"Nie dostrzeżesz najważniejszego dnia w swoim życiu, zanim się nie okaże, że właśnie go przeżyłaś".
To była i moja ostatnia prosta. Cóż za love story. Przepiękna książka o miłości, odpowiedzialności i dorosłości, o sensie życia. Spłakałam się i już tęsknię za bohaterami.
I największa nauka: “Życie mam jedno. I mam prawo do szczęścia, odpoczynku i spełnienia.”

"Nie dostrzeżesz najważniejszego dnia w swoim życiu, zanim się nie okaże, że właśnie go przeżyłaś".
To była i moja ostatnia prosta. Cóż za love story. Przepiękna książka o miłości, odpowiedzialności i dorosłości, o sensie życia. Spłakałam się i już tęsknię za bohaterami.
I największa nauka: “Życie mam jedno. I mam prawo do szczęścia, odpoczynku i spełnienia.”

Pochłonęłam drugi tom szybciej niż myślałam, że uda mi się to zrobić.
Byłam ciekawa jak potoczą się losy Karoliny, Nickiego, jej byłego męża, dzieci, czy zawodowo będzie tkwiła w tym samym miejscu, czy poradzi sobie z kłopotami, czy uda się jej z nich wybrnąć i w jaki sposób. Autorka przez 90% książki odpowiada na te pytania w ciekawy i inteligentny sposób, jednak ostatnimi dziesięcioma procentami, czyli zakończeniem, totalnie mnie zniechęciła. Uważam, że zupełnie niepotrzebnie na koniec pogłębia dramaturgię. Rozumiem co chciała przekazać nam, czytelnikom, jednak robiła to przez cały pierwszy tom i 90% drugiego, dlatego nie kupuję takiego zakończenia, stąd taka a nie inna ocena.

Pochłonęłam drugi tom szybciej niż myślałam, że uda mi się to zrobić.
Byłam ciekawa jak potoczą się losy Karoliny, Nickiego, jej byłego męża, dzieci, czy zawodowo będzie tkwiła w tym samym miejscu, czy poradzi sobie z kłopotami, czy uda się jej z nich wybrnąć i w jaki sposób. Autorka przez 90% książki odpowiada na te pytania w ciekawy i inteligentny sposób, jednak ostatnimi...

Kontynuacja książki "Bez hamulców" podobała mi się równie mocno jak część pierwsza. Dalsze losy bohaterów, których polubiłam, znowu się gmatwają, a bliscy nie oszczędzają Karolinie starań i kłopotów.
Nie spodziewałam się takiego zkończenia... Autorka mocno mnie zaskoczyła.
Książka napisana lekko, wciągająco.
Polecam!

Kontynuacja książki "Bez hamulców" podobała mi się równie mocno jak część pierwsza. Dalsze losy bohaterów, których polubiłam, znowu się gmatwają, a bliscy nie oszczędzają Karolinie starań i kłopotów.
Nie spodziewałam się takiego zkończenia... Autorka mocno mnie zaskoczyła.
Książka napisana lekko, wciągająco.
Polecam!

„Bez hamulców, Ostatnia prosta” to kontynuacja opowieści o życiu i romansie Karoliny Szarzyńskiej i Nickiego. Książka absolutnie fenomenalna, od której nie można się oderwać. Czytałam do czwartej nad ranem, co już od dawna mi się nie zdarzyło. Napisana lekkim piórem historia o wcale niebłahych zagadnieniach. Mądra, i porywająca. Niebanalna i pozostawiająca w czytelniku ślad na długo. Jestem pod absolutnym wrażeniem.
Główne wnioski po lekturze nasunęły mi się dwa. Po pierwsze wiek to tylko liczba i jeśli masz to szczęście, że spotkasz na swojej drodze właściwego człowieka, to NAPRAWDĘ, należy całkowicie olać wszelkie konwenanse i opinię środowiska, i łapać tę miłość i trzymać ją w ramionach w żelaznym uścisku, i cieszyć się każdą minutą tego związku bo – i tu wniosek numer dwa
Życie jest za krótkie i zbyt popaprane samo w sobie, aby je jeszcze dodatkowo komplikować- WIEK TO TYLKO LICZBA a to jest wspaniała książka!.

„Bez hamulców, Ostatnia prosta” to kontynuacja opowieści o życiu i romansie Karoliny Szarzyńskiej i Nickiego. Książka absolutnie fenomenalna, od której nie można się oderwać. Czytałam do czwartej nad ranem, co już od dawna mi się nie zdarzyło. Napisana lekkim piórem historia o wcale niebłahych zagadnieniach. Mądra, i porywająca. Niebanalna i pozostawiająca w czytelniku ślad...

