Prześmieszna, dobra na czas wolny.
Ale też z przesłaniem Nie sądź po okładce. 🙂🙂

Prześmieszna, dobra na czas wolny.
Ale też z przesłaniem Nie sądź po okładce. 🙂🙂

Książki Szczygiskiego czytałam juz wcześniej, więc i tutaj wiedziałam, czego mogę się spodziewać, i się nie rozczarowałam. Opowieść jest lekka i dowcipna, a wręcz prześmiewcza. Książka jest duża objętościowo i w połowie zaczęła mnie już troszkę męczyć, jednak mój zapał wrócił bo druga cześć bardziej przypadła mi do gustu. Tutaj mamy już rozwinięcie głównej bohaterki, przemianę i morał.

Książki Szczygiskiego czytałam juz wcześniej, więc i tutaj wiedziałam, czego mogę się spodziewać, i się nie rozczarowałam. Opowieść jest lekka i dowcipna, a wręcz prześmiewcza. Książka jest duża objętościowo i w połowie zaczęła mnie już troszkę męczyć, jednak mój zapał wrócił bo druga cześć bardziej przypadła mi do gustu. Tutaj mamy już rozwinięcie głównej bohaterki,...

Całkiem fajny i przyjemny odmóżdżacz, akurat na skwarne popołudnia kiedy nasze szare komórki, wykończone po ciężkiej pracy, głośno domagają się chwili spokoju i relaksu.

Autor opowiada nam w swojej książce, historię dwóch psiapsiółek, takich już wieloletnich, bo dziewczyny znają się od przysłowiowej piaskownicy. Agnieszka i Zosia mają około trzydziestki i są bardzo różne, lecz mimo że żadną, bym być, nie chciała, to jednak autorowi z tego kontrastu udało się złożyć fajną opowieść.

Na szczęście dziewczyny chociaż niezamężne, to nie mieszkają razem (czego się obawiałam, zaczynając czytać). Dało to autorowi większe pole do obdarowania przygodami swoich bohaterek. A "przygód" mają co niemiara i mimo że czasami zachowują się jak młodsze nastolatki, a ich rozmowy i postrzeganie świata jest dość infantylne, to czyta się świetnie.

Ja w każdym razie dobrze się przy tej książce bawiłam, a ilustracje rodem ze starych żurnali mody, są po prostu cudne i ode mnie za to dodatkowa gwiazdka.

Całkiem fajny i przyjemny odmóżdżacz, akurat na skwarne popołudnia kiedy nasze szare komórki, wykończone po ciężkiej pracy, głośno domagają się chwili spokoju i relaksu.

Autor opowiada nam w swojej książce, historię dwóch psiapsiółek, takich już wieloletnich, bo dziewczyny znają się od przysłowiowej piaskownicy. Agnieszka i Zosia mają około trzydziestki i są bardzo różne,...

Bardzo lekka i przyjemna pozycja. Czyta się ją z uśmiechem na twarzy. Jest idealna, żeby odstresować się po ciężkim dniu.

Bardzo lekka i przyjemna pozycja. Czyta się ją z uśmiechem na twarzy. Jest idealna, żeby odstresować się po ciężkim dniu.

Książka bardzo lekka i przyjemna, na umilenie wieczoru. Ciężko w trakcie czytania się nie zaśmiać, mi wiele razy się to zdarzyło. Podsumowując czyta się szybko, gładko i przyjemnie. Na pewno polecam na rozluźnienie i odprężenie gdy nie ma się ochoty sięgać po coś bardziej obowiązującego

Książka bardzo lekka i przyjemna, na umilenie wieczoru. Ciężko w trakcie czytania się nie zaśmiać, mi wiele razy się to zdarzyło. Podsumowując czyta się szybko, gładko i przyjemnie. Na pewno polecam na rozluźnienie i odprężenie gdy nie ma się ochoty sięgać po coś bardziej obowiązującego

Książka polecone przez moją bardzo dobrą koleżankę podczas babskiego wieczoru z winem. Wiarygodna rekomendacja a pozycja jest świetna!!! Lektura typowo dla pań. Zabawna, optymistyczna, zdecydowanie poprawia humor w tych trudnych czasach. Autor momentami jest sarkastyczny, gra słowami. Czyta się migiem mimo dość dużych gabarytów.

Książka polecone przez moją bardzo dobrą koleżankę podczas babskiego wieczoru z winem. Wiarygodna rekomendacja a pozycja jest świetna!!! Lektura typowo dla pań. Zabawna, optymistyczna, zdecydowanie poprawia humor w tych trudnych czasach. Autor momentami jest sarkastyczny, gra słowami. Czyta się migiem mimo dość dużych gabarytów.

o redaktorce pisma modowego i jej przyjaciółce, typowe kobiety, fajne ujęcie, dobry autor

o redaktorce pisma modowego i jej przyjaciółce, typowe kobiety, fajne ujęcie, dobry autor

Lekka, dowcipna, ciepła, nieco złośliwa. Przeczytałam z przyjemnością i na pewno sięgnę po inne książki tego autora

Lekka, dowcipna, ciepła, nieco złośliwa. Przeczytałam z przyjemnością i na pewno sięgnę po inne książki tego autora

SZCZYGIELSKI!!

Nic dodać nic ująć :) Czyta się po prostostu świetnie!
Zgryźliwe poczucie humoru, które bawi do łez.

Szkoda, że czytało się tę książkę tak szybko, o wiele za szybko..

SZCZYGIELSKI!!

Nic dodać nic ująć :) Czyta się po prostostu świetnie!
Zgryźliwe poczucie humoru, które bawi do łez.

Szkoda, że czytało się tę książkę tak szybko, o wiele za szybko..

Ironicznie i prześmiewczo o współczesnych relacjach - przyjaźni, związkach. Szczygielski przedstawia te aspekty życia w krzywym zwierciadle i mocno przejaskrawione. I pomimo pozornie lekkiej formy, w jakiej je podaje, zmusza czytelnika do myślenia. A wnioski z tego myślenia wcale nie są różowe - taka mała refleksja nad powierzchownymi relacjami w życiu, podszytymi egoizmem, brakiem zaufania, empatii. Potem jednak bohaterka (jak często u Szczygielskiego) przechodzi duchową przemianę i porządkuje swoje priorytety. Tak docieramy do części, do której początkowo chciałam się przyczepić - do zakończenia. Te tony cukru wywołują cyniczny uśmieszek politowania. Pomyślałam jednak, że jeśli całość była krzywym zwierciadłem, to może dobrze byłoby potraktować w ten sam sposób i zakończenie.
https://www.facebook.com/ksiazkikawaija/

Ironicznie i prześmiewczo o współczesnych relacjach - przyjaźni, związkach. Szczygielski przedstawia te aspekty życia w krzywym zwierciadle i mocno przejaskrawione. I pomimo pozornie lekkiej formy, w jakiej je podaje, zmusza czytelnika do myślenia. A wnioski z tego myślenia wcale nie są różowe - taka mała refleksja nad powierzchownymi relacjami w życiu, podszytymi egoizmem,...