To kolejna książka z serii z Prokurator Gabrielą Seredyńską, po którą sięgnęłam z prawdziwą przyjemnością. Doskonale wykreowani bohaterowie, z panią prokurator na czele, to – poza fabułą – mocna strona książki. Autor bardzo dobrze manipulował faktami ale i emocjami czytelnika.

To kolejna książka z serii z Prokurator Gabrielą Seredyńską, po którą sięgnęłam z prawdziwą przyjemnością. Doskonale wykreowani bohaterowie, z panią prokurator na czele, to – poza fabułą – mocna strona książki. Autor bardzo dobrze manipulował faktami ale i emocjami czytelnika.

Pogmatwanie zwielokrotnione do absurdu. Po ostatniej kropce dopuszczam mozliwość, że autor, plącząc wpierw (skądinąd - mistrzowsko) nici opowieści w dość dowolny sposób, nie bardzo na koniec wiedział jak to powinno się wyjaśnić...
Sprawnie, zgrabnie, wyobraźnia, fantazja. Pewnie sporo wiedzy fachowej o psychice człowieka i o dylematach poznawczych (przyjmuję na wiarę, coś słyszałem ale sam słabo się na tym znam).

Pogmatwanie zwielokrotnione do absurdu. Po ostatniej kropce dopuszczam mozliwość, że autor, plącząc wpierw (skądinąd - mistrzowsko) nici opowieści w dość dowolny sposób, nie bardzo na koniec wiedział jak to powinno się wyjaśnić...
Sprawnie, zgrabnie, wyobraźnia, fantazja. Pewnie sporo wiedzy fachowej o psychice człowieka i o dylematach poznawczych (przyjmuję na wiarę, coś...

Świetna. Atmosferą przypomina "Vanilla Sky",film z Tomem Cruisem. Polecam

Świetna. Atmosferą przypomina "Vanilla Sky",film z Tomem Cruisem. Polecam

Nie skonczyłam

Nie skonczyłam

Jeśli ktoś z Was mieszka lub jest częstym gościem w Warszawie to na pewno kojarzy wieżowiec w kształcie wąskiego klocka znajdujący się blisko Pałacu Kultury i Nauki. To właśnie Cosmopolitan jest tytułową „Wieżą strachu”, czyli miejsce akcji książki.

Poznajemy Krystiana, który zamieszkuje jeden z apartamentów wieżowca. Mężczyzna niegdyś był bożyszczem kobiet, „tym” malarzem z ASP, który mógł mieć każdą kobietę. Związał się z Agnieszką, prawniczą, która wywodzi się z wielopokoleniowej prawniczej rodziny.

Krystianowi ma wakacjach kilka lat temu przydarzył się wypadek, który spowodował u niego zmianę – przestał wychodzić z domu, stał się zamknięty, nieobecny, inny. Niewątpliwie coś się wydarzyło w jego głowie. Ostatnimi czasy rozważał, czy naprawdę istnieje, czy może to, w czym bierze udział to jakaś iluzja, świat zastępczy, podczas gdy prawdziwe życie toczy się gdzieś indziej, poza nim. Nie do końca to było normalne, wręcz dziwne.

Jeszcze dziwniejsze było to, że jakiś czas później w mieszkaniu odnaleziono trzy ciała— dwóch mężczyzn i kobiety. Wyglądało to na inscenizację, zakrawało na jakiś sposób sztuki…

Książka ma lekko duszny klimat, czytelnik daje się wciągnąć w grę głównego bohatera i tak trwa w tym aż do końca. Wszystko, co się w niej dzieje, jest okraszone tajemnicą. Nic tu nie jest pewne, autor daje czytelnikowi wolą rękę w interpretacji wydarzeń. I tu od przemyśleń aż głowa boli…

Strasznie mi się podoba styl Przemysława Borkowskiego. Zaciekawia, sprawia, że czytelnik angażuje się w książkę, strony same się przekręcają. Kreacja bohaterów jest tu doskonała. Krystian Zapała – główny bohater – człowiek dziwny, wręcz oderwany do rzeczywistości, oryginał. Adwokat Salomea Bejtner, również ciekawa postać. Władcza, niezjednana, stara wyjadaczka warszawskiej palestry. Bardzo mnie zafascynowała, a jednocześnie, podobnie jak prokurator Seredyńska, również jakoś niezbyt pozytywnie się do niej nastawiłam…

„Wieża strachu” to świetna lektura. Omami Was, okręci wokół palca, a potem, gdy szybką ją przeczytacie będzie Wam mało. Gwarantuję!

Bawiłam się z tą książką znakomicie. Szczere gratulacje Autorze!

Jeśli ktoś z Was mieszka lub jest częstym gościem w Warszawie to na pewno kojarzy wieżowiec w kształcie wąskiego klocka znajdujący się blisko Pałacu Kultury i Nauki. To właśnie Cosmopolitan jest tytułową „Wieżą strachu”, czyli miejsce akcji książki.

Poznajemy Krystiana, który zamieszkuje jeden z apartamentów wieżowca. Mężczyzna niegdyś był bożyszczem kobiet, „tym” malarzem...

