Jeden świat. Dwie przepowiedziane królowe. Zniszczenie i ocalenie. Światło i mrok. I coraz mniej czasu, aby wszystko naprawić.

W książce poznajemy dwie bohaterki, a najbardziej niesamowite w niej jest to, że dzieli je tysiąc lat. Zastosowany przez autorkę zabieg prowadzenia dwóch linii czasowych nie zawsze dobrze się sprawdza, jednak Claire Legrand poradziła z nim sobie świetnie.

Poznajemy Rielle jako córkę generała, wychowywaną na dworze królestwa Celdarii, gdzie wraz ze swoimi przyjaciółmi – następcą tronu Audriciem oraz jego przyrzeczoną wybranką Lu, spędza czas na nauce i dworskich obowiązkach. Mało kto wie jednak, że Rielle posiada niebezpieczny sekret. W świecie, w którym żyje, magia nie jest czymś niezwykłym, lecz jej umiejętności, są tak rzadkie, że Rielle zmuszona jest utrzymywać je w tajemnicy. Kiedy wszystko wychodzi na jaw, wszyscy myślą, że dziewczyna jest przepowiedzianą Królową Słońca – tą, która obroni ich świat przed gniewem Aniołów, zamkniętych za bramą świata. Rielle musi udowodnić swoją moc oraz co więcej umiejętność panowania nad nią, w śmiertelnie niebezpiecznych próbach żywiołów.

Przepowiednia mówi jednak o dwóch królowych, jednej która posiądzie moc ocalenia i jednej, która będzie miała moc zniszczenia. Kiedy przenosimy się tysiąc lat później, poznajemy Elianę, łowcę głów na usługach okrutnego Imperium. Eliana żyje w czasach, kiedy magii już nie ma, a wydarzenia zapoczątkowane przez Rielle są tragiczne w skutkach. Dziewczyna tropi rebeliantów i wydaje ich w zamian za pełne brzuchy swojej rodziny. Wszystko zmienia się, kiedy zostaje wmanewrowana w układ z rebeliantem Simonem, którego motywy do końca nie są Elianie znane.

Historia obu kobiet jest niezwykle ciekawa, choć muszę przyznać, że nie zapałałam do Rielle taką sympatią jak do Eliany. Tej pierwszej zwyczajnie nie da się lubić, a to sprawiało, że rozdziały z jej punktu widzenia były dla mnie wyjątkowo nudne. Z kolei kreacja Eliany jest świetna – mamy tutaj do czynienia z prawdziwie moralnie szarą bohaterką, co sprawia, że czytelnik nie jest zawalony dobrocią i altruizmem. Furyborn to fantastyka z najwyższej półki, pełna knucia, spisków i wroga, którego nie do końca znamy. Całość, choć momentami przytłaczająca, finalnie bardzo mi się podobała i już nie mogę się doczekać drugiego tomu. Na uznanie zasługuje też nasze polskie wydanie tej książki – bardzo podoba mi się estetyka zarówno okładki, jak i przepięknie barwionych brzegów. Dla fanów fantastyki na pewno pozycja godna uwagi.

Jeden świat. Dwie przepowiedziane królowe. Zniszczenie i ocalenie. Światło i mrok. I coraz mniej czasu, aby wszystko naprawić.

W książce poznajemy dwie bohaterki, a najbardziej niesamowite w niej jest to, że dzieli je tysiąc lat. Zastosowany przez autorkę zabieg prowadzenia dwóch linii czasowych nie zawsze dobrze się sprawdza, jednak Claire Legrand poradziła z nim sobie...