Książka interesująca, ale ...
Przegadana, za dużo bardzo szczegółowych a niekoniecznie ważnych informacji.
Bardzo widoczne sympatie i antypatie autora podważały wiarę w jego obiektywizm i przedstawiane oceny.
Pomimo wszystko - warto przeczytać.

Książka interesująca, ale ...
Przegadana, za dużo bardzo szczegółowych a niekoniecznie ważnych informacji.
Bardzo widoczne sympatie i antypatie autora podważały wiarę w jego obiektywizm i przedstawiane oceny.
Pomimo wszystko - warto przeczytać.

Bardzo dobra pozycja całościowo traktująca temat rewolucji z 1917 roku. Autor bardzo wnikliwie analizuje poszczególne aspekty, które doprowadziły do rewolucji, przedstawia jej przebieg, jej bohaterów i jej "osiągnięcia". W wielu przypadkach prezentuje troszkę inne spojrzenie niż np. Norman Davies czy Richard Pipes.

Bardzo dobra pozycja całościowo traktująca temat rewolucji z 1917 roku. Autor bardzo wnikliwie analizuje poszczególne aspekty, które doprowadziły do rewolucji, przedstawia jej przebieg, jej bohaterów i jej "osiągnięcia". W wielu przypadkach prezentuje troszkę inne spojrzenie niż np. Norman Davies czy Richard Pipes.

Znakomita! Świetnie napisana, konstrukcja rozdziałów kapitalna, cytaty z listów Gorkiego bardzo zapadają w pamięci; świetny patent.

Znakomita! Świetnie napisana, konstrukcja rozdziałów kapitalna, cytaty z listów Gorkiego bardzo zapadają w pamięci; świetny patent.

Tragedia narodu. Rewolucja rosyjska 1891-1924 to niezwykle fascynująca i dobrze napisana książka, która stanowi kompendium wiedzy na temat kluczowych wydarzeń, postaci i kontekstu historycznego związanego z rewolucją rosyjską. Autor dzięki swojej wnikliwości i zrozumieniu tematu przedstawia nam trudne tematy związane z upadkiem imperium rosyjskiego, skupiając się na przyczynach, procesach i konsekwencjach tych przemian.

Książka w przejrzysty sposób porusza kwestie ekonomiczne, polityczne, społeczne oraz kulturowe, które wpłynęły na kształtowanie się rewolucji oraz jej następstwa. Autor prezentuje zarówno punkt widzenia rewolucjonistów, jak i carskich lojalistów, co pozwala na zrozumienie pełnego obrazu sytuacji. Czytelnik ma możliwość śledzenia ścieżek, które doprowadziły do przełomowych wydarzeń, takich jak rewolucja lutowa czy październikowa, a także poznaje kontekst międzynarodowy tego okresu.

"Tragedia narodu" wyróżnia się także szczegółowym opisem życia codziennego ludności, co daje nam unikalne spojrzenie na dążenia i aspiracje zwykłych ludzi oraz ich reakcje na przełomowe wydarzenia. Dzięki temu czytelnik może zrozumieć, jak rewolucja wpłynęła na życie milionów ludzi i jakie niosła ze sobą koszty.

Autor wykorzystuje w swojej książce bogate źródła, w tym archiwa, wspomnienia, listy czy relacje naocznych świadków, co przyczynia się do wiarygodności przedstawionych wydarzeń. Język książki jest klarowny i przystępny, a bogactwo informacji, które przekazuje, sprawia, że staje się ona doskonałym źródłem wiedzy dla zarówno historyków, jak i czytelników zainteresowanych tematem.

Podsumowując, "Tragedia narodu. Rewolucja rosyjska 1891-1924" to znakomita pozycja, która z ogromnym zaangażowaniem i fachowością przedstawia burzliwe lata rewolucji rosyjskiej. Poruszając trudne tematy związane z imperium rosyjskim, autor nie tylko udowadnia swoją erudycję, ale również zmusza czytelnika do refleksji nad tym, jak te wydarzenia wpłynęły na kształtowanie się świata, w którym obecnie żyjemy.

Tragedia narodu. Rewolucja rosyjska 1891-1924 to niezwykle fascynująca i dobrze napisana książka, która stanowi kompendium wiedzy na temat kluczowych wydarzeń, postaci i kontekstu historycznego związanego z rewolucją rosyjską. Autor dzięki swojej wnikliwości i zrozumieniu tematu przedstawia nam trudne tematy związane z upadkiem imperium rosyjskiego, skupiając się na...