"Speedway to ten rodzaj sportu, w którym jeden niewłaściwy ruch może przekreślić wszelkie dalsze plany".

Aleksandra Pakuła zakończeniem powieści "Bez hamulców" pozostawiła swoich czytelników w ogromnym szoku, rozchwianiu, niepewności, przerażeniu a co najważniejsze niecierpliwości i wieloma pytaniami. Czy ktoś zginął? Czy z Nickiem wszystko w porządku? Czy będę w końcu razem? I oto jest zakończenie historii miłości, która według wielu nie miała prawa się udać. Nie ze względu na niebezpieczny zawód, odległość, ciężar życiowe bohaterów, a przez wiek. Konkretnie przez 18 lat różnicy między Nickiem a Karoliną. Jak pamiętacie, najwięcej kłód pod swoje własne nogi rzucała nasza bohaterka. Czy zmieniła swoje podejście? No i najważniejsze, czy da szansę związkowi i przestanie zwracać uwagę na to "co ludzie powiedzą"? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań znajdziecie w "Bez hamulców. Ostatnia prosta".

Nie będę Wam zdradzała fabuły. Mogę jedynie powiedzieć, że autorka gwarantuje nam ogromną dawkę sensacji, emocji, chaosu w naszych głowach, nadciśnienia i zmniejszenia zawartości portfela przez wykupienie melisy. Ani na chwilę emocje nas nie opuszczają. Albo są one spowodowane miłosnymi uniesieniami, chwilową idyllą lub niebezpiecznymi sytuacjami, dramatami i wydarzeniami, na które my jako czytelnicy pewnie się nie zgadzamy, jednak musimy wziąć je na klatę. Autorka stworzyła cudowną, niezwykle prawdziwą, mądrą i wartościową historię. To nie tylko romans czterdziestolatki z dwudziestolatkiem, ale
opowieść o trudach bycia kobietą, matką nastolatków, dziennikarką, córką wiecznie niezadowolonych rodziców. To przepiękna przemiana bohaterki, która, pomimo iż nie chciała żyć w stereotypowym związku, w pewnym sensie w te stereotypy się wpasowywała. Nareszcie powiedziała DOŚĆ. To historia kobiety, która zdecydowała w końcu postawić siebie na pierwszym miejscu. To walka o jej własne szczęście i próba zaprzestania zwalania na siebie winy za błędy innych, myślenia o byciu niewystarczającą. Karolina to tylko imię, jej postać ukazuje wszystkie kobiety, które walczą o dobre traktowanie w pracy, które muszą słuchać szowinistycznych uwag. To głos kobiet, które boją się opinii innych ludzi, myślących o sobie jako "mogłam lepiej", "mogłam bardziej", "gdybym się postarała", "gdybym nie myślałam o sobie to by się nie wydarzyło". Przedstawia kobiety, które ciągłe uważają siebie za złe matki, pomimo tego, że bardzo się starają, a wszystkich sytuacji nikt nie jest w stanie przewidzieć. "Bez hamulców" to w końcu opowieść o tym, że należy czerpać jak najwięcej z danego nam dnia, pamiętać, by powiedzieć "Kocham Cię", "dziękuję, że jesteś".

"Pilnujcie życia. Jutro może go już nie być. Mówią, że dzieci przedłużają nasze życie, ale ja się z tym nie zgadzam. Miłość. To miłość przedłuża życie.".

Piękna, mądra, wartościowa. Historia tak głęboka, że poruszy każdy zakamarek naszego serca. Obok niej nie można przejść obojętnie. Daje cenną lekcję, że życie to nie bajka Disneya, która kończy się, tak jakbyśmy tego oczekiwali. Olu, bardzo Ci dziękuję za te emocje, które dzięki tobie mogłam przeżywać. Rozwijaj się i pisz dalej te dotykające duszy arcydzieła.

"Speedway to ten rodzaj sportu, w którym jeden niewłaściwy ruch może przekreślić wszelkie dalsze plany".

Aleksandra Pakuła zakończeniem powieści "Bez hamulców" pozostawiła swoich czytelników w ogromnym szoku, rozchwianiu, niepewności, przerażeniu a co najważniejsze niecierpliwości i wieloma pytaniami. Czy ktoś zginął? Czy z Nickiem wszystko w porządku? Czy będę w końcu...

