Kolejny raz historia kobiet z Mrągowa mnie pochłonęła. Będę tęsknić za nimi. W ostatniej części jest sporo nawiązań do wydarzeń w tamtej Polsce, dużo prawdziwego życia, jego cieni i blasków, dużo rozstań - tych ostatecznych, ale również dużo miłości i powrotów... Polecam serdecznie :)

Kolejny raz historia kobiet z Mrągowa mnie pochłonęła. Będę tęsknić za nimi. W ostatniej części jest sporo nawiązań do wydarzeń w tamtej Polsce, dużo prawdziwego życia, jego cieni i blasków, dużo rozstań - tych ostatecznych, ale również dużo miłości i powrotów... Polecam serdecznie :)

Do ochow i achów dorzucę łyżkę dziegciu. Czy naprawdę na Mazurach wyjadano z torebek Vibovit? A nie aby musujący Visolvit 🤔
W 1986 puzzle w Polsce nieznane 🤔🤔Nadal nic do kupienia w sklepach tylko kolejki 🤔Czy aby Autorka nie pojechała zbyt mocno po bandzie 🤔
No i w kółko powtórzenia, przypomnienia, nie tylko streszczenie poprzednich tomów, ale.. i tego co wydarzyło się kilkanaście kartek temu...
Czytajac miałam chwilami wrazenie, że czytam kalendarium w którego suche fakty na siłe wpleciono zyciorys wielopokoleniowej rodziny. Do tego język żywcem wziety z elementarza Falskiego. Wszystko podane łopatologicznie, naprawdę literatury pięknej tu nie ma zupełnie!
Wiem, ze Autorka ma mnóstwo zajęc, ale ten tom napisany jest tak na siłę, że aż człowieka skreca.
Wielkie rozczarowanie, wielkie!

Do ochow i achów dorzucę łyżkę dziegciu. Czy naprawdę na Mazurach wyjadano z torebek Vibovit? A nie aby musujący Visolvit 🤔
W 1986 puzzle w Polsce nieznane 🤔🤔Nadal nic do kupienia w sklepach tylko kolejki 🤔Czy aby Autorka nie pojechała zbyt mocno po bandzie 🤔
No i w kółko powtórzenia, przypomnienia, nie tylko streszczenie poprzednich tomów, ale.. i tego co wydarzyło się...

Znacie twórczość Katarzyny Enerlich?
Dla mnie niewiarygodne jest że pierwszą książkę autorki przeczytałam aż dziesięć lat temu. I przyznam szczerze że była to książka, która trafiła do mnie zupełnie przypadkowo, jako wygrana z konkursu radiowego. Jak ja się cieszę. Niepozorna okładka i tytuł jakoś szczególnie mnie nie skusiły. Nie spodziewałam się że oto zaczyna się moja piękna przygoda z twórczością bardzo uzdolnionej kobiety. Nie sądziłam że czytanie książek tej autorki tak mnie uwrażliwi i wciągnie na całego w książkowy świat. Tak tak. To między innymi Katarzyna Enerlich jest współodpowiedzialna. I dlatego tak dla mnie ważna. I dlatego tak wyczekuję każdej jej książki.
„Powrót do domu” to czwarty tom niezwykłej historii, którą rozpoczyna „Akurszerka z Sensburga”, z kolejną „Ziele Marianny” oraz trzecią „Dom na Wygonie” Pierwszy tom tej historii to czasy międzywojenne, kiedy to młoda jeszcze Stasia wyjeżdża na Mazury w poszukiwaniu lepszego życia i zarobku. Przez trzy kolejne tomy autorka prowadzi nas przez historię Stanisławy, a także kolejnych pokoleń, wplatając w to wszystko w niezwykły sposób tło historyczne. To nie miało dla mnie kiedyś znaczenia. Ale u Katarzyny Enerlich przygotowanie dla każdego tematu jest niezwykle staranne, dzięki czemu fabuła nabiera bardzo realnych kształtów. Bohaterowie są starannie wykreowani, a w opisywane miejsca można się bez problemów przenieść wyobraźnią, niezależnie od ram czasowych, do których aktualnie zabiera nas autorka. W każdym z tomów mamy też wpleciony wątek ziół i naturalnych kosmetyków. Katarzyna Enerlich jest promotorką prostego życia i dobrego odżywiania. Robi też osobiście te cudowne kremy, których używały bohaterki książki.
„Powrót do domu” to kontynuacja głównie historii Marianny, kobiety już dość dojrzałej, matki, babki. Wraz z nią poznajemy jej radości i troski. Tym razem trafiamy do Mrągowa, oraz okolicznych miejscowości tuż przed ogłoszeniem stanu wojennego. Ten czas pamiętam z opowiadań rodziców, a autorka pokazała nam to odzwierciedlając tą trudną rzeczywistość. W „Powrocie do domu” Marianna przeżyła wiele pięknych chwil, jednak nie brakło też tych trudnych w życiu kobiety. Jest miłość, zarówno ta matki do córki, jak i do ukochanego mężczyzny. Jest ślub, jest nowe życie, ale i bolesne pożegnanie z bliskimi. Wszystko jest takie życiowe i pełne emocji dla czytelnika.
Polecam Wam tą historię i każdą jedną autorki, która swoją niezwykłą wrażliwość przełożyła na karty powieści.