Orlando Figes zadziwia rozmachem, z jakim kreśli obrazy przeszłości oraz żywą narracją, bez której tytułowa rewolucja w Rosji nie byłaby tak dynamiczna, a zarazem pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji. „Tragedia narodu” to owoc wieloletniej i niestrudzonej pracy autora, czego dowodzi wielość oraz złożoność prezentowanych przez niego zagadnień, jak również umiejętne wykorzystanie imponującej literatury źródłowej. Orlando Figes wychodzi ze słusznego założenia o braku istnienia jednej, wyłącznej przyczyny ciągu zdarzeń z lat 1891 – 1924, na co składa się wiele różnorodnych czynników, które tworzą swoisty system naczyń połączonych. Trudno wymienić mi wszystkie z opisanych w książce zagadnień, aczkolwiek na dłużej zachowam w pamięci obrazy chłopskich wystąpień przeciwko możnowładcom, osobliwą postać Rasputina, zatwardziałość Mikołaja II Romanowa i jego opór przed rezygnacją z samodzierżawia, czym utwierdził bolszewików w przekonaniu o konieczności wyeliminowania carskiej rodziny. Wydaje się, że na przełomie XIX i XX wieku Rosja oraz jej mieszkańcy otrzymali to, na co zasłużyli, choć prawdą jest, że efekt rewolucji byłby inny niż rzeczywisty w razie odmiennego zrozumienia przez wywrotowców idei francuskiej rewolucji, czy też poglądów Karola Marksa. Nie mnie oceniać zawirowania historyczne, wobec czego ograniczę się do rekomendacji załączonej pozycji, która zasługuje na pochwałę, a jej autor na życzliwość czytelników. „Tragedia narodu” to jedna z tych książek, po które warto sięgnąć w pierwszej kolejności, aby posiąść niezbędną wiedzę z zakresu historii Rosji u schyłku nowożytności i progu burzliwej współczesności tego nieprzewidywalnego państwa.

Orlando Figes zadziwia rozmachem, z jakim kreśli obrazy przeszłości oraz żywą narracją, bez której tytułowa rewolucja w Rosji nie byłaby tak dynamiczna, a zarazem pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji. „Tragedia narodu” to owoc wieloletniej i niestrudzonej pracy autora, czego dowodzi wielość oraz złożoność prezentowanych przez niego zagadnień, jak również umiejętne...

Rosja to największy kraj na świecie i jedna z większych potęg gospodarczych. Na pewno nie można wobec niej przejść obojętnie. Jako państwo pełne sprzeczności w którym bieda miesza się z przepychem, a konserwatyzm z nowoczesnością, posiada swoją własną, tragiczną historię.

Kiedy w moje ręce wpadła ponad 900 stronicowa książka Orlando Figesa zatytułowana „Tragedia narodu – rewolucja rosyjska 1891 – 1924” w pierwszej chwili pomyślałem, że prawdopodobnie będzie to nudna, historyczna opowieść o kraju, który w obecnych czasach już chyba nikomu z nas nie kojarzy się pozytywnie.
Dałem jej jednak szansę bo chciałem móc zrozumieć między innymi analogie pomiędzy imperialną polityką carów z XVIII wieku, a okrutnymi działaniami dzisiejszych władz Rosji. Czy burzliwa przeszłość narodu rosyjskiego ma wpływ na obecne decyzje Putina i jego ludzi? Po lekturze książki oraz śledząc jego prezydenturę odnoszę wrażenie, że nie sposób nie dostrzec wielu podobieństw.

Dzieło Figesa nad którym autor pracował sześć lat po raz pierwszy ujrzało światło dzienne w 1996 roku i od razu było głośno komentowane. Jego recenzje bywały różne, choć te pozytywne stanowiły większość. Książka stała się bardzo popularna i odniosła sukces bo była kopalnią rzetelnej wiedzy o Rosji. Napisana bardzo przystępnym językiem, zawierająca niezliczoną ilość faktów, analiz czy po prostu opisów życia zwykłych ludzi, zachwyciła czytelników na całym świecie. Dzisiaj dzięki wydawnictwu Wielka Litera możemy cieszyć się jej wznowieniem.

Rzadko sięgam po tego typu literaturę w obawie przed tym, że treść może okazać się dla mnie zbyt trudna i niezrozumiała. Jednak w tym przypadku całość czyta się jak dobrą powieść, która wciąga niemal od pierwszych stron. W dużym skrócie można by napisać, że historia rozpoczyna się od przedstawienia klęski głodu w 1891 roku i kończy w momencie śmierci Lenina.

Orlando Figges przez cały czas konsekwentnie i rzetelnie przedstawia czytelnikowi ówczesne problemy oraz wyjaśnia nastroje osób bezpośrednio zaangażowanych w wydarzenia rewolucji i wojny domowej. Uwiarygodnia tezę, że chłopskie pragnienie wolności i ziemi napędzało okrucieństwo rewolucji i wojny domowej.