Bardzo fajna historia :)

Bardzo fajna historia :)

"Bez hamulców. Ostatnia prosta" to kontynuacja poprzedniej części opowiadająca o losach Karoliny i Nickiego. Jednak przede wszystkim to przepiękna, przejmująca, rozrywająca i łamiąca serce historii miłości, która zdarza się tylko raz. W tej części zdecydowanie więcej się dzieje, relacja Karoliny i Nickiego wkracza na wyższy poziom, jednak nadal muszą mierzyć się z licznymi problemami. I tak jak relacja głównych bohaterów pnie się w górę, tak moja sympatia do Nickiego również się zwiększa. Już w pierwszej części zrobił on na mnie ogromne wrażenie, przede wszystkim swoją dojrzałością i spojrzeniem na świat i już wtedy uważałam go niemal za ideał mężczyzny, jednak teraz moje uwielbienie do jego postaci sięgnęło zenitu. Co tu dużo mówić cały był jak marzenie. I pewnie dlatego nie mogę wybaczyć autorce zakończenia tej historii, przez które wylałam morze łez. Tak jak podoba mi się styl autorki, tak zakończenia nie mogę jej wybaczyć i do tej pory, kiedy myślę o tej książce, łzy stają mi w oczach. Gorąco polecam, pomimo złamanego serca!!!

"Bez hamulców. Ostatnia prosta" to kontynuacja poprzedniej części opowiadająca o losach Karoliny i Nickiego. Jednak przede wszystkim to przepiękna, przejmująca, rozrywająca i łamiąca serce historii miłości, która zdarza się tylko raz. W tej części zdecydowanie więcej się dzieje, relacja Karoliny i Nickiego wkracza na wyższy poziom, jednak nadal muszą mierzyć się z licznymi...

Aleksandra Pakuła "Bez hamulców. Ostatnia prosta" wyd. @purple_book_wydawnictwo 🔥
----------------------------------------------------------------
Karolina chce w końcu walczyć o swój związek z Nickiem. Stara się zrobić wszystko aby jej dzieci zaakceptowały to, że chce być w końcu szczęśliwa. Media jednak coraz bardziej szkodzą jej rodzinie. Niestety dochodzi do groźnego zdarzenia w, którym jeden z jej synów doznaje uszczerbku na zdrowiu. Kobieta nie może wytrzymać presji rodziny i kończy swój związek z Nickiem. Ale to i tak nie zmienia to nastawienia mediów i dalej atakują rodzinę.
Czy tych dwoje będzie w końcu razem ? Czy czarne chmury w końcu przejdą ?
Kochani jest to druga część książki i powiem wam, że jest to bardzo wartościowa historia. Autorka podkreśla tu ważne przesłanie aby zawsze walczyć o swoje szczęście i nie czekać. Czas czasami jest niestety naszym wrogiem nad, którym nie mamy wpływu. Miłość nie wybiera a wiek to tylko liczby. Właśnie tutaj autorka to pokazuje i chce nam pokazać, że miłość ma swoje zasady i nie wybiera. Przychodzi w najmniej oczekiwanym momencie. Życie nie kończy się na młodości, lecz trwa cały czas. Jest też tu poruszony temat nacisku ze strony rodziców. Bardzo ważne jest aby każdy z nas nie ukrywał swoich uczuć. Powinniśmy o wszystkim rozmawiać i rozwiązywać swoje problemy. Ta historia złamała jednak moje serce i roztrzaskała je na milion kawałeczków. Nie wszystkie historie kończą się tak jakbyśmy chcieli . Ale jest to akurat nauka dla ludzi i morał całej historii. Bardzo gorąco polecam i uzbrojcie się w chusteczki, bo napewno się wam przydadzą.

Aleksandra Pakuła "Bez hamulców. Ostatnia prosta" wyd. @purple_book_wydawnictwo 🔥
----------------------------------------------------------------
Karolina chce w końcu walczyć o swój związek z Nickiem. Stara się zrobić wszystko aby jej dzieci zaakceptowały to, że chce być w końcu szczęśliwa. Media jednak coraz bardziej szkodzą jej rodzinie. Niestety dochodzi do groźnego...

Twórczość Autorki poznałam dzięki "Lekcji hiszpańskiego", którą zresztą polecam. Dlatego lektura "Bez hamulców" to była oczywistość, oczywistości :)

Karolina – 40 letnia świeżo upieczona rozwódka, matka dwóch nastolatków i zdystansowana dziennikarka sportowa, która marzy, by wreszcie zacząć żyć tylko dla siebie. Nick – kolorowy ptak, młody, utalentowany, żywiący się adrenaliną żużlowiec, który prowadzi życie bez hamulców, biorąc z niego to, co najlepsze, i nie przejmując się opinią innych. Los sprawi, że niespodziewanie drogi tych dwojga się splotą. Zaiskrzy między nimi już od początku znajomości i połączy ich ogromna chemia, ale na przeszkodzie temu związkowi stoi jeden mały szczegół... osiemnaście lat różnicy wieku!

