Anna Rozenberg

Powroty do ulubionych bohaterów są fajne, naprawdę je lubię. I za to też cenię sobie serie. To czekanie na kolejny tom, podekscytowanie, a w końcu wręcz zachłanne czytanie. I ten powrót był bardzo miły, wyczekany i w sumie to trochę smutno mi było, gdy według wszystkich znaków na ziemi i niebie „Zabić Redferna” miał być ostatnim tomem serii. Może jednak Autorka jeszcze zmieni zdanie? Wnioskując po zakończeniu - ja na to liczę! Ten tom w dużej mierze skupia się na głównym bohaterze. Szczegółowo poruszany jest wątek serdecznego przyjaciela Redferna – Adiana Bonesa, a także jego rodziny. Ponadto do obrazu porwania sprzed laty siostry Redferna dochodzą nowe okoliczności, które David odkrywa. Przekonuje się, że ludzie, którym ufał… no cóż, niekoniecznie zasługiwali na jego zaufanie. Udaje mu się również zidentyfikować i odnaleźć tajemniczego Palacza, który często uprzykrzał mu życie. David stopniowo odkrywa skrywane dotąd tajemnice, za wszelką cenę i bez skrupułów. Jest gotowy na prawdę, chce ją poznać. Ależ to spotkanie było emocjonujące! Śledząc kartka w kartkę losy Davida, nieustannie się ekscytowałam i wpadałam w wir ciekawości. Akcja w tym tomie jest wartka, nieustannie coś się dzieje. I to bardzo na plus. Zdecydowanie to budziło mój apetyt, który rósł w miarę czytania. Czytelnik jest bardzo zaopiekowany przez Autorkę, która dba, by nie wiało nudą. Ponadto niezmiennie w książce występują nieszablonowe postaci. Na największe uznanie (poza Redfernem) zasługuje w mojej ocenie postać Dziadka Davida, z którym sceny są czasami bardzo komiczne. Tą książkę czyta się lekko, jest przyjemna i wciąga. Z całą pewnością mogę przyznać, że tę książkę po prostu trzeba przeczytać. Wszystkim tym, którzy jeszcze nie mieli tej okazji – serdecznie polecam.