Znacie twórczość Katarzyny Enerlich?
Dla mnie niewiarygodne jest że pierwszą książkę autorki przeczytałam aż dziesięć lat temu. I przyznam szczerze że była to książka, która trafiła do mnie zupełnie przypadkowo, jako wygrana z konkursu radiowego. Jak ja się cieszę. Niepozorna okładka i tytuł jakoś szczególnie mnie nie skusiły. Nie spodziewałam się że oto zaczyna się moja...

Katarzyna Enerlich – pisarka, zielarka, nauczycielka jogi, miłośniczka naturalnych kosmetyków, pasjonatka i propagatorka życia w zgodzie z naturą… Piszę o tym nie bez przyczyny. Na każdej bowiem stronie powieści „Powrót do domu” daje się odczuć, pasje i zamiłowanie autorki do ziołolecznictwa i życia w zgodzie z naturą.
W czwartym tomie serii „Akuszerka z Sensburga” autorka przedstawia czytelnikom dalsze losy
Stasi, Marianny, Nadzi i Basi. Bohaterki wystawione zostają na kolejne próby losu. Tym razem, próbują sprostać wyzwaniom jakie narzuca społeczeństwu stan wojenny. Te silne, doświadczone przez los, zdeterminowane kobiety, łączą swoje siły i stają się dla siebie podporą. Każda z nich wnosi w ich wzajemną codzienność coś innego. Każda ma również własne marzenia i ukryte na dnie serca tęsknoty.
Los nie szczędzi im wyzwań. Każdy dzień wypełniony jest obowiązkami. Czy się to komuś podoba czy nie, trzeba przyzwyczajać się do zmian, które mają miejsce pod wpływem zachodzących wydarzeń. Przychodzą chwile kiedy przyjdzie się z kimś pożegnać na zawsze. Kogoś innego natomiast zaprosić do swojego życia ponownie. Wyjawić skrywane tajemnice. Codzienność, która generuje zmęczenie, coraz częściej skłania ku powrotom do tego, co było kiedyś. W sercu i myślach pojawiają się wspomnienia pierwszej, wielkiej, niezapomnianej miłości i marzenia o spokojnym życiu w Domu na Wygonie w Zełwągach. Czy powroty staną się rzeczywistością? Czy można odzyskać to, co się kiedyś utraciło?
Katarzyna Enerlich na podstawie losów swoich bohaterów, znakomicie ukazuje jak cechy charakteru takie jak dobro, życzliwość, szczerość intencji, bezinteresowność, pracowitość, czy choćby intuicja pomagały ludziom znosić trudy niełatwych czasów. Wszyscy jesteśmy ogniwami jednego łańcucha, i mamy wpływ na nasze działania. Możemy sobie pomagać wzajemnie, lub występować przeciwko sobie. Wybór zawsze należy do nas.
„Powrót do domu” urzekł mnie od pierwszych stron! Wyjątkową, wielowątkową, lekką fabułą, gawędziarskim, obrazowym stylem, zapachami mazurskich smaków, ziół i niezwykłymi portretami bohaterów. Wisienką na torcie są pamiętne dla Polski wydarzenia historyczne takie jak – stan wojenny, Okrągły Stół, pierwsze demokratyczne wybory. W pewnym momencie książka wciągnęła mnie tak mocno, że nie chciało mi się wracać do rzeczywistości. Ocknęłam się jednak. W stan „gotowości” postawił mnie rok 2020, gdy na progu Domu na Wygonie, w setne urodziny swojej babki Marianny, stanęła Basia…
W tym momencie autorka przerywa wciągającą historię.
Jak przyjdzie żyć z pytaniem, czy będzie dalszy ciąg?!
Pomyślę o tym później!
A książkę gorąco polecam!!!