Lektura zaczyna sie ciekawym opisem morderstwa, lecz długo trzeba czekać, by rozkręciła się na dobre. Tajemnica zbrodni skupia się na problemach psychicznych jednego z podejrzanych. Beztroski świat, bezrobotnego męża, niespełnionego malarza. Zagłębiamy się w przeżyciach związanych z jego odcięciem od rzeczywistości (dosłownie i w przenośni). Ballada człowieka próżnego, który z wygodnictwa, braku zajęcia i bodźców zewnętrznych 'odkleja' się od świata. Opis jest dość męczący, choć trzeba pochwalić autora za ostatnie 150-100 stron, gdzie akcja gęstnieje i bardziej intryguje.
Nie zawodzi jak zawsze Seredyńska, działania i domysły której miejscami są ciekawsze niż pozostałe wątki.

Lektura zaczyna sie ciekawym opisem morderstwa, lecz długo trzeba czekać, by rozkręciła się na dobre. Tajemnica zbrodni skupia się na problemach psychicznych jednego z podejrzanych. Beztroski świat, bezrobotnego męża, niespełnionego malarza. Zagłębiamy się w przeżyciach związanych z jego odcięciem od rzeczywistości (dosłownie i w przenośni). Ballada człowieka próżnego,...

Mocno przekombinowane, ale da się przeczytać.

Mocno przekombinowane, ale da się przeczytać.

“Gdy nie patrzysz dość uważnie, dostrzegasz tylko to, co chcesz zobaczyć.”

Na trzydziestym piętrze ekskluzywnego apamartencowa zostają znalezione zwłoki małżeństwa i pierwsza myśl, że to wynik kłótni małżeńskiej. Jednak odnajduje się jeszcze jeden mężczyzna w dodatku przeżył. Prokurator Seredyńska ma trudne zadanie do wykonania bo musi dowiedzieć się kto zginął w mieszkaniu i kim jest tajemniczy mężczyzna.

Książka trzyma formę z poprzednich części czyli mamy krótkie i treściwe rozdziały. Każdy jest opisywany przez danego bohatera co daje nam obraz całości i łatwo możemy połączyć w całość. Tym razem Gabriela ma dość trudne zadanie, bo to co widzi i słyszy nie zbiega się jej w całość, tylko powoduje jeszcze więcej pytań. Niby centrum miasta, blok, który ma portiera, a jednak zero dowód, świadków co tylko pokazuje frustracje i kolejne emocje pani prokurator, która pokazuje Nam nową siebie. Z książki na książkę widać jak ta postać się rozwija i można ją polubić coraz bardziej. Świetnie opisana postać Krystiana z tymi jego lękami, rozważaniami, postrzeganiem świata jak dla mnie mega i jakby był w jakimś matrixie. Do tego super budowane napięcie, bo książka toczy się dwutorowo, teraz czas śledztwa i opowieść tego jak doszło do tej całej sytuacji. Książka jak najbardziej przypadła mi do gustu również za swoją nieszablonowość i nieprzewidywalność.

Zakończenie jednak lekko mnie zaskoczyło.

“Gdy nie patrzysz dość uważnie, dostrzegasz tylko to, co chcesz zobaczyć.”

Na trzydziestym piętrze ekskluzywnego apamartencowa zostają znalezione zwłoki małżeństwa i pierwsza myśl, że to wynik kłótni małżeńskiej. Jednak odnajduje się jeszcze jeden mężczyzna w dodatku przeżył. Prokurator Seredyńska ma trudne zadanie do wykonania bo musi dowiedzieć się kto zginął w...

Przeczytałem i stwierdziłem , że to zwykły przeciętny kryminał . Pomysł był dość ciekawy ale gdzieś to się wszystko rozmyło a i zakończenie trochę nijakie i przewidywalne . Myślałem ,że to będzie fajne czytadło a tu kicha .

Przeczytałem i stwierdziłem , że to zwykły przeciętny kryminał . Pomysł był dość ciekawy ale gdzieś to się wszystko rozmyło a i zakończenie trochę nijakie i przewidywalne . Myślałem ,że to będzie fajne czytadło a tu kicha .

Moim zdaniem najsłabsza z cyklu książek o prokurator Serdyńskiej, a może to ja poczułam się zmęczona podążaniem ścieżkami pogubionego umysłu.
Niezły thriller, akcja pogmatwana, dużo rozważań, które powodowały, że chwilami już nie wiedziałam, co jest rzeczywistością a co maligną zmęczonego umysłu. Zakończenie, ostatecznie, okazało się przewidywalne.

Moim zdaniem najsłabsza z cyklu książek o prokurator Serdyńskiej, a może to ja poczułam się zmęczona podążaniem ścieżkami pogubionego umysłu.
Niezły thriller, akcja pogmatwana, dużo rozważań, które powodowały, że chwilami już nie wiedziałam, co jest rzeczywistością a co maligną zmęczonego umysłu. Zakończenie, ostatecznie, okazało się przewidywalne.