Czytając tę książkę, przecierałem oczy ze zdumienia, ile okropnych i brutalnych rzeczy musieli przeżyć Rosjanie oraz ile krzywd naród rosyjski wyrządził innym ludziom, swoim sąsiadom. Szkoda, że po tylu latach tamte tragedie nie powstrzymują dzisiejszych rządzących przed podobnymi działaniami.

„Tragedia narodu” to pozycja obowiązkowa dla każdego historyka i dla wszystkich tych, którzy lubią zgłębiać tajemnice przeszłości. Polecam!

Rosja to największy kraj na świecie i jedna z większych potęg gospodarczych. Na pewno nie można wobec niej przejść obojętnie. Jako państwo pełne sprzeczności w którym bieda miesza się z przepychem, a konserwatyzm z nowoczesnością, posiada swoją własną, tragiczną historię.

Kiedy w moje ręce wpadła ponad 900 stronicowa książka Orlando Figesa zatytułowana „Tragedia narodu –...

Książka naprawdę rewelacyjna. Długo stała na mojej półce zanim zdecydowałem się na jej lekturę, a to z uwagi na pokaźne rozmiary tego dzieła. W końcu się przemogłem i dzięki temu doświadczyłem prawdziwej uczty. Traktuje o rewolucji październikowej z dalszej i bliższej perspektywy. Autor cofa się wiele lat do tyłu próbując uchwycić przyczyny, a kiedy dochodzi do samych wydarzeń czyni to tak barwnie jakby samemu się było obok Lwowa, Kiereńskiego, Brusiłowa czy Lenina. Perspektywę nakreśla trochę inną niż Pipes a przez to obu autorów można traktować komplementarnie. Podobał mi się sposób prowadzenia narracji - poprzez opisy życia ich głównych (Brusiłow) czy bardzo głównych bohaterów (np. Kiereński). Zachęcam bardzo do lektury, tym bardziej że traktuje o może najważniejszym wydarzeniu XXw i jednym z najważniejszych w historii naszej cywilizacji!

Książka naprawdę rewelacyjna. Długo stała na mojej półce zanim zdecydowałem się na jej lekturę, a to z uwagi na pokaźne rozmiary tego dzieła. W końcu się przemogłem i dzięki temu doświadczyłem prawdziwej uczty. Traktuje o rewolucji październikowej z dalszej i bliższej perspektywy. Autor cofa się wiele lat do tyłu próbując uchwycić przyczyny, a kiedy dochodzi do samych...

Rewolucja październikowa w Rosji potraktowana nadzwyczaj wszechstronnie. Od analizy panowania ostatniego z Romanowów, przez działania rządów księcia Lwowa i Kiereńskiego, przejęcie władzy przez bolszewików, wojnę domową, po ugruntowanie władzy sowieckiej przyglądamy się procesom historycznym, działaniom przywódców, ale też zwykłym ludziom. Figes w wielu swoich książkach opisuje historię, wskazując, jak odbija się ona na losach autentycznych postaci, które są tylko jej malutkimi trybikami. Nadaje to jego książkom głębokiego humanizmu, a czytelnikowi pozwala zrozumieć, że historia to nie tylko nudne daty, czy jeszcze nudniejsze dyplomatyczne noty, dokumenty, ale często tragiczny ludzki los. Orlando Figes jest nie tylko znakomitym historykiem, ale też bardzo dobrym pisarzem. Mówi o sprawach trudnych w sposób nienużący i klarowny.

Rewolucja październikowa w Rosji potraktowana nadzwyczaj wszechstronnie. Od analizy panowania ostatniego z Romanowów, przez działania rządów księcia Lwowa i Kiereńskiego, przejęcie władzy przez bolszewików, wojnę domową, po ugruntowanie władzy sowieckiej przyglądamy się procesom historycznym, działaniom przywódców, ale też zwykłym ludziom. Figes w wielu swoich książkach...