Katarzyna Enerlich – pisarka, zielarka, nauczycielka jogi, miłośniczka naturalnych kosmetyków, pasjonatka i propagatorka życia w zgodzie z naturą… Piszę o tym nie bez przyczyny. Na każdej bowiem stronie powieści „Powrót do domu” daje się odczuć, pasje i zamiłowanie autorki do ziołolecznictwa i życia w zgodzie z naturą.
W czwartym tomie serii „Akuszerka z Sensburga” autorka...

Powrót do Domu Katarzyny Enerlich to czwarta część z cyklu Akuszerka z Sensburga, w którego skład wchodzą: Akuszerka z Sensburga, Ziele Marianny, Dom na Wygonie.

Autorka kreśli losy trzech kobiet na tle kraju wyniszczonego biedą i stojącego w obliczu ważnych wydarzeń. Marianna na wieść o wprowadzeniu stanu wojennego opuszcza wieś Zyndaki i wyjeżdża do Mrągowa, gdzie mieszka jej mama Stasia i córka Nadzia z wnuczką Basią. Kobiety wspólnie próbują przetrwać trudny czas, a zima 1980 roku jest wyjątkowo mroźna i ponura. Katarzyna Enerlich wiarygodnie przedstawia obraz społeczeństwa i życia codziennego w Polsce w okresie PRL-u. Ludzie po wystąpieniu gen. Jaruzelskiego zamykają się w domach i przestraszeni czekają na rozwój wypadków. Nie działają szkoły, biblioteki, domy kultury i większość instytucji. Na ulicach ciągle trwają kontrole milicji, ludzie wystają godzinami w kolejkach po kostkę masła czy kilogram cukru, ale mimo wielu utrudnień starają się jakoś sobie radzić w całym bałaganie.

Powieść Katarzyny Enerlich sprawia, że powraca się myślami do czasów stanu wojennego, wybuchu elektrowni jądrowej w Czarnobylu, wydarzeń związanych z Solidarnością, Okrągłego Stołu i pierwszych demokratycznych wyborów. Czasy te zostały tak obrazowo przedstawione, że co raz z zakamarków pamięci wydobywałam własne wspomnienia z tego okresu: stanie w kolejce z mamą, aby kupić jakiekolwiek buty; smażenie frytek domowych w koszyczku na głębokim oleju; kolekcjonowanie wycinków z gazet z przepisami i poradami; stylonowe siatki na zakupy; palta z kołnierzami z nutrii albo czapki z lisa; picie oranżady w woreczkach ze słomką; zajadanie łyżeczką mleka w proszku; pranie ubrań w proszku Pollena lub Cypisek; oglądanie teatru telewizji i czytanie książek Miry Jaworczakowej…

Bohaterki w powieści znajdują się na różnym etapie życia, ale wszystkie zostały wykreowane wiarygodnie. Najstarsza z nich, czyli Stasia ma już osiemdziesiąt lat, ale jest dość żwawa, świetnie się trzyma, choć przeżyła dwóch mężów. Jest w ciągłym ruchu, wystaje w kolejkach i wykłóca się o lepszy kawałek mięsa. Pomimo trudów dnia codziennego na jej twarzy wciąż gości uśmiech. Marianna jest zmęczona i pragnie chwili samotności, by nie słyszeć klientów mówiących o chorobach i codziennych problemach. Marzy o spędzeniu emerytury na Wygonie, w domu na końcu wsi i choć jest coraz starsza, to wciąż spragniona jest czułości i chwili zapomnienia. Nadzia jest nieustannie zajęta, poddenerwowana, niecierpliwa, czuje się samotna i żałuje, że nie powiedziała Kurtowi o Basi, która jest jego córką. Coraz częściej myśli o wyjeździe z Polski, by uciec od szarzyzny. Najmłodsza bohaterka w powieści-Basia jest łagodna, trochę zamknięta w sobie, wrażliwa i bardzo ciekawa świata.

Katarzyna Enerlich wplata do powieści mazurską przyrodę, zioła i miłość do ziemi. Marianna zbiera zioła, robi surówki z młodych pędów roślin, przygotowuje mydełka i różne inne specyfiki na bazie ziół. Bardzo przyjemnie odkrywa się te wszystkie smaczki w książce.


