej bibliotece pojawił się interesujący tytuł, który mocno mnie zaintrygował - "Pod słońcem Florydy". Pomyślałam sobie, że miło będzie tego lata znów znaleźć się w tym urokliwym zakątku Stanów Zjednoczonych, choćby za sprawą powieściowej fabuły. Tym samym postanowiłam dać autorce drugą szansę.

Książka stanowi pierwszy tom cyklu "Miasteczko Tarpon Springs" i opowiada historię pewnej rodziny o polskich korzeniach, której przodkowie przed laty wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych, by tam spędzić życie. Tony Kubiak to 76-letni senior rodu, któremu urodziła się malutka córeczka Corinne. Chrzest dziecka staje się okazją do rodzinnego spotkania. I w ten sposób na uroczystości w Tarpon Springs pojawia się troje dorosłych dzieci Antoniego, jego czternastoletnia wnuczka oraz była żona wraz z obecnym mężem - przyjacielem Tony'ego. Podczas rodzinnego spotkania wychodzą na jaw skrzętnie skrywane sekrety. Okazuje się, że niemal każdy z bohaterów ma coś do ukrycia, a małe turystyczne miasteczko na półwyspie wcale nie jest takie bezpieczne i sielankowe, jakby się mogło wydawać.

Floryda jest interesującym miejscem wśród wszystkich 50 stanów USA, a położone tam miejscowości są naprawdę wyjątkowe, o czym pewnego dnia przekonałam się osobiście. Sięgając po tę powieść miałam nadzieję, że uda mi się poczuć atmosferę i klimat małego Tarpon Springs położonego nad samym oceanem. Liczyłam na to, że dzięki lekturze tej powieści powrócą do mnie miłe wspomnienia z wakacji spędzonych jakiś czas temu na Florydzie.

Niestety...

Katarzyna Misiołek stworzyła opowieść, która przywodzi mi na myśl amerykańskie tasiemcowe seriale oraz długie, nudnawe telenowele. Mamy tu sporą grupę bohaterów obdarzonych przeróżnymi problemami, która dość nieudolnie poszukuje szczęścia w życiu. Spotkanie rodzinne staje się dla nich idealnym pretekstem do pokonywania własnych trudności. Powieść jest przegadana, płytka, mało ciekawa i bardzo przewidywalna.

Nie ma tu miejsca na słoneczne opisy przyrody, bryzę oceanu, błękitne niebo i... malowane słowem wyjatkowe krajobrazy tak charakterystyczne dla Florydy. Nie ma miejsca na emocje, o których autorka nas jedynie informuje, ale sam przekaz do nas nie trafia. Stopniowanie napięcia również wypadło słabo, tym bardziej, że pojawia się wątek kryminalny, który tego wymaga.

Na plus mogę zapisać fakt, że książkę czyta się błyskawicznie. Kreacje bohaterów wypadły całkiem interesująco, co było dla mnie sporym zaskoczeniem. Główna bohaterka zdecydowanie zbyt niedojrzała jak na kobietę po czterdziestce, matkę dwóch dorosłych synów i niemowlęcia, ale pod względem charakterologicznym postaci są dość różnorodne. Doceniam, że autorka chciała poruszyć w tej powieści trudne tematy takie jak rasizm, przemoc czy przestępczość, ale oczekiwałam jednak zdecydowanie więcej.

Zastanawiam się skąd takie wysokie oceny tej książki i myślę sobie, że historia może się podobać fanom tasiemcowych telenoweli, a takich osób na pewno nie brakuje. Ja niestety znów się zawiodłam na powieści Katarzyny Misiołek, czuję się mocno rozczarowana i najprawdopodobniej nie będę już sobie zawracała głowy dalszym ciągiem tej opowieści, w której autorka proponuje wycieczkę do Teksasu.

PIERWSZY ODCINEK TELENOWELI

Przed kilku laty sięgnęłam po powieść Katarzyny Misiołek "Ostatni dzień roku" i pamiętam, że nie byłam zachwycona tą historią. Nie miałam też ochoty na następne powieści autorki, których pojawiło się od tego czasu naprawdę sporo. A tymczasem kilka dni temu na półce z nowościami w mojej bibliotece pojawił się interesujący tytuł, który mocno mnie...

Ktoś mi może wyjaśnić skąd ten zachwyt książką? Ciężko to było doczytać do końca. Główna bohaterka jest dziecinna i nieodpowiedzialna, nie mogłam pozbyć się myśli, że tak naprawdę chciałaby się pozbyć swojego partnera, żeby już bez przeszkód romansować z jego synem. Powinno być ostrzeżenie, że w książce będą sceny przemocy seksualnej, bo ani opis ani wygląd książki na to nie wskazywały.

Ktoś mi może wyjaśnić skąd ten zachwyt książką? Ciężko to było doczytać do końca. Główna bohaterka jest dziecinna i nieodpowiedzialna, nie mogłam pozbyć się myśli, że tak naprawdę chciałaby się pozbyć swojego partnera, żeby już bez przeszkód romansować z jego synem. Powinno być ostrzeżenie, że w książce będą sceny przemocy seksualnej, bo ani opis ani wygląd książki na to...