Autorka ma lekki i przyjemny styl przez co książkę czyta się szybko, nawet za szybko. To nie jest zwykły romans, to historia miłości z głębią. Tematyka niecodzienna, a Ola podjęła się próby pokazania stereotypów z którymi zmagamy się na codzień. Mowa o różnicy wieku, ale w tym przypadku to kobieta jest starsza od mężczyzny. Zakazana relacja, która będzie pełna zwrotów akcji. Dodatkowo wątkiem wiodącym jest tutaj żużel.

Tak było w części pierwszej, która wciągnęła mnie bez reszty i złamała serce, druga Narol roztrzaskała je na miliony kawałków ale czy posklejała?

Karolina chciała pozbyć się łatki perfekcjonistki i powściągliwej 40-latki, której pewnych rzeczy nie wypada robić, i… zacząć żyć. Jeszcze do wczoraj chciała zagłuszyć rozum i dać szansę sercu, przestać odkładać siebie na jutro i kochać Nickiego. Jednak dziś wszystko się zmieniło. Na horyzoncie pojawił się były mąż, a media obiegła informacja o tragicznym wypadku.

Po serii "Lekcja hiszpańskiego" wiedziałam mniej więcej czego mogę spodziewać się po Autorce, ale tego co zaserwowała w "Bez hamulców" nigdy bym się nie spodziewała. Totalny rollecoster emocjonalny. Główna bohaterka ujęła mnie w całości, jej przemyślenia były bardzo głębokie, skłaniające do refleksji. A całość była idealnie zrównoważona, autentyczna,
życiowa, mądra, a przy tym wzruszająca do granic możliwości, chusteczki warto mieć pod ręką.

Autorka napisała historie o życiu, takim zwyczajnym, pełnym wyzwań, codziennych obowiązków i relacji rodzinnych. Przeprowadziła czytelnika kolejno przez szczęście, ból, tęsknotę, pokazała jakie życie jest ulotne, pokazała to co wiadomo już od wieków, że miłość nie pyta o wiek, pokazała, że miłość jest ponad wszystko i ponad wszystkich.

Wspominałam to już wcześniej ale powtórzę to jeszcze raz, historia Karoliny skłania do głębokiej refleksje nad życiem, każe nam się zatrzymać i zastanawic co w życiu tak naprawdę jest ważne. Autorka na kartach powieści daje nam motywację do działania i do zmiany życia, bo tak naprawdę nigdy nie jest za późno na zmiany. Takie książki chciałbym czytać, opowiedziane z pasją i naszpikowane ogromnym ładunkiem emocjonalnym, chwytające za serce, powodujące uśmiech, ale też łzy, historie pozostające na długo w pamięci. Gorąco polecam!

Twórczość Autorki poznałam dzięki "Lekcji hiszpańskiego", którą zresztą polecam. Dlatego lektura "Bez hamulców" to była oczywistość, oczywistości :)

Karolina – 40 letnia świeżo upieczona rozwódka, matka dwóch nastolatków i zdystansowana dziennikarka sportowa, która marzy, by wreszcie zacząć żyć tylko dla siebie. Nick – kolorowy ptak, młody, utalentowany, żywiący się...

Nie mogłam się doczekać tego tomu, a znalazłam go przypadkowo i nie kryłam swojej radości. A pochłonęłam go w jeden dzień. Mam słabość do tej serii do Karoliny do jej dzieci, a teksty Kostka w tej części wygrywały. Nick dalej próbuje zmienić życie Karoliny, ale czy ta mu na to pozwoli? Czy nie będzie już za późno? Zdradzę tylko, że z zakończeniem nie mogłam się długo pogodzić i zastanawiałam się dlaczego takie musi być. Ale może dlatego, że wylałam przez nie morze łez.

Nie mogłam się doczekać tego tomu, a znalazłam go przypadkowo i nie kryłam swojej radości. A pochłonęłam go w jeden dzień. Mam słabość do tej serii do Karoliny do jej dzieci, a teksty Kostka w tej części wygrywały. Nick dalej próbuje zmienić życie Karoliny, ale czy ta mu na to pozwoli? Czy nie będzie już za późno? Zdradzę tylko, że z zakończeniem nie mogłam się długo...