Powrót do Domu to interesująca opowieść o życiu na własnych zasadach, po swojemu, mimo licznych przeciwności losu. To także powieść o miłości wybuchającej na nowo po wielu latach rozłąki, o umiłowaniu przyrody, oswajaniu ciszy i smutku, a wszystko to na tle historycznych wydarzeń w Polsce widzianych oczami zwykłych ludzi i ich codzienności. Podsumowując, to bardzo ciekawa powieść zamykająca cykl Akuszerka z Sensburga. Serdecznie polecam:)

https://magiawkazdymdniu.blogspot.com/2023/07/powrot-do-domu-katarzyna-enerlich.html

Powrót do Domu Katarzyny Enerlich to czwarta część z cyklu Akuszerka z Sensburga, w którego skład wchodzą: Akuszerka z Sensburga, Ziele Marianny, Dom na Wygonie.

Autorka kreśli losy trzech kobiet na tle kraju wyniszczonego biedą i stojącego w obliczu ważnych wydarzeń. Marianna na wieść o wprowadzeniu stanu wojennego opuszcza wieś Zyndaki i wyjeżdża do Mrągowa, gdzie...

Wielotomowa, wielowątkowa seria Akuszerka z Sensburga otwiera przed nami dalsze losy bohaterów. To już czwarta część sagi pełnej niełatwych wyzwań, codziennych obowiązków a także zmian zachodzących pod wpływem wydarzeń. Co ciekawego czeka poznane postacie? Autorka po raz kolejny rzuca ich na głęboką wodę reform, zarówno tych życiowych jak i emocjonalnych.

Zacznijmy od tego, że Katarzyna Enerlich pisze bardzo obrazowo. Lekki styl, prosta forma, skupienie się na detalach oraz oddanie wiarygodności natury czy krajobrazów otaczających bohaterów uwiarygadniają wszystkie kolejne motywy, ponieważ czytając na własnej skórze jesteśmy w stanie poczuć całe otoczenie. Do tego warto dołączyć złożoną kreację postaci, którą mamy przyjemność obserwować na przestrzeni kilku tomów a maluje się przed nami wyjątkowy obraz społeczności czy nawet indywidualnego człowieka, zależnie od motywu i danej sytuacji, rzuconych w wir realiów stanu wojennego.

Przedwojenne Mrągowo otwiera przed nami swoje drzwi i zaprasza do poznania dalszej historii Stasi, Marianny, Nadzi i Basi. Te silne, pewne swego i wyjątkowe bohaterki, które nieustannie podnoszą się na duchu do tego stopnia, że razem mieszkają, budują wspólną przyszłość pod groźnym niebem zbliżającej się wojny. Marianna nie może jednak zapomnieć o tym co było kiedyś, wraca wspomnieniami do swojej pierwszej miłości i marzy o Domu na Wygonie w Zełwągach. Tylko czy odzyskanie tego wszystkiego jest jeszcze możliwe?

Autorka w ciekawy sposób miesza przeszłość z teraźniejszością. Pokazuje nam jak trudne wydarzenia odbijały się na indywidualnej jednostce i jak zwykły człowiek musiał sobie radzić w niezwykłych czasach. Chociaż fabuła jest stosunkowo krótka i śmiało można ją przeczytać w jeden wieczór to jednocześnie bogata jest w motywy, analizy postaci czy nawet same emocje, więc dzieje się dużo, dynamizm zachowany jest na odpowiednim poziomie a i tak wszystko płynie spokojnym rytmem, by przede wszystkim angażować całą naszą wyobraźnię.

"Powrót do Domu" będzie idealnym wyborem dla fanów życiowej literatury obyczajowej zahaczającej po drodze o polską historię. Katarzyna Enerlich snuje wielowątkową sagę pełną uczuć oraz ludzkich, znanych nam lęków i tym sposobem pozwala utożsamić się z bohaterkami. Subtelne miłostki, lęk przed nadchodzącym jutrem oraz tęsknota za tym co utracone łączą się w przejmującą opowieść, która ma wiele do powiedzenia.

Wielotomowa, wielowątkowa seria Akuszerka z Sensburga otwiera przed nami dalsze losy bohaterów. To już czwarta część sagi pełnej niełatwych wyzwań, codziennych obowiązków a także zmian zachodzących pod wpływem wydarzeń. Co ciekawego czeka poznane postacie? Autorka po raz kolejny rzuca ich na głęboką wodę reform, zarówno tych życiowych jak i emocjonalnych.

Zacznijmy od...