"Tragedia Narodu" to wybitna książka, jeśli chodzi o historię Rosji. W zasadzie zakres czasowy pracy wyjaśnia podtytuł "Rewolucja rosyjska 1891-1924". Autor na prawie 850 stronach opisał upadek caratu, rewolucję 1905 roku, I wojnę światową. rewolucję lutową i październikową oraz wojnę domową. Książka kończy się rokiem 1924, czyli śmiercią Lenina. Figes szczegółowo zagłębia się we wnętrze kraju. Reformy, polityka, rewolucje, administracja, prawo, policja, armia, artyści, wioski, miasta - wszystko opisane z wielkim rozmachem. Mamy tutaj bohaterów z samego szczytu hierarchii - Mikołaja II, Stołypina, Brusiłowa, Lenina czy Gorkiego, których listy czy wspomnienia są często przytaczane, ale poznajemy też perspektywę osób, którzy byli zwykłymi uczestnikami rewolucji, a później często realizowali jej zadania gdzieś na prowincji jak Siemion Kanatczikow czy Dmitrij Osikin.
Z perspektywy polskiego czytelnika szkoda tylko, że autor tak po macoszemu potraktował temat wojny polsko-bolszewickiej. Figes sprowadził wszystko do tego, że winny był polski imperializm, nie próbując nawet w krótki sposób nakreślić tła wojny. W tym wypadku akurat autor całkowicie spłycił sprawę i pozostawił ją na marginesie swoich rozważań. Zresztą polityka zagraniczna odgrywa w książce znikomą rolę, co dla mnie jest akurat małym minusem.
Książka jest bardzo ładnie wydana, znajduje się w niej kilkadziesiąt ilustracji(niektóre są naprawdę bardzo przerażające) i tym bardziej dziwi fakt, że pozycja ta trafiła do "taniej książki" i jest do kupienia praktycznie za grosze. Korzystać i kupować póki jeszcze można.

"Tragedia Narodu" to wybitna książka, jeśli chodzi o historię Rosji. W zasadzie zakres czasowy pracy wyjaśnia podtytuł "Rewolucja rosyjska 1891-1924". Autor na prawie 850 stronach opisał upadek caratu, rewolucję 1905 roku, I wojnę światową. rewolucję lutową i październikową oraz wojnę domową. Książka kończy się rokiem 1924, czyli śmiercią Lenina. Figes szczegółowo zagłębia...

Dzieło tak obszerne (z przypisami – 900 stron…) że na pierwszy rzut oka wygląda na „całkowicie niestrawną cegłę”, jednak pozory mylą – i to bardzo. „Tragedia narodu” jest bowiem książką, która mimo zalewu dat, nazwisk, faktów oraz całej masy danych jaka zwykle znajduje się w podobnych opracowaniach wciąga jak najlepsza powieść.
Wielką zaletą jest tutaj styl pisania – bardziej przypominający książki Normana Daviesa czy Pawła Jasienicy niż podręczniki akademickie, dzięki czemu obok zajmowania się obowiązkowymi „kamieniami milowymi” i przywódcami jest także miejsce na historie mniej znaczących bohaterów – żołnierzy, pisarzy, robotników, urzędników - ich wspomnienia, fragmenty utworów, listy czy zdjęcia, dzięki którym można próbować poznać i zrozumieć świat w którym żyli wiek temu.
Kolejna zaleta to potraktowanie tematu zgodne z podtytułem: „Rewolucja rosyjska 1891-1924”. Opis wydarzeń z kilku dekad przed rewolucją ukazuje, jak Imperium Rosyjskie, mimo całej swojej potęgi, przez długi czas powoli zmierzało ku katastrofie, i jak wiele inicjatyw podejmowano aby temu zapobiec (wbrew stereotypom – nie były to tylko represje policyjne). Niestety – „bezwładność” ogromnego kraju połączona z gigantycznymi kosztami wojny z lat 1914-1917 przekreśliła te wysiłki, i zamiast ewolucji wyszła rewolucja.
Hasło „tragedia narodu” też doczekało się pełnego rozwinięcia – Autor drobiazgowo odmalował lata koszmarnego chaosu, kolejnych rewolucji, kontrrewolucji, interwencji, walk wszystkich ze wszystkimi (bolszewicy byli tylko jedną z bardzo wielu grup sięgających po władzę na takim czy innym obszarze Rosji) – prowadzących do wszechobecnego bandytyzmu, zdziczenia i ruiny na taką skalę, że na terenach będących najurodzajniejszymi ziemiami w Europie dochodziło do kanibalizmu. Czytajmy i módlmy się aby historia się nie powtórzyła – bo jak widać nawet imperia takie jak carska Rosja mogą upaść, i nie zawsze jest to upadek w miarę łagodny, jak w przypadku Cesarstwa Niemieckiego czy Austro-Węgier, które zakończyły żywot w tym samym czasie.

Dzieło tak obszerne (z przypisami – 900 stron…) że na pierwszy rzut oka wygląda na „całkowicie niestrawną cegłę”, jednak pozory mylą – i to bardzo. „Tragedia narodu” jest bowiem książką, która mimo zalewu dat, nazwisk, faktów oraz całej masy danych jaka zwykle znajduje się w podobnych opracowaniach wciąga jak najlepsza powieść.
Wielką zaletą jest tutaj styl pisania –...